Ik doe gelukkig toch weer mee !

A

ANONYMOUS_USERNAME

Zo, dat waren even een paar hectische dagen. Dacht ik afgelopen woensdag dat het helemaal afgelopen was, blijkt dat gelukkig niet het geval te zijn.

Woensdagavond kreeg ik een bloeding. Éenmalig. De volgende dag toch weer de verloskundige gebeld en het verhaal uitgelegd. Zij  heeft meteen actie ondernomen en geregeld dat ik 's middags om 14.00 uur bij de echografiste langs kon komen.

Zij heeft alles nagekeken en het kindje is helemaal in orde. Het hartje klopt, vruchtwater en placenta  zijn goed. Dus zij kon niet ontdekken waardoor de bloedingen nu veroorzaakt worden. Maar ja, het belangrijkste is, het kindje leeft en het goed groeit. Ik ben vandaag dus 8 weken en uitgerekend op 24 september 2008.

Ik verlies nog wel steeds weefseltjes/bloed, maar het kindje heeft er dus geen last van. A.s. woensdag heb ik weer een afspraak met de verloskundige dus misschien dat zei weet wat het is. Want het is toch niet normaal. Zelf denken we dat het misschien littekenweefsel is van mijn vorige zwangerschap (keizersnede).

Dit bericht is misschien even een geruststelling voor iedereen die ook last van bloed/bruinverlies heeft. Het hoeft dus niet altijd te betekenen dat het mis is met het kindje als je wat bloedverlies hebt.

Ik ben in ieder geval ontzettend blij dat ik weer terug ben en nog bedankt voor jullie bemoedigende woorden.

Veel liefs,
Mariska
 
Hoi Mariska8872,

Super zeg dat je weer mee doet!
Ik heb het zelfde meegemaakt! Ik was er helemaal
vanuit gegaan dat het mis was en dan krijg je een dag later te horen dat het allemaal
toch nog goed is. Ik heb er een week over gedaan, om weer aan het idee te wennen
dat ik nog steeds zwanger was. Ik had er al helemaal afscheid van genomen.
Beleef jij dat ook zo?

Groeten,
Sonja
 
Hallo Sonja,

Jazeker, dat gevoel herken ik helemaal. Ik was net weer aan het idee gewent dat ik zwanger was, toen het gevoel dat het mis ging, dus er écht van uit gegaan dat het mis was en dus toch weer afscheid nemen. Je wordt emotioneel zo heen en weer geslingerd. Je weet gewoon niet meer wat je moet denken.

En dan ga je voor een echo, en dan is alles gewoon in orde. Kan het nog steeds niet geloven. Lijkt nog steeds een droom. Maar vannacht en vanmorgen werd ik er weer even aan herinnerd dat ik toch écht zwanger ben. Ik was (gelukkig) weer eens ziek, mijn darmen speelden op en vanmorgen overgegeven.

Het vreemde was dat ik in de tijd dat ik dacht dat het mis was, mijn klachten over waren. Maar ja, dat was blijkbaar toeval.

Liefs,
Mariska

 
,Je weet half niet hoe blij ik ben om dit te lezen, natuurlijk voor jou maar ook voor mezelf.
Gisteren middag had ik zelf een bloeding jeetje wat een schrik er gaat echt van alles door je heen.
Alleen had ik verder geen klachten en stopte het ook zo snel weer als dat het gkomen was.
Direct de gynecoloog gebeld en ik heb nu a.s maandag een echo.
Verder heeft hij me rust voor geschreven dus ik lig nu het hele weekend piekerend op bed of op de bank.
Maar nu ik jou verhaal lees krijg ik weer wat hoop zou het dan toch nog goed zitten ?
We kunnen nu alleen maar hopen en afwachten.

Groetjes BO.
 
Ik las al dat je bang was dat het over zou zij. Ik vind het altijd rottig om te lezen. Nu gelukkig een goed bericht. Wat zal het een opluchting voor je zijn!!

Geniet maar lekker en straks een gezond kindje!

Groetjes Paula
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan