hulp omgaan met drukte

Hallo,

Graag zou ik van anderen wat tips willen hebben hoe je om kan gaan met drukte in je hoofd.
Sorry alvast voor mijn lange verhaal, maar je zou mij heel blij maken als je dit wil lezen en wat tips aan mij kunt geven.

Ik en mijn man hebben samen 3 kinderen. 9,6 en 1 jaar.
we werken allebei, ik werk de ene week 3 en de andere 2 en mijn man 40 uur.
Mijn moeder is ongeneselijk ziek en zit zo in mijn hoofd dat ik elke dag aan haar denk en daar mee bezig ben, nu is haar zus mijn tante ook ongeneeslijk ziek dus dat zit ook in mijn hoofd. allebei hebben ze kanker waardoor ze uiteindelijk komen te overleiden.

sinds de derde er is voel ik mij soms wat overspannen. vaak heb ik het idee dat ik de kar trek, het huishouden, de boodschappen, alles wat met school te maken heeft, familie dingen, verjaardagen, leuke dingen bedenken, zwemles, klus dingen in huis afmaken en dan komt het onderhouden van familie en vrienden er ook nog bij. Wat ik vaak leuk vind, maar het moet gepland worden anders zie je sommige vrienden maar zo een hele tijd niet en dat voelt niet goed. En sport van de kids komt er ook nog bij. gelukkig allebei hetzelfde dus daar kunnen ze tegelijk heen en meestal gaat mijn man mee want hij geeft training.
Mijn man is er ook wel genoeg, maar op een andere manier. hij helpt in de ochtend goed mee voordat ze naar school gaan en omdat hij later bgeint met werken en eerder vrij is dan mij haalt en brengt hij de kids vaak naar de oppas. sinds ik heb aangegeven dat ik drukte ervaar in mijn hoofd houd hij met veel dingen wel rekening. zoals ook een keer stofzuigen of de vaatwasser `s ochtends even uitpakken.

Ik heb een gezinsplanner waar ik ons 5 op heb staan en alle afspraken opschrijf.
Maar ik merk dat ik veel met het huishouden bezig ben, dat vind ik ook belangrijk. Ik leef graag in een schone woning (rommel van speelgoed en kids mag er best zijn)
tijd voor mijzelf vind ik moeilijk te vinden. Wanneer de jongste op bed ligt kijk ik wel eens tv maar echt iets doen zoals knutselen, breien of schilderen wat ik voorheen zo zou doen vind ik nu lastig om aan te beginnen en wanneer het zou kunnen in de avond ben ik moe, dan kijk ik tv en meestal met 30 min val ik in slaap.
mocht iemand tips hebben hoe wat meer tijd te vinden voor jezelf hoor ik het graag.

nu gebeurt het dus dat ik dingen vergeet. Mijn zus vroeg mij voor een wandeltocht. ik zei dat laat ik je nog weten, maar dat heb ik niet gedaan en toen ze er over begon dat ik het vergeten was, voelde ik mij heel naar want ik was het echt vergeten en zij gaf aan dit jammer te vinden.
ook merk ik met vrienden die wat willen afspreken dat ik het voor mij uitschuif want op dat moment reageren op dat appje heb ik geen zin in en dan moet ik weer plannen en de kalender doorspitten en ik wil het wel maar dan niet direct op het moment van het appje met als gevolgd dat ik twee week later mij bedenk dat ik daar nog op had moeten reageren.
iemand hier tips voor?

soms voelt het allemaal als veel, dan denk ik wel eens had ik maar een dag helemaal niks. Gewoon even ontprikkelen ofzo.

bedankt voor het lezen :)
 
Beste moedertje van drie,

Ik denk dat het even tijd is een pas op de plaats te maken. Want het klinkt alsof je overspannen raakt.

Fijn dat je aan je man wel goede steun hebt. Toch kan het nuttig zijn de taakverdeling te herzien.
Uit welke taken haal jij energie, en welke taken kosten je energie? Misschien kan je een taak die jouw veel energie kost, omwisselen met een taak die jouw energie oplevert?

Dat een moeder met kanker veel stress oplevert, zie ik ook bij mijn man. Die maakt zich ook veel zorgen over zijn moeder, en ja, dat vreet energie.
Wat kan je wel doen voor haar? Kan je met haar iets doen, om je kinderen een positief aandenken aan hun oma te geven?

Als je eigenlijk niet zoveel zin hebt een sociale afspraak in te plannen, kan je twee dingen doen. Besluiten dat het teveel energie kost, dus laten gaan. Of misschien wekelijks een moment inplannen, om je planning bij te werken, en dus die afspraken alsnog in te plannen. Gewoon rustig met een kopje thee erbij.

Met een kind van 1 en nog twee oudere kinderen is het echt niet vreemd dat je tijdgebrek hebt, momenteel. Ik had ook geen idee hoe ik alles voor elkaar moest krijgen met een rondkruipende dreumes, en ik heb slechts 1 kind. Sommige dingen kunnen misschien gewoon wat minder vaak, of zelfs wachten tot de kleine naar school is?
 
Hoi logisch hoor, dat het als veel voelt. Je hebt een druk leven met een gezin met 3 jonge kindjes.
Wat rot dat je mama ziek is. Ik zeg bewust even ‘mama’ hoor.
Soms, als je zo druk bent met allerlei dagelijkse dingen, kan het makkelijk zijn dat je aan je eigen gevoel voorbij gaat. En dan meer de onderliggende emoties. Misschien zitten je moeder en je tante zo in je hoofd omdat je er wat mee ‘moet’ ,zeg maar.
Het is niet niks om te weten dat je moeder ongeneeslijk ziek is.
Misschien kun je wat momenten voor jezelf nemen en over de relatie van je moeder en jou na denken/ invoelen. Hoe was die vroeger? Hoe is die nu? Voel je je in harmonie naar je moeder? Zijn er dingen die je haar wilt zeggen? Of vragen?
(Hoef je hier geen antwoord op te geven hoor, mag natuurlijk wel, als je dat prettig vindt).
En hetzelfde voor je tante. Hoe is de relatie met je tante? Hoe is de relatie tussen je tante en je moeder? En hoe is de relatie tussen je tante, je moeder en jou?
Zijn er dingen waarover gesproken moet worden nu het nog kan? Zijn er dingen blijven liggen?

Met de afspraken of dingen die nog aandacht moeten krijgen maar waar je je op dat moment niet mee bezig kan/ wil houden, ik gebruik Notes op mijn iphone. Die app zot er standaard al op. Dan schrijf ik er een note bijv: buurvrouw nog bellen en dan kan ik een tijd instellen dat die notitie op m’n scherm komt en word ik eraan herinnert. Sowiezo kijk ik elke dag in de Notes app want ik heb een geheugen als een zeef.
Ik schrijf de Note in mijn telefoon zodra ik er ‘iets’ mee moet. In jouw situatie bijv als vrienden een appje sturen, dan schrijf ik in Note: reageren op app van vrienden en zet er een datum en tijd bij dat het op m’n scherm komt.
 
Beste moedertjevandrie, wat ontzettend knap dat je je verhaal zo open deelt. Het klinkt alsof je ontzettend veel ballen tegelijk in de lucht probeert te houden, en het is heel begrijpelijk dat dit soms te veel voelt. Het combineren van werk, drie kinderen, een huishouden en de zorgen om je moeder en tante lijkt me echt ontzettend zwaar. Ik vind het heel knap van je. Je doet zo te lezen al heel veel, en ik vind het heel knap dat je merkt dat je ook tijd voor jezelf nodig hebt. Dat is geen luxe, maar ook echt belangrijk om alles vol te kunnen houden, denk ik/vind ik.

Misschien kan het helpen om kleine, haalbare momenten voor jezelf in te bouwen, zoals tien minuten met een kop thee even zitten of met een (luister)boek, een wandeling maken 's avonds, of iets wat jij fijn vindt. Ik weet dat het makkelijker gezegd is dan gedaan maar je moet dat eigenlijk als net zo belangrijk schalen als de andere dingen die je doet. Je man lijkt al bereid meer te helpen, misschien kun je samen kijken welke taken je nog meer kunt delen of uit handen kunt geven. Het hoeft niet allemaal op jouw schouders te rusten.

Wat betreft het vergeten van afspraken, dat heb ik ook heel vaak, vooral als ik druk ben. Wat mij helpt, is dat ik dingen in mijn persoonlijke agenda zet op mijn telefoon met een melding én ik neem elke avond voorafgaand van de dag mijn to do lijst door, ook in de middag tijdens de lunch. Ik denk ook dat je niet te streng moet zijn voor jezelf, vergeten is menselijk, vooral als je zo veel aan je hoofd hebt. En als je merkt dat het allemaal te veel blijft, kan praten met een professional ontzettend helpen om alles beter te ordenen. Geef jezelf de ruimte en wees lief voor jezelf, je doet echt al het geweldig!

Ik heb hier nog wat fijne artikelen waar je mogelijk iets aan hebt:

Groetjes Jetske
 
Terug
Bovenaan