Ik ben zoooooooo verdrietig

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo,



Dit heeft niks met zwangerschap te maken, maar ik ben helemaal stuk,
gisteren is mijn oudste dochter die deze week 15 is geworden bij haar
vader gaan wonen, ze zat de laatste tijd niet goed in haar vel, heftig
aan het puberen, heel veel spijbelen omdat ze het op school niet naar
haar zin heeft. Op het laatst kreeg ik haar helemaal niet meer naar
school. Zoveel conflicten hierover gehad, van alles geprobeerd om haar
toch naar school te krijgen. Uiteindelijk wilde ze helemaal niet meer
naar mij luisteren, haar vader en zijn vriendin deden er nog een
schepje bovenop omdat ze daar veel dingen mag die ik hier echt niet
goed kan vinden, laat thuis komen, roken,etc dus dat was daar dan veel
leuker volgens haar. Gisteren de knoop doorgehakt, zooo moeilijk, haar
laten gaan met de belofte daar maandag direct op school te beginnen,
want hier wil ze toch niet meer naar school, nu kan ze het proberen tot
aan de vakantie om te kijken hoe het gaat, maar ik hoop dat ze terug
komt. Ik huil en huil sinds gisteren, mijn oudste dochter, het voelt of
ik haar kwijt ben....

 
Lieve Lientje,

Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik kan (moet) zeggen.
Wat een vervelend verhaal joh. Ik wens je heel veel sterkte, wijsheid en hoop dat het goed gaat komen met je dochter.

Liefs, Brenda.

p.s. huilen mag hoor! Zou ik ook doen. En schrijf het maar lekker van je af. Wij luisteren.
 
hoi Lientje,

Meid, ik voel met je mee hoor. Ik weet hoe je je voelt nu. Mijn oudste
zoon wil ook bij zijn vader wonen omdat daar meer mag dan hierthuis.
Maar hij is er nog steeds.

Zijn vervolgopleiding laat hij schieten en erken wil hij niet. Hij
denkt het ook bij zijn vader beter te krijgen. En ook zijn vader helpt
hier aan mee hoor.

Bij jou is je dochter nu weg. Een hele moeilijke tijd, vooral omdat je
weet dat dit niet goed zal gaan. Maar weet je? Soms moeten kinderen hun
eigen fouten leren maken.

Het klinkt heel hard, maar het is echt zo. En ik denk, als het allemaal
wat rustiger is en ze een tijdje bij haar vader zit, dat ze dan pas
door heeft, wat ze allemaal mist nou ze niet meer bij jou woont. Geef
het de tijd meis, de rest van je gezin heeft er niks aan om mams zo
verdrietig te zien . Probeer het vol te houden joh, en je zal zien dat
ze heus wel redelijker gaat worden.

Wil je verder kletsen per msn, wiseguytyssen@hotmail.com

Als je daar een e-mail naar toe stuurd, krijg je mijn normale adres.
Wie weet kan ik je nog wel helpen, misschien alleen wel met een
luisterend oor.

Veel sterkte hoor liefs Hester  

 
~Ha Lientje,

Ik weet niet wat ik moet zeggen, ik heb hier absoluut geen ervaring mee.
Ik wens je alleen maar alle sterkte toe van de wereld. En eens zal je dochter met een goed hart terug kijken op de leuke tijd bij mams. Geloof daarin.
Sterkte,
Groetjes J
 
Hallo allemaal,



Bedankt voor jullie lieve reacties, het doet me goed.

Ik heb heel veel gepraat met mijn dochter, ook jeugdzorg erbij, en ze
is gewoon met zichzelf in de knoop, ze vindt gelukkig wel dat ze een
heel gelukkige kindertijd heeft gehad, haar vader en ik gingen al uit
elkaar toen ze 2.5 was, en hij heeft nooit echt naar haar omgekeken.
Hij was vaak agressief door overmatig alcoholgebruik en daardoor ben ik
toen ook van hem gaan scheiden, dat is inmiddels al meer dan 12 jaar
geleden. Hij was nooit geinteresseerd in een bezoekregeling, hij "kon"
vaak een weekend niet, en soms zag mijn dochter hem maandenlang niet,
dus dat maakt het allemaal extra zuur. Nu heeft hij sinds een half jaar
een nieuwe vriendin en die zit dus de boel vreselijk op te stangen, ze
kan zelf geen kinderen krijgen en ik heb het idee dat ze mijn dochter
helemaal aan het inpalmen is, en heeft mijn dochter aan lopen praten
dat ik nu vast wel minder aandacht voor haar zal krijgen omdat er hier
meerdere kinderen zijn en zij is de oudste.... Natuurlijk had mijn
dochter hier ook taken in huis, dat vind ik normaal op die leeftijd,
bijvoorbeeld afwasmachine leeghalen, even een paar boodschappen halen
op de hoek, haar eigen kamer opruimen en schoonmaken.

Er spookt nu van alles door mijn hoofd hoe ik had kunnen voorkomen dat
het zover is gekomen, ik hoop toch zo dat ze met een paar maanden op
andere gedachten komt zodat ze hier na de zomervakantie weer op haar
oude school kan beginnen. Hester ik ga je een mailtje sturen, het lijkt
me heel leuk om op msn met je verder te praten.

Liefs Lientje

 
hoi lientje,

ik heb je mailtje gekregen hoor, en ik heb er een teruggestuurd naar
je. Hopelijk komen we elkaar gauw eens tegen op msn. Ik heb je
toegevoegd aan mijn lijst hoor.

Hoe gaat ie nou? ik hoop dat je al wat rustiger bent.

ik denk aan je hoor, liefs Hester

 
Hallo Meid,

Wat een rot verhaal zeg. Maar ik denk dat het uiteindelijk wel goed zal komen, want het gras bij de buren is altijd groener is het niet?? Ze komt er waarschijnlijk vanzelf wel achter dat het helemaal niet zo leuk is bij haar vader als dat ze in eerste instantie dacht.
Het is misschien de eerste tijd leuk omdat het nieuw is, maar ok daar zullen waarschijnlijk wel regels gaan gelden en pubert ze er lustig op los. Komt nog eens bij dat de vriendin van haar vader haar moeder niet is en dat ze waarschijnlijk niets van haar zal pikken. Kortom, ook daar komen er zeker weten irritaties. Zodra ze dat heeft gezien en alles op een rijtje heeft komt ze zeker te weten terug.

Veel sterkte de komende tijd.

Alice
 
Hoi Lientje,

Hier een reactie van iemand die ervaring heeft vanaf de andere kant.
In mijn puberteit heb ik 2 keer een scheiding meegemaakt, eerst van mijn ouders en toen van mijn vader en diens partner, waar ik toen ook bij woonde.

Het leven kan al ingewikkeld genoeg zijn als puber, laten we eerlijk zijn, zeker in deze tijd.
Scheidingen maken het echt niet makkelijker.
Zelf heb ik zowel met mijn vader als met mijn moeder het contact verbroken. (op verschillende momenten)
Waarom?? kan ik nu, (ben 27) ook niet echt duidelijk omschrijving. Denk dat het gewoon een ophoping van alle verwarde emoties geweest is.

Ik denk dat het een kind veel meer doet dan dat het kan verwerken, waardoor dit soort gedragingen en acties uit je kind komen.
Bij mij is het echt weer allemaal goed gekomen, heb met allebei weer contact gekregen, alles is goed gekomen.

Hoop voor jou dat het ook gebeurt, en dat je het geduld op kan brengen, want je zal behoorlijk op de proef gesteld worden.

Veel succes ermee,

Groetjes Mosy
39 w 2 d -van 2e kindje
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan