ICSI wie wil ervaringen delen?

<p>Hallo allemaal, wij hebben gisteren te horen gekregen dat onze enige optie waarschijnlijk ICSI is. Partner wordt nog verder onderzocht, daar hopen we over een 1,5 week de uitslagen van te krijgen. Partner heeft al 2 kinderen uit een vorige relatie, maar er is in 16 jaar dus het nodige veranderd bij hem. Het was/is een behoorlijke klap.</p><p>Natuurlijk heb ik al wel het een en ander gelezen op de site van Freya enzo, maar ik ben erg benieuwd naar de ervaringen van anderen. </p><p>Ik zie zelf namelijk als een berg op tegen de hormonen die ik moet gaan nemen en wat dat voor invloed op mij gaat hebben. Een van mijn stiefdochters is nl verstandelijk gehandicapt (niet van zijn kant) en we willen haar zoveel mogelijk beschermen tegen eventuele negativiteit vanuit mij. Ik ben nl echt haar moeder en ze hangt zwaar aan mij. Ik ben bang dat ik een klein monster word door de hormonen!</p><p>Ik heb mijzelf ook nog nooit geprikt en ben eigenlijk bang van naalden, dus hoe moeilijk en zwaar is dat?</p><p>En zo'n eicelpunctie, ik lees dat t behoorlijk pijnlijk kan zijn. Hoe zit dat? Is plaatselijke verdoving voldoende?</p><p>Ik ben positief ingesteld, maar zie er dus als een berg tegenop. Mijn partner wil t liefst zo min mogelijk weten, maar dat maakt mij alleen maar onzeker.</p><p>Ik ben wel van plan om een soort dagboek hierover te gaan bijhouden.</p><p>Dank alvast!</p>
 
Hoi, 
Ik ben 2 keer met behulp van icsi zwanger geraakt. Ik denk dat iedereen het anders ervaart eigenlijk. Er is zoveel over te vertellen, wel lastig in 1 bericht. Misschien bel contact?
Het is in ieder geval een zwaar traject, denk makkelijk onderschat.
 
Dag, ik ben ook met ICSI zwanger geraakt. Mijn zoontje is inmiddels ruim 4 maanden. Ben het er wel mee eens dat het lastig zo in een bericht te vatten is. Als je er behoefte aan hebt wil ik wel met je mailen, ik weet niet hoe we elkaars e-mail adres kunnen sturen ?
 
Hoi hoi!
Wij zitten op het moment aan het einde van het ICSI traject. We zijn er heel open in waar we mee bezig zijn, maar houden het vanaf nu wat vaag om toch nog een soort van verrassing te hebben.
Ik vond het prikken meevallen.. decapeptyl spuitjes zijn soms wat vervelend omdat ze een beetje stomp zijn. Kreeg hier wat hoofdpijn van en was erg moe, maar dat kan ook zo komen van de spannende tijd. Na een tijd begonnen met de Gonal-F en die was prima te doen. Voelde wel dat er wat gebeurde in mijn buik en was ook een klein beetje opgezet.
Tijdens de eerste echometing bleek dat er in totaal 17 blaasjes gegroeid waren! Wow, wat een oogst. Dit resulteerde er in dat ik wel een keer extra op controle moest komen voor een echo en voor bloedonderzoek om te kijken of het niet te veel was allemaal. Bloed en echo’s goed. Wel nadrukkelijk advies gekregen om het echt rustig aan te doen en om niet te tillen! 
Wat was ik blij dat ik mocht stoppen met de hormonen en dat de punctie al ingepland stond voor afgelopen maandag. Afgelopen zaterdag de pregnyl gezet en dat waren de injecties.. jeej mijlpaal!
Zondag geen injecties en lekker rustig aan gedaan. Afgelopen maandag d-day... de dag waar ik zo tegenop keek! Ik was erg zenuwachtig! Ik kreeg eerst infuus, viel mee! Toen naar de ruimte waar de punctie plaats zou vinden.. ik kreeg morfine (fentanyl) toegediend en kreeg het advies om mn ogen te sluiten omdat het erg ging draaien. Dit gedaan.. een paar gemene prikjes gevoeld, maar mennnn wat had ik het mij anders voorgesteld! Het viel mij echt 2000% mee!!
Uitrusten op de poli, terwijl mijn vriend naar het andere ziekenhuis moest om te eitjes te brengen en zijn bijdrage te leveren ?
Oogst: 15 blaasjes, waarvan 14 gevuld met een eitje! Wow!
’s Middags lekker naar huis en wat paracetamol gehad. Advies om 3-4 liter water te drinken ivm de warmte (je moet sowieso de dagen er na heel veel drinken!) 
Volgende dag gebeld dat er 12 eitjes gebruikt konden worden waarvan er 9 bevrucht zijn! Deze week nog een extra echo ivm omdat er zoveel eitjes waren. En dan de terugplaatsing! 
 
Groetjes van mij!
 
Hoi alle,
Wij bevinden ons ook in de medische molen. Mijn partner heeft helaas slechte zaad. Hij had een spatader, die is operatief verwijderd. Hierdoor is zijn zaad wel iets verbeterd. Wij kregen vorig week te horen dat het toch icsi gaat worden. Wij hebben binnenkort ons intake. Vind het erg spannend allemaal. Wij laten het op ons af komen en hopen op het goede! 
Ik ben ook van plan om het van mij af te schrijven. Hopelijk vinden wij ook wat steun bij elkaar. 
Veel liefs,
Marloes
 
Terug
Bovenaan