hey meiden,
hier ben ik weer, helaas voor mezelf en voor alle anderen die ik hier steeds tegenkom, ook nog na al die jaren. Wij zijn nu alweer bijna 7 jaar bezig een kindje te krijgen. Helaas is het ons nog steeds niet gelukt. Mijn man zijn zaad is helaas van hele slechte kwaliteit. Onze gyn heeft ons verteld dat als het ons lukt om `normaal`zwanger te worden het een lot uit de loterij zou zijn. En dit lot is nog steeds niet gevallen. We zijn nu 3 ICSI behandelingen verder............Mijn lieve mannetje en ik hebben er veel verdriet van gehad. Maar toch gaan we het nog een keer proberen. In Maart of april gaat het weer gebeuren. Ik zie er wel een beetje tegenop. Niet tegen de hormonen, want dat gaat eigelijk heel goed. Zowel het spuiten als hoe ik er op reageer. Maar ik vind toch die punctie een kriem. Ik weet dat je er door moet, en wat is nu 10 minuten pijn op een heel mensenleven. Maar toch..............Ik hoop voor al die meiden die hier al zolang zijn op een goede afloop. Het is ook zo oneerlijk. Ik wens jullie allemaal het allermooiste wonder!!!!
Groetjes wilma
);