Ik ben gesloopt... (spreidbroek)

A

ANONYMOUS_USERNAME

Joey heeft sinds vrijdag zijn spreidbroek aan,  met een opbouw van vrijdag 12 uur, zaterdag 18 uur en vandaag 21 uur en morgen 24 uur. Maar wàt is dit zielig!! Er schijnen kindjes te zijn die nergens last van hebben (wat ik me niet kan voorstellen die eerste dagen dat je van vrij trappelen naar dwanghouding gaat), maar Joey heeft zoooo'n verdriet!! Dan probeert hij te trappelen, maar gaat dat niet (...meer zoals hij gewend is) en heeft hij zo'n verdriet. Ook ik ben gesloopt, want hij slaapt overdag ook niet meer in zijn bedje en dus neem ik hem maar bij me, want het is al zo zielig en dan laat ik hem  geen uren huilen. Ik moet vooral niet denken 'waarom moeten ze jou nou juist hebben, je verdient dit niet', want dan breekt mijn hart helemaal...
Hij heeft vandaag ook een ander huiltje (een beetje dat van een ouder kindje, niet van een baby) en dat klinkt zo lief dat ik het nog zieliger vind...
Nou ja, ik ga nog even de hond uitlaten en dan nog even lezen en dan lekker slapen, want ik ben gesloopt.

Skipke, ikhoop dat het bij jullie makkelijker zal gaan!!
 
Oei oei, wat rottig. Vooral als hij er echt de hele tijd in moet. Probeer voor ogen te houden dat het tijdelijk is en later heel veel pijn en huilen bespaard. In elk geval heel veel sterkte. En een goed plan om even iets voor jezelf te gaan doen.
Groetjes Veerle
 
Ooooooohhhh, wat zielig! En ze gaan nu ook steeds zieliger huilen, he? Arm jochie, het zou zijn fijn zijn als het hem bespaard had kunnen blijven. Kan best wezen dat het voor het goede doel is, maar toch eigenlijk gewoon liever helemaal niet.
Ze hebben niet zoveel geheugen, dus als hij dat ding straks een paar dagen de hele dag om heeft, weet hij echt niet beter meer. En hopelijk heeft hij er dan minder verdriet van.

Heel veel sterkte voor jullie allebei!

Eveline
 
Hoi Annett,
Wat vind ik dit zielig! ik krijg tranen in mijn ogen, zeker omdat Nynke waarschijnlijk hetzelfde te wachten staat... en ze houdt ook zo van trappelen... je zou het zo van ze willen overnemen. Ik hou me ook maar vast aan het idee dat het geheugen ze nu gelukkig nog "in de steek" laat en dat ze al snel niet meer beter weten en dat ze het zich later helemaal niet meer weten te herinneren.
Een knuffel voor Joey.

Daphne
 
Bedankt voor de opstekertjes!! Zul je naturlijk altijd zien dat de volgende dag al stukken beter gaat. Hij lijkt het al een heel stuk minder erg te vinden. En ik ook. We hebben samen net uitgeprobeerd dat armen op zijn leeftijd nog veel belangrijker zijn dan benen: lekker knuffelen en vervolgens allerlei 'pakspelletjes' (gewoon knuffeltjes van verschillende grootten en stofjes aanreiken) en gymnastieken. Ik ging voor de box staan en 'aerobicte' een beetje met mijn armen en toen deed hij het na, op zijn manier natuurlijk. Dat vonden wel allebei leuk!! Toen werd hijjengeleig en heb ik hem in bed gelegd en nu slaapt hij al!! Héérlijk, die vooruitgang!!
Dus Skipke, al zal het egin waarschijnlijk moelijk zijn: het went echt wel!!
 
Heb het ook meegemaakt, alleen de eerste maanden in het gips dan kunnen ze zich helemaal niet bewegen. Met spreidbroek kunnen ze nog iets. Er zijn kinderen die uiteindelijk gewoon gaan draaien met spreidbroek.
Maar de eerste daagjes zijn inderdaad zielig maar uiteindelijk weten ze niet beter.
En voor jou went het ook snel genoeg.
Veel succes en kijk voor meer informatie op www.heupafwijkingen.nl

Groetjes gienie


 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan