huilerig

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo,

Mijn man en ik zijn al bijna 1,5 jaar bezig om zwanger te worden, en tot op heden is dat nog niet gelukt. We lopen al bijna een half jaar bij de gyn. Het zaad van mijn man is zwak, en ik gebruik clomid. Nou ben ik steeds vaker emotioneel. Als ik alleen thuis ben jank ik wat af, het begint spontaan, om wat voor reden dan ook. Ik weet niet wat er met me gebeurt, maar als ik aan zwanger worden denk, of ik zie iemand die zwanger is, dan komen de waterlanders alweer.
Ik weet niet wat ik er tegen kan doen. Ook merk ik dat ik jaloers ben op mensen die wel zwanger zijn, en dan vooral ook nog de 1e ronde... Ik probeer het van me af te zetten, en blij voor die mensen te zijn. Dat lukt ten dele. Even afgezonderd komen de tranen al weer in mijn ogen. Wie heeft hier ook last van , en wie heeft er een tip voor me?? Ik probeer het van me af te zetten, maar het lukt niet.

Liefs
anoniem
 
Hey meid,
ik denk dat ik begrijp hoe je je voelt. Ook bij ons gaat het allemaal niet zo snel als gehoopt. Dit terwijl er in de familie ongelukje gebeuren en andere na één keer prijs hebben. Dat doet heel vel pijn. Maar ik weet ondertussen ook dat je naderhand dankbaarder bent voor je klein wonder. Dat je de dingen als minder vanzelfsprekend beschouwt. Je geniet er dan elk moment van. Als ik dit zeg, is het omdat ik al een dochterje heb van 18 maanden, ook bij haar duurde het 8 maanden voor het zover was. Ik moet zeggen, ons geduld is meer dan beloond. Hopelijk is dat bij u ook het geval. Veel succes Natje
 
Hoi anoniem,

Misschien moet je eens kijken of bachdruppels iets voor je zijn. Deze kun je bij de reformwinkel halen en helpen bij allerlei gemoedstoestanden.

Suc6
 
Ook ik maak hetzelfde mee. Wij zijn anderhalf jaar bezig. Na 1 jaar was het eindelijk gelukt, helaas na 7 weken een miskraam. Wanneer het een half jaar na de miskraam nog niet is gelukt, kan ik weer langs bij de huisarts (wij hebben geen vk, alleen de huisarts, helaas). Dat is dus volgende maand, dan zullen we doorverwezen naar de gynacoloog om te kijken of medisch gezien alles ok is.

Helaas gisteren weer ongesteld geworden, dus weer veel janken. En niet alleen gisteren, ook tussendoor. Wanneer je hoort dat het bij anderen wel vlot lukt, wanneer je alleen al aan een kleintje denkt. In gun het iedereen in mijn omgeving waarbij het wel lukt, maar je wordt wel weer met je neus op de feiten gedrukt.

Elke maand na mijn eisprong hoop ik weer het beste (en hoop ik teveel), maar helaas weer zonder succes.

Ik hoop dat jullie ook binnenkort veel succes hebben en veel sterkte ermee.

Tjel
 
Hoi
Ik begrijp hoe je je voelt. Het is zo oneerlijk verdeeld in de wereld. iedereen lijkt maar zo zwanger te worden, behalve wij. en dat is vaak zo pijnlijk, verdrietig enz enz.
Maar...we houden de moed er in, en janken mag hoor!

Succes, groetjes A
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan