Huilen

<p>Mijn dochter van 9 maanden gaat als sinds 3 maanden naar de opvang. Ze gaat drie keer per week en ziet daar vaste begeleiders, eentje werkt ook alle dagen dat zij er is. Met deze begeleider heeft ze een goede band, ze zijn gek van elkaar. Nu heeft deze aangegeven dat dochter steeds gaat piepen en huilen nu wanneer zij de kamer uit loopt. Het belemmerd haar zodoende dat ze het lastig vind om met pauze te gaan. Ze heeft dit een aantal keer naar ons benoemd bij ophalen. <br />Vanwege vakantie zijn er wat meer wisselende gezichten op de groep. Bij brengen in de ochtend nog niet altijd de vaste begeleiders. Heb mijn dochter nu twee keer huilend achter moeten laten. Dit voelt niet fijn. Hoe kan ik hier het beste mee om gaan?</p>
 
Rot he!

Ik werk al ruim 10 jaar in de kinderopvang, momenteel op een babygroep (0-2 jaar)

Zo te lezen heeft jouw kindje zich erg gehecht aan die ene leidster die er bijna altijd voor haar is. En waarschijnlijk heeft jouw kindje veel behoefte aan veiligheid, vaste gezichten en ritme. Het ene kind vind het prima als er elke dag een andere juf is, het andere kind klampt zich aan vaste juffen vast.

Zeker in de leeftijd vanaf zo'n 8 a 9 maanden krijgen kinderen het door als je wegloopt en als er een vreemd gezicht is. Dat is heel normaal. Deze periode kan helaas wel heel lang duren, er zijn kindjes van 2 jaar die nog altijd moeite hebben met vreemde gezichten en graag de vaste juffen zien.

Helaas werkt het gewoon zo in de kinderopvang. De vaste juf van jouw kindje kan niet 3 dagen per week van 7.00-18.00 aanwezig zijn en er altijd zijn als jouw kindje er is. Soms is er gewoon ook even een andere juf om te openen of te sluiten of is de vaste juf met vakantie. Dat is lastig, maar daar moet jouw kindje mee leren omgaan.

En ja, huilend achterlaten is heel vervelend maar vaak is het na 5 minuten alweer over, echt!

Ik vind het eerlijk gezegd een beetje vreemd dat de leidster naar jou aangeeft dat ze amper met pauze kunt. Ik denk dat zij erin moet investeren dat andere juffen ook voor jouw kindje mogen zorgen en dat zij dus niet de enigste is die jouw kindje die dag omkleed/op bed legt/eten geeft etc. Ik denk dat zij juist bewust wat meer afstand moet houden zodat jouw kindje ook met andere leidsters een band kan opbouwen.

En de vaste leidster weet heel goed dat als ze met pauze gaat, jouw kindje 5min huilt en het dan weer goed is. De hele dag krampachtig in de buurt blijven omdat jouw kindje anders misschien gaat huilen is natuurlijk gekkenwerk. Er zijn nog 14 andere kinderen ook op de groep..
 
Mijn dochter voelde zich ook alleen veilig bij haar vaste juf. Het was zelfs zo erg dat niemand anders haar vast mocht pakken en ze weigerde haar fles te drinken bij een andere juf.
Haar vaste juf liet elke keer een andere juf voor haar zorgen en bleef uiteraard wel in de buurt en als ze overstuur leek te raken nam ze het uiteraard weer over. Maar zo is ze ook langzaam aan de anderen gewend. Eerst grapte ik nog dat de vaste juf nooit op vakantie mocht of ziek kon worden, maar het is goed gekomen. Ze is nu 1,5 en voelt zich bij alle juffen veilig. Dit heeft wel even geduurd hoor.

Met jouw kindje komt het ook vast goed. Het is even moeilijk maar het feit dat de juf bijna niet met pauze durft laat zien dat ze met veel liefde voor jouw kindje zorgen. Ook huilen met afscheid hoort er op deze leeftijd bij. Meestal is dat idd zo over. Misschien kunnen ze jou even een berichtje of fotootje sturen zodra het over is? Dan zit je niet heel de dag met een rotgevoel.
 
Bedankt voor de reacties, dit helpt mij. Ik wist niet zo goed wat ik er mee aan moest, voor mijn gevoel werd het "probleem" bij mij neergelegd terwijl ik er vanuit werk/huis niet zo veel aan kan doen. Het lijkt mij idd dat ze iets meer afstand moet nemen zodat het went, al zal dat niet altijd even makkelijk zijn. Misschien was dat indirect ook wel de boodschap van de leidster. Ik weet ook wel dat dochter niet blijft huilen de hele dag maar tot voelt het wel, kan er zo slecht tegen om haar te zien huilen. Dat is iets waar ik zelf iets mee moet doen. Dank voor jullie inzicht, helpt mij enorm met een compleet beeld krijgen in mijn hoofd.
 
Huilen is vervelend wat wij mogen is altijd ook al huilt ons zoontje niet bellen hoe het gaat het mag 5 x per dag of 1 x als hij huilt dan bel ik even na uur hoe is het is en vaak zeggen ze dat die lekker speelt gegeten heb en geslapen ql.
Een vaste juf heeft die van mij ook. Maar een juf kan zelf ook grenzen aan geven nu met pauze gaan.
Dit is indd best vreemd alsof zei vast geplakt zit aan jou kindje wat zo niet is.
Is er een andere juf er bij als je je kindje brengt zo ja geeft je kindje aan die gene plaats aan der lievelings juf en neem afscheid miss helpt dat door zelf te wisselen van juf qua gesprek of iets
 
Mijn dochter huilt altijd wel even als ik haar weg breng. Ze vindt het leuk om de juffen te zien. Hier 4 vaste gezichten. 2 op de ene dag en 2 op de andere dag. Dan lacht ze en strekt ze haar armpjes uit, hoppa in de armen van de juf. Tot ze door krijgt dat ik weg ga lopen. Dan komen de tranen. Maar tegen de tijd dat ik het gebouw uit ben zie ik haar alweer met de juf door het raam zwaaien, rustig en wel. Het is snel weer over. Gewoon even het afscheid nemen. Ze heeft superleuke dagen daar. 
We hebben ook een app, en daarin delen ze nog wel eens een fotootje van hoe ze lekker speelt. Als het huilen een keer erg hard was. Dat vind ik wel fijn. 
Maargoed, ik denk dat de juf eigenlijk het advies an de ouders hoort op te volgen: geen big deal van maken. Vrolijk blijven, zeggen dat je weg gaat en gaan. De andere juf neemt het dan over en dat afscheid is zo weer voorbij. Door er teveel op in te gaan wordt het erger. Je kindje zal toch moeten wennen aan wisselende gezichten. 
Het is wel echt de leeftijd waarop dit soort gedrag begint hoor. Niet leuk om te zien. En het is ook moeilijk om met wisselende verzorgers om te gaan. Maar het gaat alleen maar wennen door blootstelling denk ik altijd maar. 
 
Terug
Bovenaan