Goeiemorgen! Wij hebben eerst een tijd lang zelf op de natuurlijke manier geprobeerd een kindje te krijgen, maar nadat ik maar niet zwanger werd zijn mijn vriend en ik naar de huisarts gegaan. Bij mijn vriend kwam uit het eerste zaadonderzoek eigenlijk als totale verassing uit dat de kwaliteit niet zo goed was. Toen is geadviseerd na 3 maanden het onderzoek te herhalen. Helaas bleek het toen niet beter te zijn, en zo kwamen we in 1 klap bij ICSI uit als enige optie. Aan de ene kant vond ik het wel fijn om direct met een plan aan de slag te kunnen gaan, aan de andere kant schrok ik wel, omdat we voor mijn gevoel direct bij het 'eindstation' aankwamen, we hebben geen back-up plan meer wanneer dit niet lukt. Hoe voelt dit voor jullie? Ik begrijp dat jullie nog aan het overwegen zijn of ICSI iets voor jullie is, succes met het maken van de beslissing.