Huilen bij nee

<p>Mijn dreumes van 14 maanden. Huilt bij het woord nee. En wordt soms boos of gefrustreerd daar van. Is dat iets nogmaals. Heb het nog niet zo gauw gezien als dat zei doet. Doet ze de gevaarlijke keuken kastjes open en ik zeg nee. Gaat ze huilen. Stopt ze iets in de mond wat niet mag en ik zeg nee gaat ze huilen. Ze laat zich soms op der buik vallen en slaat nog net niet met der vuisten op de grond! </p><p>Bij alles wat dus nee is lijkt ze te gaan huilen.</p><p> </p><p>Herkent iemand dit of heeft iemand tips.</p>
 
Haha klinkt echt heel bekent heb er hier ook eentje die precies hetzelfde Doetinchem vind zichzelf dan heel zielig. Is ook bijna 13 maanden nu moet zeggen dat ik nog geen oplossing hiervoor heb gevonden. Probeer er eigenlijk geen aandacht aan te geven gaat het misschien vanzelf over.
 
Mijn dochter van 10 maanden doet precies hetzelfde. Bij alles waar je nee op zegt huilen. Ik probeer er ook niet op te reageren, loop soms ook even weg en dan komt ze me weer opzoeken en is weer haar vrolijke zelf. 
Ze zullen toch moeten leren dat iets niet mag. Ik probeer wel goed gedrag te belonen of wanneer ze bijvoorbeeld handvat van de la onder de oven in het vizier krijgt, want die gaat in haar mond, haar af te leiden. Ik vraag me af of dat ook wel goed is eigenlijk. 
Lees mee ;) 
 
Helaas heel herkenbaar. Wat je zou kunnen proberen is het woordje nee eens te vervangen voor iets anders. Bijvoorbeeld; spannend hè, wat er in de keukenkastjes zit? Dat is alleen geen speelgoed. Zullen we met de poppen gaan spelen? Dan draai je het al naar iets positiefs en misschien gaat ze dan op den duur niet meer zo huilen. Echt voorkomen doe je het helaas toch niet. Dat is nu eenmaal de peuterpuberteit en gaat echt nog wel wat erger worden dan dit, sorry ?
 
[quote quote=10545109]Helaas heel herkenbaar. Wat je zou kunnen proberen is het woordje nee eens te vervangen voor iets anders. Bijvoorbeeld; spannend hè, wat er in de keukenkastjes zit? Dat is alleen geen speelgoed. Zullen we met de poppen gaan spelen? Dan draai je het al naar iets positiefs en misschien gaat ze dan op den duur niet meer zo huilen. Echt voorkomen doe je het helaas toch niet. Dat is nu eenmaal de peuterpuberteit en gaat echt nog wel wat erger worden dan dit, sorry ?[/quote]


Wat doe je dat goed, dat positief ombuigen. Dat moet ik echt gaan oefenen.
 
Oktobermama schreef:
Wat doe je dat goed, dat positief ombuigen. Dat moet ik echt gaan oefenen.
Ja hier werkt het vaak. Ook regelmatig niet, maar ja, dan is hij maar even boos. Dat mag ook. Het voelt ook voor jezelf iets luchtiger dan meteen nee zeggen, zo ervaar ik het tenminste. Succes! ? Ben benieuwd hoe het werkt voor jullie
 
Terug
Bovenaan