iemand ervaring met postnatale depressie

Ik heb het idee dat ik dit heb, ik ga volgende week al met iemand praten. De gedachten die rondspoken kloppen gewoon niet bij hoe ik anders ben, ik durf ze hier neit eens te typen zo erg schaam ik me ervoor, en huil al dagen. Misschien dat mn zoontje dit aanvoelt, ik heb geen idee, ik moet dinsdag naar maatschappelijk werk als dit het echt is dan weet ik neit hoe verder daarom vraag ik of iemand van jullie ervaring hiermee heeft, en hoe die erbovenop is gekomen.

Vind het moeilijk om dit te typen je schaamt je er toch wel voor
 
Wat ontzettend goed van je dat behulp hebt gezocht! En schaam je niet dit is niet iets wat je zelf hebt gekozen dit kan je krijgen en jij hebt die pech! Het is gelukkig goed te verhelpen

Ik heb er geen ervaring mee vind het ook onwijs vervelend voor je
Sterkte meis en schaam je niet
Dit forum is voor alles ook dingen van je af schrijven je hart luchten kan hier!!
X
 
Hee hier hoef je je echt niet voor te schamen hoor!!! Knap dat je hulp hebt gezocht. Ik heb hier (gelukkig) geen ervaring mee, maar wens je veel sterkte!!! Voel je niet schuldig, het is een ziekte en daar heb je hulp bij nodig.
 
Mijn moeder heeft 2 jaar een depressie na mijn geboorte gehad. Zij heeft hier tijdens mijn zwangerschap veel over gepraat omdat ze bang was dat ik het ook zou krijgen.

Ze vertelde bijvoorbeeld dat stemmen in haar hoofd zeiden dat ze geen goede moeder was, nooit zou worden en dat ze mij beter dood kon maken.
Mijn moeder heeft hier te lang mee doorgelopen destijds.

Goed dat je niet met je gevoelens door blijft lopen. Blijf ook praten met familie en vrienden. Ze zullen je echt niet raar aankijken. er lopen veel meer mensen rond met depressies dan iedereen denkt.

Heel veel sterkte, lucht je hart goed en nog een tip: Praat met een maatschappelijk werker die goed aanvoelt, als je iemand hebt waar je voor je gevoel niet lekker bij voelt, vraag om een ander!
 
hey meis,

ten eerste wat goed dat je hulp gezocht hebt. Je hebt hier niet voor gekozen en je zult beter worden.
Ik kan je alleen maar zeggen, vertel het tegen je naaste vrienden en vraag hun om hulp als je het niet trekt.
Echte vrienden zullen voor je klaar staan.
Belangrijkste is dat je nu aan jezelf denkt en als het straks beter gaat, is er weer ruimte voor zaken om je heen.
Het komt goed, heb er vertrouwen in...

heel veel sterkte x
 
Bedankt voor jullie reacties, dat doet me goed, zeker dat ik neit de enige ben want dat denk je dan, ik durf het nog neit tegen vrienden te zeggen, ben bang dat ze me geen goede moeder zullen vinden en dat ik juist neit moet zeuren omdat we dit juist graag wilde en 3 jaar erover hebben gedaan om zwanger te worden.
Dat is eht dubbele, maar ben blij dat ik dinsdag erover kan praten, dat zal een hele opluchting zijn.
 
Succes vandaag en je bent echt geen slechte moeder hoor. Je hormonen zijn gewoon een beetje uit balans en daardoor voel je je zo slecht. En daarbij komt dat Finn ook nog 's niet gemakkelijk is met reflux en obstipatie. Kan het manneke niets aan doen en kan jij ook niets aan doen, maar is voor jou toch een extra belasting. Ik hoop dat het snel beter gaat!
 
Terug
Bovenaan