iemand ervaring met prikpil en koper spiraal en cyste?

<p>hey allemaal,</p><p>ben nieuw hier en heb een enorme kinderwens, sinds mei ook met me vriend besloten om er voor te gaan sinds ik een echo heb gehad waarop te zien was dat ik een cyste heb.</p><p>ben jong begonnen met de prikpil omdat ik er 1 was die de pil vergat en wou geen tienermoeder worden.</p><p>nov 2018 me laatste prikpil laten zetten en eind jan. begonnen met de pil die ik maar kort heb geslikt wegens stemmingswisselingen (borderline) en toen 11 feb over gestapt op de koper spiraal, die klonk helemaal fantastisch want daar zitten geen hormonen in dus zou dan ook geen last krijgen van (erge) stemmingswisselingen.</p><p>zetten ging helemaal prima, ja tuurlijk ik heb t wel gevoeld maar het viel echt mee, maar eenmaal weer buiten begonnen al die krampjes te komen.. het begin van alle ellende... 13 t/m 17 feb een bloeding gehad.. 22 t/m 27 feb weer een bloeding.. 3 en 5 maart een spotting.. en toen 7 maart t/m 26 maart echt ongesteld.. bijna 3 weken lang! VRESELIJK!! 11 april t/m 2 mei weer ongesteld.. weer zo lang.. dat was het moment dat ik het niet vertrouwde en toch maar een bezoekje heb gebracht aan de huisarts.. verwijsbrief naar het ZH voor een echo.. en daar hebben ze een cyste op me eierstok gevonden (geen idee of het op beide zit, moment van echo was er maar 1 eierstok te vinden).</p><p>16 mei begon ik alweer met bloeden en dat was het moment dat ik dacht: en nu is het genoeg!</p><p>20 mei de spiraal er uit laten halen.. weer enorme kramp gehad maar gelukkig was 22 mei daardoor ook meteen me laatste menstruatie dag..</p><p>voor ik aan de prikpil ging had ik een hele mooie cyclus van 28dgn maar dus sinds het stoppen met de prikpil en het starten van de koper spiraal opeens een cyclus van 35dgn.</p><p>gisteren (7jun) een eiersprong gehad.. heb hem duidelijk gevoelt.. goh, wat voelde ik me er beroerd van!</p><p> </p><p>jeetje, lang verhaal ondertussen al maar nu komt mijn vraag: zijn er vrouwen die een soortgelijke ervaring hebben? kan iemand mij vertellen of ik gewoon vruchtbaar ben? is natuurlijk al een x aantal maanden geleden dat ik geen prikpil meer heb.. zijn er vrouwen die net zoals mij een cyste hebben? kan ik gewoon zonder problemen zwanger raken? ben zo ontzettend bang geworden sinds ik het weet! :(</p>
 
toen ik hem heb laten verwijderen heb ik geen echo meer gehad.. maar toen ik wel een echo had en dat ze er dus achter kwamen was precies op 't moment dat ik ongesteld was.. dus waarschijnlijk een chocolade cyste.. durf er nu eigelijk verder geen onderzoeken te laten doen.. bang dat het indd ernstig is en die klap kan ik op 't moment niet aan.. dus met me vriend afgesproken het een jaar te proberen en mocht het dan nog niet raak zijn dan pas verder onderzoeken laten doen.
heb indd niet echt bepaald succes gehad met de koperspiraal.. voelde me zo ziek.. hele dag kramp.. ook als ik niet ongesteld was.. op een gegeven moment zo erg dat we het zh hebben gebeld en ik met spoed moest komen.. helaas was het in de avond uren dus konden ze geen echo maken.. ze heeft alleen gekeken en gevoelt zover het kon of ie wel goed zat.. ze kon niets vinden.. dus was toen niet bekend waar ik al die klachten van had.. nu achteraf denken ze (weten ze niet 100% zeker) dat mijn baarmoeder heftig heeft gereageerd op die ontsteking die je krijgt van de koper spiraal zodat het eitje niet kan innestelen..
 
maar bedankt voor het delen van je verhaal.. denk dat ik toch even wat meer onderzoek zelf ga doen naar PCOS, wat het allemaal inhoud, klachten enz enz.
 
heb opzich vroeger (voor de anticonceptie) altijd een regelmatige cyclus gehad van 28 - 30 dagen wel heb ik al sinds ik menstrueer altijd veel pijn gehad en altijd een week tot anderhave week ongesteld.. was er altijd de eerste 3 dagen ziek van zo erg dat ik niet naar school kon.. maar dacht altijd dat het "normaal" was omdat mijn moeder precies het zelfde had dus ik wist niet beter. nu achteraf heb ik dingen gelezen en vraag me steeds meer af of het wel "normaal" is.
voel me 1000000x beter sinds die spiraal er uit is! wel precies die krampen alleen iets minder heftig gehad tijdens m'n eiersprong. maar een pijnlijke eiersprong was niet nieuw voor mij, ook heb ik die altijd gehad voor me anticoncepties. we blijven het indd proberen en hopen dat ik gewoon op de natuurlijke manier zwanger mag raken.
had jij toen je hier overal achter kwam dat je, je minder vrouwelijk voelt? het gevoel ook alsof je lichaam je in de steek heeft gelaten? ik heb dit zo nu en dan sinds ik het weet en het maakt me zo onzeker.. heb dan ook echt een huilbui en ben dan niet te troosten..
hoop ook dat het voor jou snel raak is en dat je gewoon vruchtbaar bent!
 
dat gevoel van schuldig voelen naar je vriend herken ik maar al te goed.. bang dat ik hem geen kindje kan geven.. bang dat ik hem teleurstel als t maar niet wilt lukken.. hij is een stuk ouder dan mij (ben 27 en hij 36) en wil ook niet dat hij zo oud vader word omdat het maar bij mij niet wil lukken..
er spoken zo veel verschillende gedachtes door m'n hoofd en probeer ook alleen maar positief te denken.. niet te denken van "gaat het ooit lukken" of "misschien word ik wel nooit moeder".
zoek zelf op een positieve manier afleiding door juist op een leuke manier er mee bezig te zijn.. internet afspeuren voor allemaal baby spulletjes zoals kinderwagens, ledikantjes enz.
 
maar god, bij jou is het ook een heel process geweest.. hoop ook voor jou dat het snel raak is, ik gun het mensen die het moeilijker hebben nog veel meer dan andere! (let op mensen die dit misschien lezen, IK GUN HET IEDEREEN HOOR ECHT WAAR! maar de mensen die het moeilijk hebben met zwanger worden gun ik het misschien maar een klein beetje meer dus val me hier a.u.b. niet op aan)
hoe zoek jij afleiding? of hoe zorg jij er voor dat je toch positief blijft denken? alle tips zijn welkom!
 
Terug
Bovenaan