Iets een plekje geven

A

ANONYMOUS_USERNAME

Zoals al in andere berichtjes gezegd, iedereen verwerkt op zijn/haar manier.

Ik kijk positief tegen de dingen aan. Zo heeft het verlies van ons kindje mij en mijn vriend dichter bij elkaar gebracht.



We hebben elkaar begin vorig jaar leren kennen. Ieder afzonderlijk
hadden we al veel meegemaakt maar samen eigenlijk nog niet. Allebei
hadden we ons verhaal gedaan, maar dat is anders dan samen beleven.



Nu hebben we samen iets triest meegemaakt. Samen hopend op een kindje
blijkt dat ineens niet door te gaan. Samen hebben we de bevalling
meegemaakt, samen hebben we ons kindje bekeken. Samen hebben we
verdriet maar ook liefde voor dit kindje gevoeld. Maar wat voor mij nog
belangrijker is, is dat ik weet dat ik nu iemand heb op wie ik kan
bouwen, iemand die mij steun kan geven, maar ook steun kan ontvangen.
Iets wat ik in mijn vorige relatie nooit gehad heb.



Het is moeilijk uit te leggen, maar alles wat er nu gebeurd is, heeft
me juist zoveel positieve gevoelens gegeven. Tijdens mijn zwangerschap
kon ik niet geloven dat iemand toch nog met mij een kindje wilde. Het
feit was er, maar het besef niet. En nu is er zoveel positiviteit dat
dat het verdriet overspoeld.



Ik laat alle emoties en gevoelens rondom dit kindje toe, dus ook die
mooie gevoelens. Hester vroeg zich af of dit alles dan voor niets was
geweest, nee het is niet voor niets geweest. Ik heb mijn vertrouwen
teruggevonden, vertrouwen in mijzelf, dat iemand van mij houdt,
vertrouwen in mijn vriend en hoe gek het ook kklink vertrouwen in de
toekomst.



Misschien word ik snel weer zwanger, misschien ook niet, maar het
blijft mijn droom. Samen een kindje. En meiden denk maar zo, DROMEN
ZIJN JE HOOP VOOR DE TOEKOMST.



Kus

Miep



 
hoi Miep,

Sorry voor die opmerking over het voor niks geweest zijn.

Het was niet zo bedoeld.

Ik gun je een gezond kindje met je man meid, en dar meen ik echt.

Ik hoop dat er geen nare gevoelens verder zijn tussen ons, ik heb meer respect voor je dan je denkt.

Ik wens je echt al het goede toe.

liefs Hester



 
Hester,

je hoeft gen excuses te maken. Je hebt me niet gekwetst en ook niet met de opmerking of het voor niets was. Ik ben juist blij dat mensen aangeven hoe zij dingen ervaren, het leert je namelijk ook meer over je eigen gevoelens. Iemand kan je aan het denken zetten en dat is alleen maar goed. Gelukkig is de wereld niet zwart wit, maar zijn er ook veel grijstinten en heel veel mooie kleuren.

Er is iets wat ik tot nu toe voor mezelf heb gehouden, maar wat ik nu toch wil delen. Ik had vanaf zes weken zwangerschap een zwangerschapsdagboek. Ook na mijn de bevalling ben ik doorgegaan met het schrijven hierin. Ik heb hierin de bevalling beschreven, hoe ik me voelde toen ik bepaalde mensen tegenkwam. Reacties van mensen en wat het met me deed. Dat helpt mij bij de verwerking.  

Ook de geplande vakantie heeft alles te maken met deze zwangerschap. Ik ben sinds mijn scheiding niet meer op vakantie geweest, en al helemaal niet alleen zonder kids. Al mijn vrije tijd besteedde ik aan mijn kids, zij verdienen dat. Nu heb ik het gevoel dat ik gewoon een keer samen met mijn vriend weg wil. Ik zal mijn  meiden vreselijk missen, maar deze tijd hebben we samen nodig. Niet om heel verdrietig te zijn, maar wel om samen te genieten.

Ik wens jou ook het beste. Ik snap best dat het voor jou niet meevalt zo drie miskramen achter elkaar binnen een half jaar. In ieder geval hoop ik dat je wel geniet van alle liefde die je om je heen hebt, want door die liefde kan je alles aan.

Miep
 
hoi Miep, nog een keer hihi,

ik denk dat we toch meer gemeen hebben dan we van elkaar denken als ik dit allemaal zo lees.

Ik ben ook blij dat ik toch de stap zette om je dat allemaal te vragen, het liet me niet met rust, gek kan dat soms gaan.

En ja joh, ook ik geniet van die 7 kids van mij. Mijne eerste drie zjin
ook uit een vorig huwelijk. Ik weet niet of je dat wil, maar ik geef je
mijn e-mail adres, want eigenlijk hoop ik een beetje dat we toch iets
van contact kunnen krijgen anders dan op dit forum.
wiseguytyssen@hotmail.com

Als je niet wil is het ook goed hoor, geen verplichting.

liefs Hester

 
Hoi Miep,

Onze kinderdroom was ook niet makkelijk. Ik ben erfelijk belast. Al ver voordat we gingen voor een kindje is er onderzoek gedaan. We werden nou niet echt vrolijk van wat we hoorden. Na 2 jaar besloten we ervoor te gaan. De eerste poging eindigde in een miskraam. Maar wij wilden graag een kindje, dua probeerden weer. Na 4 maanden, Raak! Weer zwanger, dit keer ging het goed. Maar het moeilijkste moest nog komen. Bij een kindje van ons is het niet mogelijk om een vruchtwaterpunctie of vlokkektest te doen. Pas tussen week 18 en 20 kunnen ze met een uitgebreide echo zien of alles "goed " is. En ik kan je vertellen, dat hakt erin. Na de geboorte van onze zoon riepen we: Dit doen we niet meer. Maar een droom kun je niet uitschakelen. Zeker niet als je echt gedroomd hebt dat je in een kraambed zit met een kleine en met de oudste naast je. Toen begon het helemaal weer te kriebelen! Na een paar moeilijke gesprekken gaan we er weer voor. Het is onze droom om nog een tweede te krijgen. En ja, het zal weer spannend worden. Zeker nu we weer eerst een miskraam gehad hebben. Het vruchtje zou niet goed geweest zijn.
Toen ik daarna mijn man vroeg, Wat wil je nu? Kwam er een resoluut: Een kind!
Het is jammer dat het misgegaan is, maar vol goede moed gaan we weer verder. Onze droom proberen te verwezelijken!

Ik hoop dat jullie droom gauw mag uitkomen!
Groetjes, Kat
 
Hoi Miep,

Goh……. Ik herken veel in jouw prachtige verhaal zeg! Dit is nou exact hoe ik er ook tegenaan kijk en weet je… ik dacht zo vaak om net zoiets te schrijven maar was ergens bang om anderen teveel voor het hoofd te stoten.

Mijn vriend en ik gaan al wel weer een poosje met elkaar (4 jaar) maar mijn rugzakje van de periode voor hem kent te veel zware tijden om zomaar overheen te stappen. En goed of niet maar mijn rugzakje telde voor mij zwaar mee om pas na een lange tijd in onze relatie de stap te nemen om te gaan voor een kindje.

Natuurlijk baal ik er ontzettend van dat het deze 1e keer mis is gegaan maar ik ben aan de andere kant zeer blij te weten dat ik nu eindelijk heb geleerd mij niet meer door tegenslagen het veld uit te laten slaan. Aan elke nare ervaring zit nl. iets positiefs (al is die soms wel erg ver te zoeken hoor!). Dit gebeuren heeft de relatie van mij en mijn vriend opener en hechter gemaakt en ergens ben ik er nu meer als ooit van overtuigd dat ik bij hem op mijn goede plekje ben, ik kon hier voorheen nl. nog wel eens aan twijfelen. Ik neem nu de dingen gewoon zoals ze komen en als dit leuke en goede dingen zijn dan is dat alleen maar meegenomen en zal ik er intens van genieten!

En inderdaad wat moeten we nou zonder dromen?

Liefs,
Brigitte
 
Hoi allemaal,

Whoops sorry, ik lees nu pas net de soms heftige berichten die  aan dit topic vooraf zijn gegaan .....

Ik wil daarom nog één dingetje zeggen meiden! Volgens mij  is er geen goede of juist slechte manier en ook  over de heftigheid van verdriet kan niemand bepalen. Ik hoop enkel dat iedereen vanaf nu vreugdevolle  momenten gaat meemaken ennuh Miep vast een hele fijne vakantie.

Groeten,
Brigitte
 
Lieve Miep en meiden,

Helaas zitten we inderdaad allemaal in het zelfde schuitje en zijn onze rugzakjes door deze ervaring weer iets meer gevuld.
Mijn rugzak heeft ook al genoeg vulling gehad maar met elk negatief ding is er weer iets positiefs voor teruggekomen.
Het heeft mijn leven zeker rijker gemaakt maar vooral ben ik ontzettend geconfronteerd met mezelf en ik kan alleen maar zeggen dat mijn vertrouwen, trots en eigenwaarde nog meer is gestegen.

Daarom ben ik ook zo blij met het forum dat je niet altijd hoeft te reageren maar dat er toch altijd iemand voor je is en die je ook soms weer dingen van een andere kant kan laten zien.

We gaan er allemaal weer voor en laten we hopen dat we ook dit forum vooral mogen vullen met mooie berichten.
Knuffel,

Corina
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan