Ik ben mezelf kwijt

A

ANONYMOUS_USERNAME

Misschien heel herkenbaar, maar ik heb de laatste tijd echt het gevoel dat ik mezelf kwijt ben geraakt.

Ik weet niet of dat dat door de bevalling en het moederschap komt, maar ik weet wel dat ik er erg verdrietig van wordt.

Ik maak nauwelijks tijd voor mezelf, laat staan voor anderen, hobby's heb ik niet meer, vriendinnen zie ik ook nog nauwelijks, ik loop er bij als een slons en voel me net een uitgerangeerd werkpaard.

Echt, ik kan wel janken als ik in de spiegel of naar mijn lege agenda kijk!

Hoe ik zet ik mijn leven weer op de rails? Iemand tips?

Groetjes van een verdrietige  Martine
 
Ach meis toch, wat vervelend dat je jezelf kwijt bent.

het moederschap doet heel veel met je. En ook al lijkt het bij anderen zo makkelijk het valt echt niet altijd mee hoor.

Probeer je alsjeblieft niet groter te houden dan je je voelt. bel een vriendin op en leg het haar uit. Misschien komt ze gezellig een pot thee bij je leegslobberen en kan je heerlijk op haar schouder uithuilen en al je frustraties eruit gooien.

Ga anders lekker een weekje vroeg naar bed om goed uit te rusten.

En troost je, make-up heb ik ook al acht jaar niet op. afgelopen weekend toevallig een keer toen vroegen mijn oudste twee wat er met mijn ogen aan de hand was.


Een hele dikke virtuele knuffel voor je!!!

Groetjes van Marloes
 
Hoi Martine,

Ik heb eigenlijk niet echt veel tips. Een goede is denk wel dat je naar buiten moet gaan. Ik heb ook een tijdje gehad dat ik alleen werkte en verder binnen zat en wat opruimde in huis. Nu ga ik vaker naar buiten en daar krijg je energie van.
En inderdaad nodig een goede vriendin uit en ga gewoon alles even eruit huilen, helpt altijd!

In ieder geval veel sterkte en een dikke knuffel van ons!

Mariska en Feline
 
Hoi Martine,
Heel erg herkenbaar wat je vertelt... Ik voel me regelmatig een ontzettende slons, m'n kast moet nodig aangevuld worden met wat nieuwe kleding en  heb ook bijna geen make-up meer op terwijl ik me toch echt had voorgenomen om een leuke, frisse en vrolijke moeder te worden....
Ik heb ook geen hobby's en het heeft ook niet zoveel nut  om bijvoorbeeld een avondje foto's in te gaan plakken ofzo, want Ruben valt heel moeilijk in slaap en daardoor loop ik echt tig keer per avond naar boven en kom ik nergens aan toe.

Het enige wat mij goed helpt is gewoon consequent gezellige dingen in te plannen. Dus een avondje naar een vriendin of Ruben een avondje uit logeren brengen en ergens een hapje eten, lekker wandelen bij m'n ouders in het bos ik noem maar wat dingen.
Nu ook met een vriendin met een 3 kids afgesproken om 1 keer per maand buitenshuis af te spreken en even lekker als vanouds te kletsen samen...

Nou, ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt....het valt soms allemaal niet mee, maar probeer toch goed voor jezelf te zorgen en jezelf af en toe een beetje te verwennen!
Liefs,
Laura
 
Hoi,

Wel herkenbaar. Heb ook last van nogal wisselende stemmingen, vaak helaas de verkeerde.... Weet wel wat je voelt denk ik. Voel me soms afgedankt, bijv. op mijn werk als er mensen binnenkomen en iedereen de vragen stelt aan mijn collega en mij in principe negeren, net alsof ik er niet meer ben. Thuis ben ik druk met mijn dochter, voeden, verschonen, spelen, in bed stoppen en weer hetzelfde rondje. Tijd voor mezelf heb ik weinig en als ik die heb ga ik schoonmaken want dat moet ook gebeuren (hebben nl. 2 honden en dat haart en stoft nogal). Probeer de laatste tijd toch weer leukere kleren aan te trekken en niet altijd "die gemakkelijke (spijker)broek en trui", heb mijn haar na 4 a 5 maanden maar weer eens geverft (had enorme uitgroei ondertussen) en dat soort dingetjes helpen wel vind ik. Verder probeer ik zo veel mogelijk van (de leuke dingen) van onze dochter te genieten, het is en blijft een wondertje! En binnenkort gaan we voor het eerst echt op vakantie met onze dochter, dus weer wat leuks in het vooruitzicht!

groetjes en sterkte!
xx Roos xx
 
Hey meid,

wat goed van je dat je het hier hebt weggezet!!

Sommige dingen herken ik ook wel.
Maar van dat niet opmaken, ken ik niet over meepraten, dat doe ik zelden.
Probeer ff wat afleiding te zoeken, bijv de kleine uit logeren.
Ff de tijd voor jezelf (of jullie 2tjes tuurlijk).
Of verwen jezelf met iets wat je graag wilt hebben.
Lekker ff gaan wandelen met het gezin incl. hond (weet niet of je ook een hond hebt), kan goeddoen hoor.
Heerlijk ff buiten, lekker praten met elkaar, en lekker genieten van het weer.
En als je jezelf zo voelt, praat er dan met iemand over. Want met opkroppen schiet je echt nix op. Dat komt er toch wel uit...
Meid, heel veel sterkte met alles!!

Knuf Debby.
 
Bedankt voor jullie tips en reacties. Het is ook allemaal zo dubbel. In principe is mijn dochter ook de enige die er momenteel voor me toe doet. Alles draait om haar en dat vind ik helemaal niet erg op zich. Ik doe graag dingen met haar. Dat maakt me juist ook zo onzeker. Aan de ene kant doet het er allemaal niet meer toe wat anderen doen en laten en aan de andere kant ben ik zo bang dat het hele leven aan me voorbijgaat en ik er niet meer actief aan deelneem.

Ik zit gewoon zo met mezelf in de knoop en zie gewoon geen uitweg op dit moment. Het liefst vlucht ik hier zo ver mogelijk vandaan om ff wat tijd voor mezelf te nemen!!

Groetjes Martine
 
Hoi Martine

Ik kan je niet echt veel helpen,maar wil je toch een hart onder de riem steken.
Zometeen gaat het echt weer beter.Als de kleine je iets minder nodig heeft krijg je echt weer iets meer tijd voor jezelf.Dan ga je je vanzelf weer beter voelen.

Zelf ben ik tijdens de zwangerschap volledig thuis komen te zitten na voorheen 40 uur (of meer) per week te hebben gewerkt.En nu pas kom ik weer tot rust.
De enige tip die ik kan geven is:
NEEM AF EN TOE TIJD VOOR JEZELF EN LAAT DE BOEL DE BOEL!!!!!!

Groetjes Jessica
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan