ik haat mezelf

Ik haat mezelf. Waarom kan ik niet meer blij zijn voor mensen in mijn omgeving als ze zwanger worden? Er zijn nu inmiddels 3 vrouwen in mijn omgeving "ongewenst" zwanger. Dus zo maar ineens. De ene beweerde altijd op iedere verjaardag dat ze onvruchtbaar was. maar wel in 1 jaar 2x zwanger waarvan 1x ge-eindigd in een miskraam. En nu is ze zo blij met dit cadeautje!! Okay, ze rookt een pakje per dag en drinkt bij iedere ronde alcohol mee, maar het is toch zo'n cadeautje. Een andere had tot 4 maanden geleden geen partner en blijkt nu al 9 weken zwanger te zijn. Ik baal er zo van. Wij zijn er helemaal klaar voor, al jaren een heel stabiele relatie, geld zat, een goed huis. Alles is klaar, maar waarom moet ik dan al 14 maanden wachten, terwijl iedereen om me heen ongepland zomaar ineens zwanger is, alsof het in de lucht zit. Ik raak er zo ontzettend gefrustreerd van.
Deze ronde ovulatietesten gebruikt, mooi op dag 13 een positieve test. Heel goed geklust en toch het idee dat het niet is gelukt. Ondanks dat ik niet gelovig ben, vannacht gebeden om zwanger te worden en een teken waaraan ik kan herkennen of het is gelukt. De laatste week komt eraan. Nog 10 dagen tot NOD. Deze dagen worden iedere keer zwaarder.

Liefs
 
Ten eerste, ik denk niet dat je jezelf moet haten. Sowieso is dat niet gezond, en bovendien heb je een volkomen normale reactie op die vrouwen in je omgeving. Ik denk dat heel veel vrouwen op dit forum dit met jou mee zullen voelen (ik ook).

Het is onbegrijpelijk en onverklaarbaar waarom sommige vrouwen zo lang op een zwangerschap moeten wachten. Zelf zijn we nu in de 13e ronde voor een kindje (eerste) en ook hier tot nog toe geen positief resultaat. Ik voel met je mee. Gelukkig in mijn omgeving geen mensen die ongepland of ongewenst zwanger zijn, maar wel twee zwangere vriendinnen, en twee vriendinnen met een kindje. Bij mij kriebelt het ook, waarom wij nog niet? Ook hier genoeg stabiliteit voor een kindje, en het is zó welkom. Waarom zijn alle vriendinnen relatief snel zwanger, en moeten wij nog maar afwachten of het wel gaat lukken... Er zijn geen antwoorden op.

Ik kan meestal nog wel blij zijn voor een ander, maar het begint steeds meer te steken als ik ergens een leuk kindje zie. Vandaag hoorde ik weer van een meisje dat een tweeling verwacht. Erg leuk allemaal, maar mijn enthousiaste reactie naar de buitenwereld werd van binnen niet ondersteund door een enthousiast gevoel...

Weet je meid, ik wens je gewoon ontzettend veel sterkte. En  blijven volhouden hoor! Op een dag komt het ervan, en worden deze nare gevoelens naar de achtergrond van je gedachten gedrongen. Echt. Veel liefs!

ps en het is écht niet erg om je daar af en toe heel rot over te voelen. Het is een bevestiging van het feit dat je echt graag kinderen wilt, en er emotioneel ook aan toe bent!!
 
Hoi meiden, hier nog zo een lekker jaloers kreng.... Dacht al bijna dat ik de enige was die mezelf zo gemeen vind om wat ik sommige mensen soms allemaal toewens. Voel me daar ook regelmatig hartstikke schuldig over, maar ik kan het soms niet helpen als er weer eentje binnen een maand zwanger is en nog net doet alsof dat normaal is ook, dan denk ik soms 'ik hoop lekker dat je een heel vervelend rotkind krijgt' of 'van mij mag je flink wat hechtingen krijgen na je bevalling' Erg toch? Maar ik vind het ondertussen echt heel erg moeilijk om positief te denken en reageren als er weer eentje met 'blij nieuws' komt.
3 jaar geleden waren wij  de eerste in onze omgeving die zwanger waren (ook pas na 7 maanden en m.b.v. clomid), maar toen dat mis ging en de zwangerschap daarna ook, toen kregen onze vrienden ook ineens de kriebels en natuurlijk ging alles bij hen wel goed en vlot. Ik werd ziek en lag aan de chemo's en om mij heen vlogen de babietjes rond mijn oren, vond ik heel erg moeilijk, vooral ook omdat ik niet wist of het bij ons ooit nog zo ver zou komen, want de artsen verwachtten dat ik in de overgang zou raken. Dat is gelukkig niet gebeurd, maar ondertussen zijn we weer wel meer dan een jaar bezig en is bij de meesten om ons heen de tweede al weer op komst! Erg zuur is dat, en ik vind het ook steeds moeilijker worden om er mee om te gaan. Ook mijn omgeving vindt het duidelijk steeds moeilijker, want er wordt nog maar weinig naar gevraagd als ze ons zien....
Maar we moeten door vechten lieve meiden, want we gaan ervoor dat ook wij ooit ons eigen kleine schatje in onze armen houden!!! Heel veel sterkte en ik leef en voel letterlijk met je mee! Liefs, Anke
 
dames dames hier was ook zo`n jaloers kreng!O ik weet hoe het voelt vreselijk kon niet eens meer naar zwangere kijken ik telde zelfs de fiets zitjes op een fiets zo van o die heeft er ook al 2. maar blijf hoop houden ik kan weer naar zwangere kijken ik heb er inmiddels 3 waarvan 2 jongens en net bevallen van een meisje! ik ben naar het ziekenhuis gegaan omdat ik gewoon wilde weten wanneer ik een eisprong had en als ze zagen dat hij op springen stond waren wij druk bezig .ik wist na mijn bbz niet meer precies wanneer ik een eisprong had.De derde was echt een kadootje omdat ik er helemaal niet meer mee bezig was (en bij die andere wel ) raakte ik spontaan zwanger.
dus hou hoop !ik had het ook nooit gedacht maar ben er nu 3 rijker !!het lukt jullie allemaal vroeg of laat ECHT WAAR!!
 
bekend gevoel hoor,
niet dat ik het mensen niet gun, althans, de gewenste zwangerschappen dan, de ongelukjes heb ik wel meer moeite mee.. Maar ben gewoon stikjaloers!!!!
Als je het zelf ook zo graag wilt en het duurt al zo lang allemaal dan is het gewoon ook lastig, denk dat iedereen hier je wel begrijpt hoor. Maar haat jezelf niet, dat is voor niemand goed. Ook al laat je lichaam je voortdurend in de steek, zo voelt het voor mij tenminste wel... denk ik dat het ook belangrijk is dat je wel van je lichaam houdt, of klinkt dat weer te zweverig haha
 
Lieve GM,

Uit jouw berichtje begrijp ik niet zo goed waarom jij denkt dat deze dames "ongewenst" zwanger zijn geworden - alleen omdat het snel is gegaan? Als je binnen een jaar 2 x zwanger wordt waarvan 1 miskraam, lijkt een zwangerschap me wel gewenst. En ook een korte relatie kan toch geen reden zijn wel of niet zwanger te mogen worden? Misschien heeft deze vriendin al heel lang op een geschikte partner gewacht om haar kinderwens in vervulling te brengen.

.

 
Terug
Bovenaan