Ik ben zwanger, maar heel erg onzeker!

A

ANONYMOUS_USERNAME


Hoi allemaal,

Ik heb vorig jaar augustus een miskraam gehad , ik moest 3 maanden wachten voordat we weer mochten proberen, dat heb ik dus gedaan. Mijn cyclus was dus erg  goed van slag, maar pas na 3 maanden zou het weer normaal zijn, is bij iedereen natuurlijk weer anders, maar dat was het bij mij dus wel. We hebben ondertussen veel "geoefend" en nu ben ik dus weer zwanger.
Nu heb ik 21 febr. een bloeding gehad met donkerrood bloed en afentoe licht met wat buikkrampen. In die week ben ik misselijk geweest. Die zaterdagavond was mijn bloedverlies zwart en sinds die zondag is het gestopt. Op advies van de huisarts en de diëtiste heb ik rust genomen. Ik ben nog steeds erg onzeker   omdat ik niet weet wat ik ervan moet verwachten, hiervoor heb ik namelijk ook een bloeding gehad, maar dat was helderrood en heel weinig en pas met 8 weken, dat is een miskraam geworden, waar ik niks van heb gevoeld. Ben toen wel gecuretteerd. Woensdag 4 maart heb ik mijn 1e echo gehad en ze konden geen hartje zien. Op de echo zag het er ook heel anders uit dan bij de echo van mijn vorige zwangerschap, nu zag je een vruchtzakje middenin de baarmoeder en vorige keer was het een rond eitje tegen de baarmoederwand aan. Het eerste wat de gynaecoloog zei, mevrouw het is mis, het is echt niet  goed (de echo klopte niet met iemand van 7 en een halve week) ik wist ff niet hoe ik me moest voelen, maar ik vertelde dat ik nog steeds last had van mijn hormonen en de zwangerschapskwaaltjes en dat vond ze wel raar, die bloeding vond ze ook raar dat dat toch 1 week had geduurd. Maar bij mijn vorige zwangerschap had ik helderrood bloedverlies en waren mijn hormonen ook gelijk verdwenen en dat is nu niet het geval. Toen ging ze toch maar overleggen met haar collega, want misschien hadden we een verkeerde berekening gemaakt en ze kwam terug en die collega had gezegd dat dit een echo is voor iemand die 6 weken  zwanger is, maar ze hield steeds vol dat het mis was!Hoe tactvol kun je zijn ! Volgende week dinsdag moet ik terug komen bij een andere gynaecoloog en dan zal ik ook zeker zeggen dat ik het niet leuk en prettig vond hoe er werd gereageerd en dan hopelijk krijgen we  goed nieuws en kunnen ze ook precies zien hoeveel weken ik ben...
Ik voel nog steeds mijn hormonen, soms misselijk, veel plassen, erg moe, vooral in de ochtend, maar vandaag viel het mee en erg last van mijn onderrug en steken...ik moet zeggen dat ik wel  positief denk, wat heel moeilijk is op het moment, maar als ik nog steeds van alles voel, dan moet het toch  goed zitten?Mijn darmen zijn momenteel wel heel erg  goed aan het werk!
Wij zitten dus eigenlijk sinds februari in de zenuwen en ben ook heel erg dat het fout is, maar waarom voel ik dan nog steeds alles?, voor mijn lange verhaal, maar zit er gewoon zo erg mee, dat ik het gewoon van me af moet schrijven!

Liefs,
Karin
 

hallo,

ik wil je heel veel sterkte wensen, en ik duim voor een goede uitslag.
en dat lange verhaal maakt niks uit. daar zijn we voor hier. even je hart luchten.

groeten jeanine


 
 
Hoi Karin,

Ik moet hier echt even op reageren want ik zit dus met hetzelfde verhaal. Ik heb ook in augustus een miskraam gehad na 6 weken, bij mij is het gelukkig vanzelf gegaan en ik ben dan ook niet gecurreteerd gelukkig. Nu ben ik dus ook weer zwanger, ik heb op 2 februari positief getest (een week voordat ik ongesteld moest worden) en ik moest meteen op 18 februari voor mijn 1e echo. Ik heb vanaf mijn 15e een mirena gehad en toen deze eruit ging in mei vorig jaar was mijn cyclus meteen heel onregelmatig en dat is niet veranderd dus eigenlijk wist ik niet hoever ik was. Bij de 1e echo was het nog heel klein maar degene die de echo maakte zij wel dat het er goed uit zag, ze kon nog geen hartje zien dus ik moest 10 dagen later terug, voor mijn eigen geruststelling zei zij. Toen ik 10 dagen later terugging was het 4 mm gegroeid maar nog geen hartje te bekennen en er werd toen maar meteen gezegd dat het ook niet goed was en dat het net gebeurd moest zijn want het was allemaal nog zo goed in tact en anders zou het er al een beetje verschrompeld uit moeten zien. Wij konden het gewoon niet geloven, ook ik voelde me iedere dag meer zwanger en nu opeens dit. Ik mocht toen 3 dagen later nog een keer terug komen om mijzelf te overtuigen want zij was er al helemaal zeker van dat het dood was, want als er geen hartje is is het dood...dit zei ze dus ook echt zo. Drie dagen later zag het er nog steeds hetzelfde uit en geen hartje te ontdekken, dus ik zei tegen haar misschien ben ik wel gewoon minder ver dan u denkt, nee dat kon echt niet. Ik heb haar gezegd dat ik het niet zomaar weg zou halen omdat ik er zelf nog steeds een goed gevoel over had en dit was wel anders met mijn miskraam. Nu ben ik dus woensdag bij mijn eigen gynaecoloog geweest, ook hij heeft een echo gemaakt en hij zei letterlijk je moet nooit van 1 echo uitgaan en zoals het er nu uitziet kan het nog steeds beiden kanten op gaan. Hij dacht ook dat ik minder ver was want de grote paste meer bij 6 weken....dus nu moet ik as maandag weer terug. Ik heb ook aangegeven dat ik het niet normaal vond hoe het was gegaan en hij zou er zeker werk van maken want hij was ook niet echt amused over hoe het was gegaan.

Het gekke is dat ik er nog steeds een goed gevoel over heb en ook wel in mijn achterhoofd hou dat het mis kan zijn natuurlijk. Ik had gisteren nl opeens een heel klein beetje donkerbruin verlies en vandaag ook maar geen buikpijn. Dus ik zit hier ook behoorlijk te stressen.....

Sorry dat mijn verhaal ook zo lang is geworden maar ik wilde het je gewoon even laten weten.

Sterkte en ik hou je wel op de hoogte,
groetjes,

Mirella
 
Hoi,

Gisteren was het zover, ik ben geweest voor mijn 2e echo. Bij de vorige echo zagen ze geen hartje (waarschijnlijk is het vocht geweest) en dachten ze dat ik minder zwanger was dan 7 weken. Nu heeft ze gisteren gekeken en bleek er niks meer te zitten, waarschijnlijk toen ik die bloeding heb gehad, is het vruchtje ermee uitgekomen wat ik niet gezien heb. Met 5 weken heb ik dus een miskraam gehad (mijn voorgevoel zei het toch goed...) Nu moest ik gisteren nog bloed laten prikken om te kijken of er nog HCG in mijn lichaam zat, omdat ik nog steeds een beetje last had van mijn hormonen, daar bleek ook niks meer in te zitten, dus ik ben niet meer zwanger, helaas en ik moet zeggen dat mijn hormonen nu ook verdwenen zijn. Ik hoef niet gecuretteerd te worden. Over 2 weken moeten we terug komen voor een gesprek met de gynaecoloog, ik weet niet wat ik ervan moet verwachten, dat merken we dan wel. Ik moet wel zeggen dat we hier een beetje op hadden ingesteld (ookal hoop je dat het goed zit, maar diep van binnen wist ik dat het mis zat) en merk ik dat ik er heel nuchter onder ben. Het klinkt misschien heel cru en ik weet dat het niet leuk is, maar ik ben nu eenmaal een optimistisch persoon die positief in het leven staat en vol houd. Het belangrijkste vind ik, dat ik zwanger kan raken en dat vond de gynaecoloog nu ook. We gaan gewoon weer verder met “oefenen” en voor ons komt het ook wel!

Ik wens je heel veel succes!

Groetjes Karin
 
Hoi Karin,

Ook bij mij is het helaas foute boel, ik heb al vanaf donderdag donkerbruin verlies dus ik had ook al het gevoel dat het niet goed meer zat. Maandag naar de gynaecoloog geweest en toen konden we gewoon al heel goed zien dat het van vorm veranderd was. Ik was officieel 8 weken zwanger maar bij 6 weken is het gestopt met groeien, nu heb ik medicijnen meegekregen om de miskraam op te wekken, ik zie daar echt heel erg tegenop. Ik moet vanavond het 1e tabletje innemen en dan 48 uur later beginnen met het inbrengen van vaginale tabletten,ik heb al sinds gisteren ongesteldheidspijn dus ik hoop eigenlijk dat het vannacht of morgen vanzelf weer eruit komt zodat ik niet aan de pillen hoef. Maandag moet ik weer terug voor een echo om te checken of alles goed schoon is. Net als jij ben ik een heel nuchter en positief persoon, het is nu al 2 maal mis gegaan bij mij, de gynaecoloog gaf aan dat het 2 keer domme pech kan zijn omdat verder alles goed is (ben in 8 maanden 2 keer zwanger geweest). Zodra ik weer zwanger ben wordt ik gewoon nog beter in de gaten gehouden. Nou ik wens jou ook heel veel sterkte en ik weet zeker dat we elkaar over een tijdje weer op het zwangerforum zullen tegenkomen .

Groetjes,

Mirella
 
Hoi meiden,

Ik verveelde me dus ben even alle verhalen aan het lezen. Wat erg voor jullie zeg dat het weer mis is gegaan! Ik wil jullie even een hart onder de riem steken. (en ik hoop dat jullie dit niet vervelend oppakken, want wil echt niet dat jullie denken dat ik jullie pijn wil doen)
Mijn vriend en ik waren ruim 2 jaar bezig en ik heb 3   miskramen gehad. Ik kreeg van de huisarts steeds te horen ja kan gebeuren, je bent nog jong. Na de derde miskraam ben ik overgestapt naar een andere huisarts en die stuurde me door naar de gynaecoloog. Daar hebben ze allerlei testen gedaan en bleek ik een vitamine B12 gebrek te hebben. Ik kreeg er spuiten voor en de 1e spuit kreeg ik precies een week nadat we onze dochter "gemaakt" hadden, dus precies op tijd, want ze is er gezond uitgekomen afgelopen 31 okt. Nu 4,5 maand later blijk ik weer 2 maanden zwanger te zijn.
Ik wil hiermee zeggen dat jullie tijd nog wel komt! En ik weet niet wat er al allemaal getest is bij jullie, maar vraag eens naar vitamine B12. Wie weet helpt het bij jullie ook. Heel veel sterkte!!! (en nogmaals ik vertel dit niet op jullie verdrietig te maken, maar om te laten zien dat er nog wel hoop is!)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan