ik ben zo bang dat het weer niet goed is......

hoi hoi


17 januari heb ik een echo, dan ben ik als het goed is 7, 5 weken zwanger..
de vorige keer ( eind juli) dacht ik 8 weken zwanger te zijn maar bij de echo bleek dat het niet  goed zat,ik heb vier weken rondgelopen met het idee zwanger te zijn en alles wat ze zagen was een vrijwel leeg vruchtzakje  ......het vruchtje had zich niet verder ontwikkeld..

op dit moment heb ik niet van veel dingen last.. wat eerder moe, borsten gevoeliger, maar soms ook weer niet.......en voor de rest voel ik niets ..........

soms heb ik het gevoel dat er niets zit , dat ik denk dat ik zwanger ben maar dat het niet zo is..
dat ik bij de echo weer te horen krijg dat het niet goed is.........

ik ben zo bang om weer teleurgesteld te worden, ik durf haast niet naar de echo te gaan.. ik zou bijna liever wachten tot ik wat zou voelen of weet ik wat.. het lijkt me zo confronterend....zo eng..... zo .......

ik zou willen dat ik het zeker wist dat je het aan en stip op je voorhoofd kon zien dat het goed is....maar ja helaas.....

ik moet er mee leren omgaan en tot nu toe ging dat heel goed , maar vanmiddag vloog het me opeens aan.....werd ik echt bang.....


wie herkent mij gevoel en kan me helpen of tips geven of weet ik wat...


alvast bedankt

liefs tobi
 
Het is vast wel goed! Mijn oma en moeder hebben mij verteld dat er naar een 'gemis' een 'gewis' komt dus het komt vast goed, niet al teveel zorgen om maken.

Yvonne
 
Beste Tobi,

Ik kan me heel goed voorstellen dat je zenuwachtig bent.... Dat kan niemand voor je wegnemen, ik kan je alleen veel sterkte wensen en voor je duimen dat alles goed is. Hou vol, zorg dat je lekker druk bent zodat je er niet zoveel aan denkt! Ik weet, makkelijker gezegd dan gedaan, maar het helpt wel. Heel veel succes en voor je het weet is het de 17e! Wat je dan ook hoort, je weet dan in ieder geval waar je aan toe bent.

Groetjes
VB
 
Hoi Tobi,

Ik kan je angsten niet wegnemen. Ik weet hoe het voelt.

Ik heb zelf drie mk-en gehad. Bij elke mk kreeg ik uiteindelijk wel een gezond kindje. Maar die eerste peroide wel een hel! Bij elke pijn denk je: Het gaat mis. En als je niks voelt is het: Zie je wel, het is voorbij.

Bij de zwangerschap van de jongste bleef ik bloedingen houden. Tot een week of 31, toen was het over. Ik heb toen de hele tijd in angst geleeft. Maar de echo's lieten mij elke keer een levendig mannetje zien.

Ik kan alleen maar zeggen, probeer je toch te ontspannen en afleiding te zoeken.
Ik hoop voor je dat alles goed gaat.

Laat even weten wat de uitslag is van de echo.

Heel veel sterkte en liefs, Monique
 
Hoi Tobi,

Wat is jouw angst herkenbaar! Ik had er vandaag nog last van! Ik ben inmiddels 16,5 weken zwanger (na mk in april 2005), maar mocht vandaag weer naar de vk. Zo in de stress of ze het hartje zou horen. (terwijl ik de kleine al kan voelen, hoezo idiote gedachten!) Maar ik had het ook bij alle (inmiddels al 4) echo's. Die angst dat het misschien toch niet goed is. Zeker bij de eerste 2 echo's. Ik had toen ook bloedverlies. Met angst en beven klom ik op die bank!
Maar ook vandaag was alles weer goed.

Meid, je angst is heel normaal! Zwanger zijn na een mk is gewoon erg spannend. Maar ik weet zeker dat er een mooi kindje in je aan het groeien is.
Ik duim voor je de 17E! Laat even weten hoe het was.

Groetjes, Kat
 
Hoi Tobi

Ik weet precies wat je voelt zeg. Pppfffttt ik heb dat gevoel af en toe nog steeds hoor. Dat terwijl ik nu ruim 23 weken zwanger ben.
Helaas denk ik dat een zwangerschap na een mk nooit een onbezonnen gewone zwangerschap zal worden. Je bent toch met je neus op de feiten gedrukt de vorige keer en daar zul je altijd rekening mee houden.
Ik heb ook het gevoel niet zonder zorgen zwanger te kunnen zijn. Bij ieder dingetje of ander gevoel ga je toch weer denken.
Maar..................je leert er echt wel mee leven hoor. Je zult wel moeten hoe moeilijk het ook is.

KOP OP MEID LAAT JE NIET KISTEN EN GENIET LEKKER VAN JE ZWANGERSCHAP( ALTHANS PROBEER DAT )

Heel veel liefs
Gaby
 
Hoi,

Tja, ook ik kan je niet geruststellen, kon ik dat maar. Afwachten is toch het enige wat je kunt doen, en natuurlijk positief blijven denken!! Het gaat vast allemaal prima en zul je voor het eerst jullie kindje zien!! Super.
Volhouden en dan proberen te genieten!!

liefs ineke
 
Hoi Tobi,

Niet zo piekeren hoor meis, ik begrijp je overigens heel goed hoor, maar probeer het! Voor jezelf en ook voor het kleintje wat in je groeit, heb vertrouwen in je lichaam, ook al heeft het je al eens eerder in de steek gelaten. Nog maar 4 dagen en dan ben je uit de onzekerheid, want dat is denk ik het ergste he, dat je niet zeker weet of het goed zit.

Heel veel sterkte en hou je goed!

Groetjes Saskia (februari-forum)
 
Terug
Bovenaan