Ik ben helemaal uit de gratie....

Hallo,

Zoals het onderwerp het al zegt...ik ben sinds een paar dagen helemaal uit de gratie bij mijn tweejarige zoontje. Hij is al een paar dagen niet lekker en sinds vannacht is het heel erg. Kwijlen, snotteren, jammeren, keelpijn....heel zielig. Maar sinds een paar dagen is het ook alleen maar papa, papa, papa. Ik ben nu 37 weken zwanger van de tweede en het lijkt wel alsof hij het aanvoelt dat er iets te gebeuren staat.
We proberen gewoon normaal te doen (dus niet extra accent te leggen) maar dat is wel moeilijk. Hij raakt namelijk echt helemaal overstuur als papa ook maar eventjes wegloopt. In het weekend gaat dat wel, maar morgen zit ik de hele dag met hem thuis...ben benieuwd hoe dat gaat.
Het zal wel de combi zijn van ziek zijn en aanvoelen dat er iets staat te gebeuren, maar hij moet niks meer van mij hebben.
Het zal ook wel vanzelf weer over gaan, ik vroeg me alleen of er meer mensen zijn die zoiets hebben meegemaakt met hun eerste vlak voor de uitgerekende datum?

En ik hoop dat we vannacht weer een beetje een normale nacht hebben. Toen hij gister ongeveer de hele nacht wakker was dacht ik echt....oh please, laat die baby nog maar eventjes  niet komen...haha.

Groetjes mama3007
 
Hoi,
Ik denk ook dat het een combi is. Ik kan me iet meer herinneren of Sven toen zo aan mij hing. Volgens mij niet. Ja veel dingen samen doen dat wel. Ik kon de deur op het laatst niet meer uit dus zat al veel thuis.
Ik hoop dat je zoontje gauw opknapt en dat het dan wat rustiger wordt voor je voordat je gaat bevallen.
gr, Karin
 
Hoi,

Wat vervelend he! Maar het is wel heel normaal, veel kinderen hebben daar op die leeftijd last van, de volgende keer is papa misschien niet gewenst!
Hoe moeilijk het ook kan zijn je moet er proberen niet teveel op te reageren dat versterkt het alleen maar!
Natuurlijk is hij nu ziek dus als hij dan graag wil dat papa hem troost dan doe je dat, maar als jij bijv hem altijd aankleed blijf dat dan ook doen, je kind kan wel een voorkeur aangeven maar moet ook leren dat dat niet altijd kan..

Veel succes en ik wens je een goede bevalling en veel geluk met je nieuwe kindje!

Gr MJ
 
Hoi!

Ik was niet uit de gratie toen ik bijna uitgerekend was van de tweede, maar de eerste deed erg vreemd de laatste 1 a 2 weken voor de bevalling.... ze kon ineens helemaal in paniek naar me toe komen rennen, me vastpakken en 'mama, mama,' schreeuwen en me dan niet meer los willen laten.
Heel vreemd vond ik dat, net of ze inderdaad iets aan voelde komen wat haar beangstigde. Ze was toen 1 jaar en 8 maanden.

Maar het zal vanzelf wel overgaan waarschijnlijk!
Niet te veel pushen.

Gr. Natasja
 
Hallo,

Ik heb helaas geen antwoorden voor je, maar wil alleen even reageren op het verhaal.
Ben heel blij dat ik dit even lees, want ik was al bang dat ik iets verkeerd deed.
Onze oudste zoon is nu 19 maanden oud en ik ben nu 29 weken zwanger van de tweede.
De hele dag door is het alleen maar "papa,papa,papa". Het woord "mama" lijkt hij niet eens meer te kennen (en ik weet zeker dat ie dat wel kan).
Als papa de deur uit loopt schreeuwt ie moord en brand, maar als ik wegloop is er niets aan de hand.
Nou goed, ben wat dat betreft blij om te lezen dat het dus vaker voorkomt...

Groetjes
 
hoihoi, bij ons is het de oudste die als papa thuis is alles door papa gedaan wil hebben, mama bestaat dan idd niet echt meer, is niet leuk maar wel begrijpelijk.......

Er is bij ons wel een verklaring voor;

Ik (mama) ben heel veel thuis en daardoor altijd met hun bezig, mijn man werkt heel veel, weinig thuis dus wanneer hij dan thuis is........... ja dan wordt alles aan papa gevraagd en moet papa alles doen wat normaal gesproken mama doet, maar aan het eind van de dag moet mama toch ook na papa nog een verhaaltje lezen en ff knuffelen voor het slapen gaan.

groetjes linda
 
Terug
Bovenaan