Huilen en jammeren in zijn slaap...

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi Mama's,

Sinds enkele dagen heeft Kay iets nieuws. Namelijk huilen of jammeren in zijn slaap.
Ik ga dan naar boven en hij huilt dan met zijn ogen dicht. Hij wordt niet wakker niks en is pas na een tijdje en met zijn speen weer stil.
Soms hoor ik hem ook wel eens jammeren, maar écht in zijn slaap alsof hij droomt.

Gisteren was het tijd voor zijn laatste fles. Normaal is hij vrij snel wakker maar nu leek hij niet uit zijn slaap te komen. Normaal zou ik hem dan nog wel even laten liggen, maar hij huilde weer in zijn slaap. Toch maar naar beneden gehaald om te kijken of hij al slapende tóch zijn flesje wilde drinken. Na wat gehuil, gesabbel en gehannes kreeg hij maar 50 cc binnen en was weer helemaal tevreden  van de wereld. Het vreemde was dat als ik de fles uit zijn mond haalde hij klagelijk begon te jammeren..
Ik heb verder maar  niet aangedrongen en hem weer lekker in zijn bedje gelegd met de gedachte dat hij zich wel zou melden als hij écht wakker werd van de honger. Dit was om 01.30 uur en dronk zijn fles zoals vanouds leeg.

Heel raar als je kindje al slapende huilt of jammert, af en toe de oogjes open maakt maar ze vervolgens weer sluit en weer compleet van de wereld is. Ik vond het zelf wel een enge ervaring...

Heeft iemand van jullie dit ook al eens meegemaakt?
Zijn ze dan echt aan het dromen?

Esmé mv Kay

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi Esme,

Dit hebben wij dus nu al weken lang. En dan vooral na de laatste fles, midden in de nacht begint het. Huilen en jammeren en als je dan gaat kijken dat ligt meneer gewoon half te slapen.
In het begin gingen we er heel vaak uit om een aai over zijn bol te geven en zijn speentje in zijn mond te duwen, met als gevolg dat we zelf helemaal gebroken waren.

Nu gaan we er eigenlijk niet meer uit. Het huilen en jammeren is er nog wel af en toe hoor, maar dan hou ik de tijd bij op de wekker en dan blijkt vaak dat een maar een paar minuutjes is en dan vanzelf weer ophoudt.

Mijn vriend vindt het zielig. Ik zelf ook wel, maar ik heb het idee dat het wel werkt want het wordt minder.

Ik heb geen idee wat het is, ik denk ook dromen.

Tis wel raar, vind je niet?

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi,

Kay heeft het gelukkig maar heel zelden.. Maar het is zo raar ja.
Ik ga het morgen eens bij het CB vragen.
Ze zitten nu namelijk ook in een nieuw sprongetje hè,.. Ze worden hangeriger, eenkenniger, willen voordurend mama om zich heen, houden zich slapper dan normaal, drinken slecht de fles en willen voordurend lichaamscontact met mama. Kijk maar eens in het boek van Oei ik groei. Misschien dat het daar ook iets mee van doen heeft. Ze moeten immers veel verwerken..

Kay heeft het gelukkig niet in sterke maten maar toen ik het gisteren las was het wel heel herkenbaar haha..

Maar wat ik dus gisteren had met de fles was voor mij nieuw.. beetje eng wel. Toen hij daarna gewoon zijn fles dronk was ik gerust gesteld. Vond het zo klinken alsof hij kermde van de pijn

Maar goed,.. we wachten gewoon weer af op de volgende sprong..

Esmé mv Kay