Huilen

<p>Dag lieve moeders, </p><p>ik weet het, een baby huilt. Maar ik voel me zo ontzettend onzeker wanneer het zo is. Vooral op momenten dat ik niet kan herleiden waar het vandaan komt. Als alles goed lijkt te zijn en mijn kleintje huilt alsnog dan ga ik erg twijfelen aan mezelf. Voor de duidelijkheid, hij slaapt goed en ook voldoende. Drinkt goed en heeft een schone luier. Als dat allemaal goed is en hij huilt alsnog dan kan het natuurlijk zijn dat hij krampjes heeft of last heeft van zijn sprongetje. Dan probeer ik hem te knuffelen en gerust te stellen maar door zijn houding en manier van huilen/krijsen krijg ik het gevoel dat hij het niet fijn vind bij mij. Ik probeer dan van houdingen te wisselen of hem op zijn rug neer te leggen (buikje is al helemaal niet fijn) en ondertussen kijk ik stiekem op de klok of het al tijd is om hem in bedje te leggen. Het is heus niet elke dag zo maar vandaag voel ik me weer de hele dag onzeker en wil ik dit graag met jullie delen. Hebben jullie tips/houdingen/ervaringen waar ik iets mee zou kunnen? Hoe vaak en lang huilt jullie kleintje? Ik heb vaak het gevoel dat ik geen realistisch beeld heb van het moeder zijn. Ik hoop dat hij op mij reageert en het fijn heeft bij mij maar merk dat het lang niet altijd zo is. <br />Sten is nu 11 weken. Als hij wakker is probeer ik hem nog door te laten slapen maar zodra hij wakker blijft haal ik hem eruit. Dan is het even kletsen op het Aankleedkussen en kan het al zijn dat als ik hem erna oppak, hij al huilt. Het is dan nog geen tijd voor de voeding maar vanochtend heb ik hem maar een fles extra gegeven omdat ik het niet wist. Hij dronk de fles wel helemaal op maar ik kan het gevoel maar niet onderdrukken dat ik hem troost met de fles en er op deze manier makkelijk mee weg kom. Ik wil het gevoel ervaren dat ik weet wat mijn kleintje nodig heeft en dat ik kan inspelen op zijn behoeften. Lang verhaal kort: hoe gaat dit bij jullie?</p>
 
Heel veel afleiden, rondjes mee door de kamer lopen, elke dag een flink stuk buiten wandelen ofzo. Geen uren binnen zitten. Op pad zijn ze vaak een stuk gezelliger en hebben ze afleiding.
Mijn dochter is nu 5 maanden (heb ook nog een peuter in huis). Elke dag 1-2x even op pad en ik zet haar vaak in het wippertje en dan kan ze heerlijk naar haar zus kijken en naar mij als ik rondloop. Baby's houden van beweging en zijn ook al verveeld als ze zo klein zijn. Vooral heel veel heen en weer lopen door het huis, dat is voor jezelf niet altijd fijn als je lekker op de bank wilt zitten maar de baby wordt er blij van!
 
Volgens mij ben je hartstikke goed bezig! Je probeert verschillende houdingen om uit te vinden waarom je mannetje huilt. En soms is het niet te ontdekken waar het huilen vandaan komt. Baby's huilen soms ook vanwege veel nieuwe dingen & indrukken, is vaak moeilijk om allemaal te verwerken voor ze! 
Enige wat ik kan zeggen, probeer zelf relaxt te blijven. Want als jij stress hebt omdat je kleintje huilt voelt hij dat aan, en dan zal het er niet beter van worden.
 
Hé! Je doet het hartstikke goed en weet dat je voor je kleine spruit de allerbeste, fijnste en leukste mama bent! Je vraagt hoe dat bij anderen gaat.. mijn zoontje is 7 weken en krijgt flesvoeding. Wij doen het ritme van het droombaby boek en dat heeft enorm veel rust gebracht! Dus na het slapen - verschonen - fles - wakker tijd en letten op slaapsignalen en dan weer naar eigen bedje. 
 
Zoals de anderen ook al zeggen: je doet het al hartstikke goed hoor! Soms spartelt je kind inderdaad, maar jij bent en blijft de "veilige haven", ook al lijkt het soms alsof je kindje dat niet zo ervaart.
Wat je nog zou kunnen proberen is een draagdoek of -zak. Ik vind het heerlijk! Zeker toen ons zoontje nog wat kleiner was (nu bijna 11 maanden) droeg ik hem wel meerdere keren per week, en als hij verdrietig was zelfs meerdere keren per dag. En dan gewoon lekker een eindje wandelen buiten, of zelfs gewoon een klein beetje rommelen in huis, misschien nog e.e.a. opruimen ofzo. Kan allemaal prima met je kindje in een draagdoek!
 
Kersverse mama’s zijn altijd onzeker. Herkenbaar..... 
Nu geef ik borstvoeding dus misschien te simpel van mij gedacht maar als hij huilt en hij drinkt de fles helemaal op, heeft hij dan niet gewoon honger? Dan is het toch juist goed dat je dit geeft? Hij heeft daar oo dat moment schijnbaar behoefte aan. Misschien overleggen met consultatiebureau en voeding wat opkrikken of dat ‘forte’ flesvoeding? 
En ik vind de draagzak echt DE uitvinding. (Of doek). Ze zijn heerlijk in beweging, worden gewiegd en voor de hechting met je kleintje ook heel fijn. Je kan lekker in huis rommelen en grote kans dat hij lekker gaat slapen. Weet wel, als hij (nog) niet gewend is ingebakerd te zijn, is vaak de eerste keren in een draagzak even krijsen.... Dus geef het niet meteen op. Uiteindelijk vinden ze het heerlijk. (Mijn kleintje was het al gewend en vond de draagzak meteen fijn want ze slaapt ingebakerd maar dit zijn ervaringen van andere mama’s om mij heen). 
Hechting en dingen waar hij rustig van wordt zo veel mogelijk doen. Is dit in een wippertje, wandelen, autorijden, samen douchen, lekker op bed huis op huid. 
En wellicht zou een bezoekje aan een osteopaat ook uitkomst kunnen bieden. Ik ga aanstaande vrijdag. Vriendinnen om mij heen zien en ervaren hele positieve dingen ervan en hun kindje werd rustiger..... 
Want ben het helemaal met je eens. Tuurlijk baby’s huilen wel eens. Zo verwerken ze dingen. Maar dat moet geen standaard worden de gehele dag. Dat is niet zomaar.... 
zet hem op en keep calm. 
 
Terug
Bovenaan