Iedere nacht/ vroeg in de ochtend wakker!

[Anoniem]

Tara (06-05-2007) heeft altijd iedere avond en nacht heel goed doorgeslapen, tot ca. 1,5 week geleden.
Ze slaapt sowieso best laat pas (tussen 21:30 uur en 22:30 uur, soms zelfs nog later ) en in de middag slaat ze wel eens een slaapje over, dus dan zou het logisch zijn om te denken dat ze haar slaap 's avonds wel inhaalt.
Maar nee hoor, sinds ca. 1,5 week geleden hoor ik haar 's nachts wakker worden (ze maakt dan geluidjes). Vroeger stopte ik haar speentje weer in haar mond en dan sliep ze weer verder. Maar nu niet, als ik mijn ogen opendoe, dan staat ze al in haar bedje naar me te kijken (ze slaapt in haar ledikantje naasr me)! En ze blijft brabbelen. Ik heb haar een paar keer geprobeerd weer neer te leggen, maar dan staat ze gelijk weer op als ik weer in mijn bed lig. Dus tilde ik haar eruit en daarna sliep ze verder tussen mij en mijn man in.
Maar gisteravond wilde ze dat niet, ze bleef brabbelen en aan mijn man trekken. Dus ik legde haar terug in haar bed, waarna ze huilde. Na een hele lange tijd sliep ze in haar bedje, mn hand vasthoudend.

Komt dit jullie ook bekend voor en duurde het lang? Wat deden jullie?

Groetjes,
Shivana

 

[Anoniem]

quote: shivana_2505 schreef document.write(friendlyDateTimeFromStr('16-04-2008 15:32:01&apos);

Tara (06-05-2007) heeft altijd iedere avond en nacht heel goed doorgeslapen, tot ca. 1,5 week geleden.
Ze slaapt sowieso best laat pas (tussen 21:30 uur en 22:30 uur, soms zelfs nog later ) en in de middag slaat ze wel eens een slaapje over, dus dan zou het logisch zijn om te denken dat ze haar slaap 's avonds wel inhaalt.
Maar nee hoor, sinds ca. 1,5 week geleden hoor ik haar 's nachts wakker worden (ze maakt dan geluidjes). Vroeger stopte ik haar speentje weer in haar mond en dan sliep ze weer verder. Maar nu niet, als ik mijn ogen opendoe, dan staat ze al in haar bedje naar me te kijken (ze slaapt in haar ledikantje naasr me)! En ze blijft brabbelen. Ik heb haar een paar keer geprobeerd weer neer te leggen, maar dan staat ze gelijk weer op als ik weer in mijn bed lig. Dus tilde ik haar eruit en daarna sliep ze verder tussen mij en mijn man in.
Maar gisteravond wilde ze dat niet, ze bleef brabbelen en aan mijn man trekken. Dus ik legde haar terug in haar bed, waarna ze huilde. Na een hele lange tijd sliep ze in haar bedje, mn hand vasthoudend.

Komt dit jullie ook bekend voor en duurde het lang? Wat deden jullie?

Groetjes,
Shivana




Hoi,

wat lijkt me dat vermoeiend zeg, als je steeds zo wakker word. Helaas hier alle ervaringen met gebroken nachten aangezien mijn kleine schat nog helemaal geen zin in doorslapen heeft. Af en toe een nacht van twaalf tot zes maar dat is pas twee keer voorgekomen...

Is het misschien een idee om, als je daar de ruimte voor hebt, het ledikantje p een adere kamer te zette zodat ze je net steeds ziet als ze wakker wordt. Als ze je ziet kan ze denken van he, dat is gezellig en al ze je neit ziet is de kans aanwezig dat ze dan maar weer gaat slapen.

Ik zou haar in elk geval niet steeds oppakken en neerleggen want dat zal ze ook wel heel leuk vinden, extra aandacht. Als ze moe wordt zal ze vanzelf gaan liggen. Tussenin in bed is vlug aangeleerd maar lastig weer af te leren dus zou ik ook niet doen.

Sterkte ermee.

Groetjes van marloes

 

[Anoniem]

Hoi Marloes,

Bedankt voor je reactie! Vermoeiend is het inderdaad ....
Mijn man zei het gisteravond al, toen ik Tara tussen ons in legde, dat ze er straks aan gewend raakt
Ik denk eigenlijk niet dat ze ziet dat ik haar zie, want het is best donker in onze kamer 's nachts (ze werd wakker tegen 5 uur en gister tegen half 4!). Maar haar bedje staat pal naast ons bed en ik slaap aan haar kant, waardoor ze aan me trekt als ze in haar bedje staat.
De voornaamste reden waarom ik haar tot nu toe uit haar bedje til, is omdat ik echt bang ben dat ze zal vallen en zich zal bezeren het is nl. al een paar keer voorgekomen dat ze misgrijpt met haar handjes en omviel, met haar hoofd tegen het hout van haar bedje en ik ben dus bang dat ze door het misgrijpen en/of door de moeheid, opeens zal vallen en haar hoofd of iets anders zal botsen

 

[Anoniem]

Hoi Shivana,
Ik reageer de laatste tijd niet meer zo veel op dit forum, maar ik wilde toch even op jou vraag antwoorden. Helaas heb ik geen oplossing voor je. Sorry!
Maar wilde je alleen even een hart onder de riem steken want het is vast tijdelijk. Mijn zoontje heeft overigens nog nooit goed geslapen dus ik weet helaas niet beter... Als het ons opbreekt na vele slapeloze nachten dan kiezen wij er ook altijd voor om hem tussen ons in te laten slapen want op een gegeven moment kan je gewoon niet meer!
Iedereen komt bij ons altijd met goed bedoelde adviezen, maar het probleem is dat jij degene bent die er op dat moment mee te kampen heeft en die je kindje het allerbeste kent.
Oftewel...je moet gewoon doen wat voor jullie op dat moment goed voelt!
Het zal best lastig zijn om je dochter weer te laten wennen om in haar eigen bedje te laten slapen, maar als dat nu de oplossing is dan is dat toch prima? Ik vermoed dat ze in de leeftijd is dat ze graag bij jullie is en het wat moeilijker vindt om alleen te zijn, dan lijkt het me erg moeilijk om je kindje ineens te laten wennen om bijvoorbeeld alleen in een andere kamer te laten slapen. Maar wie weet lukt dat wel... Je kan voor de zekerheid een matras naast het bedje leggen mocht ze klimneigingen krijgen ;-)
Ik hoop dat iemand een mooie oplossing voor je heeft alleen ben ik bang dat je zelf moet ervaren welke oplossing bij jullie situatie en jullie kindje past....tenminste dat denk ik...
Hoe dan ook, heel veel succes!!
Groetjes,
Laura