Hulp gevraagd!!

<p>Dag dames, </p><p>ik heb jullie advies nodig. Mijn vriend en ik zijn er bij week 15 er achter gekomen zwanger te zijn, dit is nu 4 weken geleden. Mijn vriend en ik wilde eerst weten of het kindje gezond is voordat we een keuze zouden maken. Maar nu in week 19 te zitten en weten dat het meisje helemaal gezond is moeten we het vertellen aan familie en vrienden. En hier zit mijn probleem, mijn angst en mijn schaamte. Ik zal hier onder uitleggen waarom. </p><p>Toen ik 22 was ben ik zwanger geraakt nadat ik net vrijgezel was, ik had een wilde periode vol met feestjes. Na aanleiding hiervan had ik besloten dat dit niet het moment was en het ook niet kon alleen. </p><p>Na 2 jaar kreeg ik een relatie, hierbij raakte ik zwanger. Ik was vastbesloten om dit kindje te houden. Mijn vriend daar in tegen moest er niks van weten. Het werd mij niet in dank afgenomen dat ik dit kindje wilde houden door de familie van mijn vriend. Hierbij is er ook een hoop gezegd en gedaan. Maar ondanks dat alsnog besloten  om het kindje te laten komen. Bij de echo van 13 weken kwam de grootste klap! Het kindje was ongezond, een ompeacele, vocht om het lichaampje heen en een nekplooi van 7,3mm. Dit kindje was absoluut niet gezond, en heb daarom ook de keuze gemaakt om het af te laten breken. Hiervan heb ik op de dag van vandaag nog veel pijn van, en ook van de dingen die gezegd en gedaan zijn. </p><p> </p><p>Ondanks dit zijn mijn vriend en ik nog wel altijd bij elkaar gebleven, ik ben hierna direct overgestapt op een koperspiraal en ooh dit was zo geen pretje! Maar hij zat en het werkte voor mij! Mijn vriend vond de bijwerkingen die ik had niks en vertelde mij hiermee te stoppen ik weigerde en heb er nog zeker 2 jaar mee gelopen. Ondanks 3 weken ongesteld en 1 week niet. Op een gegeven moment werd de ongesteldheid nog erger ben terug gegaan naar de arts die hem gezet heeft toen die tijd en hebben besloten om deze eruit te halen. Ook mijn vriend was het hier mee eens. Ik had in mijn hoofd om de nuvaring te gebruiken. Maar na 2 maanden werd ik al niet meer ongesteld, ik had 2 testen gedaan en beide negatief! Ik ben doorgegaan met het gebruik van de nuvaring heb nog wel een bloedtest gedaan om te kijken waar de vermoeidheid wel vandaan kwam (geen zwangerschapstest via bloed) hier kwam niks uit. Heb ervaringen bekeken van de nuvaring en hierin kwam dit toch ook wel naar voren het kon! Maar bij mij kwam er toch een zwangerschap om de hoek kijken! </p><p>We hebben samen besloten om het te houden maar ik zit er voornamelijk mee om het tegen zijn familie te vertellen! Hoe zet ik me hier overheen? Ik ben zo ontzettend bang voor reacties, verder ben ik positief hoor! Meestal dan als ik niet denk aan het feit te moeten vertellen.... </p>
 
Ik snap gezien je verleden dat je bang bent maar denk aub vooral aan je zelf en je kindje. Boeiend wat de omgeving er van vind. Als jullie hier helemaal achter staan hebben zij er niets over te zeggen. 
 
Onwijs gefeliciteerd met jullie dochter is spe!
Als ik zo je verhaal lees denk ik dat je er een hele hoop verdriet van heb gehad. Misschien is het niet het idee wat je in gedachte had maar als ik jou was zou ik zijn familie ook aan hem overlaten. Jij hebt al genoeg ellende over je heen gehad, en laat hun maar hun beste beentje voor richting jou zien als ze van het nieuws bekomen zijn.
Misschien dat ze deze keer wel enthousiast zullen zijn maar zeker weten doe je het niet. En mocht het niet zo zijn zal je er een onwijs rotgevoel van krijgen.
Ik zou je vriend het nieuws laten vertellen en ook duidelijk afspreken dat negatieve informatie niet met jou gedeeld wordt.
Dan kun je zelf het mooie nieuws aan je 'eigen mensen'  vertellen waarvan je zeker weet dat die hoe dan ook achter je staan.
Hele fijne zwangerschap verder gewenst?
 
Terug
Bovenaan