huilende schoonmoeder???

Heb even een verhaal hoor, en weet niet goed wat ik ermee moet...
Vanmorgen zijn we bij mijn man zijn oma geweest, die was gisteren jarig, omdat we ook dit weekend natuurlijk nog langs 2 moeders (van ons) moesten ivm met moederdag hadden we gevraagd of me schoonmoeder naar haar moeder kwam, zo sloegen we 2 vliegen in een klap, want ze zou er sowieso nog heen gaan.
Zo waren we niet het hele weekend op visite, gisteren hadden we namelijk ook al verjaardag en zo wil ik niet me weekenden vol plannen.
Dus we waren daar lekker op tijd, half 10, maar me schoonmoeder kwam maar niet, over 11, kwam ze en ja toen had me dochter het wel gezien die wilde naar huis! En gelijk had ze, ik had wel wat voor d'r meegenomen, maar ze ging zich toch vervelen.
Dus zijn we rond half 12e naar huis gegaan.
Nu kwam mijn man net thuis van zijn ouders (hij doet soms wat klusjes voor zijn vader en moest nog wat afgeven) was zijn moeder boos en huilen omdat we zo vroeg er al waren en weer weggingen. En dat we vorig weekend niet langs waren geweest.
Me man uitgelegd dat we er vroeg waren omdat we ook vroeg op zijn, en dat we dachten dat dat de bedoeling was, ook omdat we dan nog wat aan onze dag hadden.
Ze was niet te troosten en ging naar bed.
Wat moet ik hier nou mee?
Heb nog nooit problemen of moeite met m'n schoonouders gehad, snap er niks van.
sorry maar moest het even opschrijven vind het zo'n raar verhaal.
groetjes ta
 
Jeetje wat een toestand zeg. Misschien morgen nog even bellen om te zeggen dat het niet zo bedoeld was maar dat je kleintje te moe werd van op visite zijn en dat jullie daarom weggingen, misschien dat ze het morgen wat beter kan begrijpen.
Tja en anders is het jammer maar helaas denk ik (ik ben af en toe wel hard, maar bij mij staat het belang van mijn dochter voorop!)

Succes,
groetjes van Sonja
 
Raar verhaal inderdaad. Maar je kindje gaat inderdaad voor. Ik zou er inderdaad nog een telefoontje tegenaan gooien om te zien of je wat meer hoogte kan krijgen.

Groetjes, Marisa

 
Tja wat moet je ermee. Je bent tenslotte zelf ook moeder dus je had zoals ik gedaan heb ook helemaal thuis kunnen blijven. (ik heb vrijdag even koffie gedronken bij mijn moeder). Ik vind het eigenlijk een beetje onzin dat ze boos is maargoed ze heeft recht op haar gevoelens natuurlijk. Ik denk alleen dat als je belt dat je weer zo'n drama krijgt. Is een lief kaartje met iets vleiends over een hele lieve oma ofzo een idee?

gr.Ing
 
Hoi hoi,

Ik denk dat je schoonmoeder gewoon ietwat te hoge verwachtingen had van de ochtend en dat die in duigen zijn gevallen. Daar is ze verdrietig over.
Ik zou ook even bellen en zeggen dat het komt door een communicatiestoornis en niet door opzet of iets in die trant.
Persoonlijk vind ik het altijd erg jammer om zulke dingen via via te moeten horen (mijn schoonmoeder doet dat ook maar ik vergeef het haar omdat het verder de fijnste schoonmoeder is die ik maar kan wensen).
Praat het dus zeker uit anders blijft zoiets altijd in de lucht hangen.  

Groetjes,
Maike
 
Terug
Bovenaan