Wat is het toch met die pz drama's hier. Mette ging vanochtend vol goede moed voor de 2e keer naar de pz. Het afscheid was geen enkel probleem. Echter..na 2 uur spelen belde de leidster dat ze ontroostbaar was en perse naar mama wilde. Kortom of ik haar kon komen halen. Natuuurlijk kon ik haar komen halen. De leidsters vertelden dat ze heerlijk had gespeeld maar gewoon erg moe was en het speelplezier op was. Toen ik aankwam zat ze met de leidster in de raamopening omdat ze perse wilde kijken waar mama bleef. Toen ik nog even met Mette op mijn arm met de leidster stond te praten en aan haar vroeg of ze volgende week weer wilde spelen zei ze volmondig ja. Ik denk dus dat ze inderdaad erg moe is geweest. Ik vind het trouwens erg prettig dat ze hier dan gewoon bellen want ik moet er niet aan denken dat ze daar zit en verdriet heeft. Was is het toch moeilijk he dat loslaten. Maargoed eenmaal thuis was net haar splinternieuwe skippybal (kleinformaat voor deze leeftijd) bezorgd dus dat maakte haar dag helemaal goed.
gr.Ing
gr.Ing