ANONYMOUS_USERNAME
New member
Onze dochter, die volgende maand 2 wordt, wil sinds enkele weken niet meer slapen 's avonds. 's Middags moeten we onderstaand ritueel ook volgen, maar dan valt ze vrij snel in slaap. Het probleem is dus met name 's avonds.Enkele maanden geleden hebben we slaaptraining toegepast door haar in bed te leggen en haar te laten huilen (vreselijk). Dit werkte al na 1 dag en sindsdien viel ze altijd zonder mokken zelf in slaap. Vaak lag ze dan nog wat te mompelen of te zingen maar dat duurde meestal niet langer dan een kwartier.Enkele weken geleden begon ze ineens te zeggen dat er monsters in haar kamer waren en ging het in slaap vallen iets moeizamer. Toen bleven we bij haar bed zitten totdat ze in slaap viel. Dit is nu op een punt gekomen dat ze volslagen doordraait en in paniek raakt als we haar in bed leggen en weglopen. Het probleem hierbij is dat ze op een gegeven moment zo erg in paniek is dat ze zich voorover uit haar (peuter)bed gooit, zo met haar gezicht op de grond. Ze heeft hier al een bult, bloedneus en dikke lip aan over gehouden. We probeerde het daarna weer in haar ledikant maar ook hier gooit ze zich zonder enige vorm van besef voorover uit haar ledikant (met haar slaapzak aan), waarbij haar val gelukkig is opgevangen door de klamboe en matras die we naast haar bedje hadden gelegd. Om deze reden durven we haar dus niet meer alleen te laten of haar steeds terug in bed te leggen en weg te lopen (hoe lang duurt het nog voordat ze zich over het traphek kiepert?). Inmiddels staat haar bed bij ons in de kamer (hier slaapt ze ten minste door. In haar eigen kamer wordt ze om het half uur wakker), echter valt ze steeds moeizamer in slaap. Ook al zijn we erbij. Ze ligt dan te draaien en te mompelen, klimt weer uit haar bed en gaat rondjes lopen. We proberen dus van alles. Bij haar bed zitten, terugleggen, negeren en haar gang laten gaan, streng toespreken, lief zeggen dat ze moet slapen, nachtlampje, zo'n sleep trainer wekker (hier is ze nog te klein voor). Niets helpt. We hebben trouwens een vast slaapritueel wat we elke avond aanhouden. We zijn momenteel wel bezig met haar nieuwe kamer, omdat er een tweede aan komt. Daar gaat ze vanaf volgende week in slapen, in haar nieuwe Lief! bedstee (met deurtjes). Uiteraard hopen we dat het daar iets beter gaat. We gaan daar de Supernanny methode toepassen: met een stoel naast haar bed zitten, na drie dagen iets verder van haar bed en dan uiteindelijk hopen dat ze zelf in slaap kan vallen. Ze lijkt soms ook "dingen" te zien die er niet zijn. Dit heeft ze al van baby af aan. Ze lachte altijd naar iemand die er niet is. Zo staart en wijst ze vaak naar precies hetzelfde punt in onze slaapkamer: het kleine randje boven de gordijnen waar nog een beetje licht langs naar binnen komt. Zou dit er iets mee te maken kunnen hebben en hebben mensen nog andere tips naast de adviezen?Mocht het nuttige info zijn: Bo slaapt gelukkig (meestal) wel door tot een uur of 7 (ongeacht hoe laat ze naar bed gaat), dus gebroken nachten komen gelukkig weinig voor.