huilen

A

Anoniem

Guest
hallo,
ja nu ik toch bezig ben leg ik mijn vraag over het huilen ook maar even neer.

mijn dochtertje heeft soms dagen dat ze gigantisch huilt... en echt huilt met gierende uithalen.... soms lijkt het op krampjes maar   soms ook niet en dan zou ik echt niet weten waar het aan ligt maar ze huil dan zo gigantisch dat ze niet is te troosten.

maar er zijn ook dagen dat ze rustig is en lekker slaapt (heerlijk)

maar sávonds na de voeding van 5/6 uur zet ze het standaard op een huilen tot de nacht voeding (van 12 a 01 uur) dus dat zijn fijne avonden... (niet echt) ze is dan af en toe wel ff stil en valt in slaap ze is dan ook helemaal kapot.
maar dan zoopeens schrikt ze wakker en zet ze het op een gillen.

volgens mij ligt het neit aan de voeding
ze is nu 5,5 week oud en krijgt nu sinds week in totaal 165 voeding.... want de vorige voeding was 135 en dan werd ze wakker van de honger...

herkent iemand van de meiden dit, of heeft iemand deze ervaring gehad en heeft die tips voor me???

groetjes anna
 
Hoi,

Ik herken het helemaal!!! Maaike heeft dat ook gehad vanaf ongeveer de 5e week tot de 9e week. Uuuuuuren huilen, vaak precies dezelfde tijd als jij noemt en soms ook al vanaf 13.30 uur 's middags. Ontroostbaar, krijsend en soms zo erg dat ze er helemaal naar van werd.... En ik er ook met een betraand gezicht bij zat want er was niks, maar dan ook niks dat hielp! Gewoonweg slopend die weken. Vanaf week 9 was het opeens over, bijna van de ene op de andere dag zonder dat we iets gewijzigd hebben. Ik gooi het dus toch maar op krampjes of iets ondefinieerbaars waar de ene baby nou eenmaal veel gevoeliger voor is dan de andere.

Heel veel sterkte, ik weet hoe zwaar het is. Spreek met je partner af dat je (in ieder geval 's avonds) afwisselt in het troosten en vasthouden en ga zelf dan een rondje buiten lopen, ergens even koffie drinken ofzo zodat je even het gehuil niet hoort en je weer wat energie kunt opdoen...

Groet, Juul  

 
Hallo,

Dit is erg herkenbaar. Mijn dochtertje had dit ook. Ze was erg beweeglijk met haar armpjes en sloeg zichzelf vaak wakker. Doordat dit zo vaak gebeurde werd ze oververmoeid en kon helemaal niet in slaap komen. Ze huilde van 's ochtends vroeg tot 's avonds een uur of kwart voor negen want dan viel ze van totale uitputting in slaap, soppend op mijn pink want madammeke wilde geen speen. Ze is daarvoor ook opgenomen geweest in het ziekenhuis om het huilen in kaart te brengen.  Ze deden haar daar een soort inbakeren en daar werd ze rustig van en viel dan wel lekker in slaap. Ik kwam er ook daar achter dat ze liever een speen had die lijkt op een tepel (ik gaf toen borstvoeding), die kan je ook onderste boven in de mond stoppen. Handig als je 's nachts naast het bedje staat en het licht niet aan wil doen. Met het vasleggen zijn we gestopt na de 2e keer prikjes bij het consultatiebureau. Heb je daar al ingeinformeerd. Zij kunnen je ook goed verder helpen.

Bij mijn dochter was dit niet het enige overigens. Ze had een irritatie aan haar slokdarm wat ze onder controle hielden door haar een soort rennies te geven waardoor haar maagzuur neutraal werd. Ik was wel heel erg blij dat mijn huisarts me serieus nam want je hoort vaak zat dat ze zeggen dat je uk een huilbaby is. Ik hoorde in het ziekenhuis dat een huilbaby zo ongeveer 3 uur per dag huilt en dat het vaak na 3 maanden dan beter gaat.

Mijn zoontje hebben we vanaf het begin af aan dus lekker "ingebakerd" en die slaapt als een roosje. Ik ben van plan om dit hetzelfde aan te pakken als bij mijn dochter dus weer stoppen na de 2e prikjes bij het cb. Gelukkig wil hij wel een speen want je bent toch beperkt als er de hele dag eentje je pink inpikt.

Heel veel succes ermee, hoop dat je de gouden tip krijgt en dat het gauw beter gaat!

Groetjes
Patricia S
(mama van Emma (15/04/06) en Beau (05/12/07))
 
nou ik ga dat inbakeren maar even overleggen/proberen... ik merk wel als ik bente wegleg in een pak doek dat ze wel rustig slaapt... ze is ook erug druk met het slaan van haar armpjes en beentjes.

ben vandaagtoevallig bij cb geweest... en die zeggenz: dat huilen hoort erbij gaat van zelf over.... pff dat snap ik maar soms is het gewoon ff pff dan heb je het helemaal gehad, je wilt gewoon niet dat je schatje hele tijd krijst vant huilen en het lijkst of ze pij nheeft t gaat me echt door merg en been.
gelukkig zeiden ze dat ze wel genoeg voeding kreeg.
ik dacht nl dat ze misschien toch teveel kreeg

gelukkig was ze vandaag vrij rustig maar wie weet wat de avond brengt.
dus echt alle tips zijn welkom hihi.

liefs anna
(mama van bente 5,5 weken)
 
Hoi Anna,
Thijmen had dat ook zo ongeveer.
's avonds zette hij het op een huilen en was niet te troosten. Had veel last van krampjes (darmen gaan 's avonds vaak werken) en trapte met armen en benen. Vaak gingen we met hem douchen en dan was hij even rustig. 's nachts sliep hij wel, maar dat werd minder en ging hij een hele dag huilen. Weer naar cb gegaan en toen zijn we begonnen met inbakeren. En hij is een veel relaxter mannetje geworden, lacht veel meer enz enz!!!!
Dus als het erger wordt toch bij cb navragen. Door het bewegen met armpjes en beentjes houden ze zichzelf uit de slaap!!
Groetjes en succes
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan