Lieve mama, het ís ook echt heel pittig! Zeker als je heel veel alleen moet doen. Een baby heeft nu eenmaal heel veel aandacht nodig en dat stopt niet in de nacht. Het is misschien niet het antwoord waar je op hoopt, maar het is echt heel normaal dat je baby 's nachts nog wakker wordt.
Het klinkt al zo groot hè, ruim vier maanden... maar eigenlijk is dat nog super klein. Ze hebben je in deze periode onwijs nodig. Voor eten, drinken, knuffelen, lachen, spelen... alles zeg maar
het wordt zeker makkelijker maar dat gaat geleidelijk en op het tempo van je kindje. Ze zijn nu eenmaal pas ergens aantoe wanneer ze er aantoe zijn.
Wat mij heeft geholpen is accepteren dat het zo is. Mijn kindje heeft heel lang heel veel gehuild en sliep het eerste jaar sowieso niet door. Hoe meer ik me ertegen verzette emotioneel hoe zwaarder het werd. En ja, nogmaals, het ís loodzwaar af en toe. Je wilt misschien graag weer wat meer tijd en ruimte om jezelf te zijn. Om niet eindeloos te hoeven wiegen en troosten. En die tijd komt! Echt! Maar nu nog even niet.
Probeer het voor jezelf zo makkelijk mogelijk te maken. Heb je vrienden die misschien een keer een uurtje willen oppassen zodat jij je armen vrij hebt? Of probeer op de dagen dat je man vrij is even een uurtje voor jezelf te pakken. En qua slapen, wij sliepen samen omdat dit voor mij de beste oplossing was. Shirt omhoog, voeden en weer tukken. Is er iets in de nacht wat het voor jou makkelijker kan maken?
Succes ermee, je doet het goed mama!