Hoi allemaal,
Ik heb een tijdje niks van me laten horen. Maar ik ben weer terug. Ben weer een beetje bijgelezen. Ik had ooit een berichtje geplaatst over dat ik al zo vroeg harde buiken had. Deze zijn inmiddels weg en kon goed komen doordat mijn buik zo snel groeide en het kindje ook. Wat me heel erg hielp waren aan die lieve reactie's van jullie. Daar is zo'n forum toch wel fijn voor. Inmiddels ben ik bijna 19 weken zwanger en heb ik volgende week dinsdag de 20 weken echo. Ik ben zwanger van mijn tweede kindje maar ik voel mij lang niet zo goed niet als de vorige keer toen ik zwanger was. Dit frustreert mij enorm. Ik heb ook allemaal van die rot klachten: Te lage bloeddruk 100/55 hierdoor heb ik weinig energie en heb ik het constant koud. Mijn hart slaat over zowel in rust als bij teveel inspanning over en dan die hartkloppingen, zuurbranden, echt soms staat mijn keel zo in de fik!!! Slaap slecht en mijn kindje in mijn buik houd me nu al wakker van al die schopjes, hihihih. Mijn linker been heb ik een soort van tunnelsyndroom in. Wat het precies is weten ze niet maar komt omdat ik zwanger ben. Ik heb nu ook ineens een ruis bij mijn hart, schijnt dat 50% van de zwangeren dit heeft. Oja en mijn humeur, volgens mij ben ik een beetje down. Nou ja genoeg gezeurd moest het even kwijt. Helpt vast.
Aangezien mijn kindje de vorige keer te klein was en ik medicatie slik in mijn zwangerschap voor hartritmestoornissen en ook nog andere medicatie. Heb ik weer kans op een te klein kindje. Hierdoor krijg ik groeiecho's. Een voordeel kan ik lekker goed in de gaten houden of het allemaal goed gaat. Maar he is geen garantie. Want de vorige keer deden ze dit aan het eind en zeiden ze dat ze op schema lag maar toen ze geboren was, was ze veel te klein. Dysmatuur noemen ze dat en daarnaast was haar bloedsuikerspiegel veel te laag waardoor ze ging fladeren. Super suf was ze en heeft ze toen 8 dagen in het ziekenhuis gelegen met alle toeters en bellen. Maar goed deze keer zijn ze extra allert en mijn dochter is nu super gezoend en hartstikke groot voor haar leeftijd en nooit ziek. ZO zie je maar weer komt allemaal wel goed.
Toch ben ik wel onzeker merk ik. En ik probeer ook veel afleiding te zoeken. Ik heb een eigen webwinkel en ben hier op dit moment ook druk mee bezig en dat helpt goed. Nou zwangeren, dit was even mijn verhaal.
Groetjes Isanie!!!
Ik heb een tijdje niks van me laten horen. Maar ik ben weer terug. Ben weer een beetje bijgelezen. Ik had ooit een berichtje geplaatst over dat ik al zo vroeg harde buiken had. Deze zijn inmiddels weg en kon goed komen doordat mijn buik zo snel groeide en het kindje ook. Wat me heel erg hielp waren aan die lieve reactie's van jullie. Daar is zo'n forum toch wel fijn voor. Inmiddels ben ik bijna 19 weken zwanger en heb ik volgende week dinsdag de 20 weken echo. Ik ben zwanger van mijn tweede kindje maar ik voel mij lang niet zo goed niet als de vorige keer toen ik zwanger was. Dit frustreert mij enorm. Ik heb ook allemaal van die rot klachten: Te lage bloeddruk 100/55 hierdoor heb ik weinig energie en heb ik het constant koud. Mijn hart slaat over zowel in rust als bij teveel inspanning over en dan die hartkloppingen, zuurbranden, echt soms staat mijn keel zo in de fik!!! Slaap slecht en mijn kindje in mijn buik houd me nu al wakker van al die schopjes, hihihih. Mijn linker been heb ik een soort van tunnelsyndroom in. Wat het precies is weten ze niet maar komt omdat ik zwanger ben. Ik heb nu ook ineens een ruis bij mijn hart, schijnt dat 50% van de zwangeren dit heeft. Oja en mijn humeur, volgens mij ben ik een beetje down. Nou ja genoeg gezeurd moest het even kwijt. Helpt vast.
Aangezien mijn kindje de vorige keer te klein was en ik medicatie slik in mijn zwangerschap voor hartritmestoornissen en ook nog andere medicatie. Heb ik weer kans op een te klein kindje. Hierdoor krijg ik groeiecho's. Een voordeel kan ik lekker goed in de gaten houden of het allemaal goed gaat. Maar he is geen garantie. Want de vorige keer deden ze dit aan het eind en zeiden ze dat ze op schema lag maar toen ze geboren was, was ze veel te klein. Dysmatuur noemen ze dat en daarnaast was haar bloedsuikerspiegel veel te laag waardoor ze ging fladeren. Super suf was ze en heeft ze toen 8 dagen in het ziekenhuis gelegen met alle toeters en bellen. Maar goed deze keer zijn ze extra allert en mijn dochter is nu super gezoend en hartstikke groot voor haar leeftijd en nooit ziek. ZO zie je maar weer komt allemaal wel goed.
Toch ben ik wel onzeker merk ik. En ik probeer ook veel afleiding te zoeken. Ik heb een eigen webwinkel en ben hier op dit moment ook druk mee bezig en dat helpt goed. Nou zwangeren, dit was even mijn verhaal.
Groetjes Isanie!!!