ik ben zo bang


Ik ben nu 23 weken zwanger en 2 dagen. IK heb heel veel last van harde buiken, de harde buiken  komen af en toen zomaar acher elkaar als ik bijv. op de bank zit. Ik kan niet eens meer normaal mijn sokken of mijn broek aan doen, want mijn buik doet heel erg veel pijn. Dus ik had gisteren mijn urine weggebracht op de hoop dat ik blaasontsteking zou hebben, helaas dat heb ik niet maar wat dan wel? De verloskundige is ook even bij mij thuis geweest en ja veel harde buiken kan onsluiting geven dus met veel gevolgen dat mijn kindje dan al te wereld komt.   Maandag moet ik zo i zo weer bij de verloskundige zijn en dan gaat ze ook even voelen of van onderen nog alles goed dicht zit en even naar het ziekenhuis voor onderzoeken en een echo. Als ze dan nog niks kunnen vinden en ik blijf last houden moet ik na een paar weken weer voor een echo.  Ik heb gisteren echt lopen huilen ik wil dit kindje niet kwijt. Vandaag moet ik weer mijn urine wegbrengen gaan ze weer kijken o hoop zo dat het toch nog steeds blaasontsteking is. Wie heeft dit ook gehad? Ik ben zo bang en ik blijf er maar aan denken

 
liefs
 
georgine
 
hoi georgine,

ik heb het niet gehad. maar wil je toch even sterkte wensen.
De verloskundige kun je altijd bellen als je er heel er mee zit, stress veroorzaakt   volgens mij   ook harde buiken en als je teveel doet kun je ze ook krijgen! dus meid kop op en bel de VK als het echt niet gaat huil maar goed uit en blijf denken dat het goed zal gaan! positief dneken doet je vaak heel veel goed!
Maandag duurt nog lang maar als het echt heel erg was had de VK je niet zo lang laten wachten hoor meis en nogmaals als het voor jezelf niet goed voelt bel dan gewoon!!!!!!!! daar zijn ze voor en dat vind ze echt niet erg

sterkte

groetjes brenda
 
Hoi Georgine,

Ik herken je angst maar al te goed, jammer genoeg. Ik ben zelf zwanger van onze tweede, mijn zoontje werd op 34 weken geboren. Dus vandaar nu die angst denk ik, om het allemaal nog eens mee te maken.
Ik woon zelf in België, dus wellicht gaat het hier allemaal een beetje anders, maar als je je echt zorgen maakt, waarom push je dan niet om nu al die onderzoeken te krijgen? Misschien heb ik gemakkelijk praten, hier ga je gewoon naar het ziekenhuis, via de spoeddienst, en controleren ze zonder veel problemen alles nog eens extra. Bestaat die mogelijkheid bij jullie niet? Vooral zo'n inwendig onderzoek kan veel van je onzekerheid wegnemen hoor! Je weet dan tenminste waar je aan toe bent, en of er tekenen zijn van een naderende bevalling. Heb je al lang die harde buiken? Ik zou denk ik toch proberen om voor het weekend nog ergens terecht te kunnen. Is het niks, dan kan je gerust zijn (en veel rusten), en is er wel iets, dan ben je er misschien nog op tijd bij om het met weeënremmers of zo te rekken totdat je kindje wat meer overlevingskansen heeft. Desnoods zou ik lekker gaan overdrijven hoor, zeggen dat ik denk dat het weeën zijn of zo...
Ik help je alleszins nog hopen dat het een blaasontsteking is, en dat er verder niks aan de hand is. Dat zou wel het fijnste zijn natuurlijk! Maar als je je echt zorgen maakt, laat dan niet met je sollen en dwing die onderzoeken zo snel mogelijk af!

Veel succes!
Groetjes,
Marian
 
Hoi Georgine,

heel veel succes en sterkte!
Maak je niet te naar, ga uit van het positieve. Probeer de moed er in te houden, hoe lastig dat misschien ook is. Ik duim voor je.
En laat even weten hoe het is gegaan!

Groetjes Gwendolien
 
Terug
Bovenaan