Maandag avond zijn we vertrokken naar arnhem *ivm* mn man daar moest werken en aangezien we in breda wonen sliepen we dus by mij familie in arnhem!
Maandag laat in de avond begon mn zoontje van 18maanden last te krijgen van benauwdheid hoesten en heel zwaar ademen..
Ik zei tegen mn man dit moet ik even naar laten kijken want dit is geen verkoudheidje.. Nou eenmaal by de huisartsenpost aangekomen bleek het een kroephoest aanvalletje geweest te zijn.. Nou je gelooft het woord van de dokter.. dus gaat daar ook vanuit..
Dinsdag ochtend was het alleen maar erger geworden en ook hij wilde niks meer drinken en eten. mn man was werken en ik zei tegen me nicht.. het kan me niks schelen maar we rijden nu als een speer naar de 1e hulp!
zo gezegt zo gedaan, we werden gelijk geholpen.. werden gelijk door gestuurd naar de kinderats, en eenmaal daar hebben ze hem gecontroleerd.. zn zuurstof gehalte was erg laag moet tussen de 90/100zitten maar by mn zontje van anderhalf jaar was dat dus niet het geval we zaten op 82.. naar 2keer te vernevelen 5minuten lang geen enkele resultaat te bekennen het werd alleen maar erger..en het was zo zwaar om mijn zoontje in mn 1tje vast te houden in een houdgreep omdat ze hem een kapje op moesten zetten voor lucht.. Maar hij was helemaal in paniek omdat hij het al benauwd had en ook nog is zo'n ding om zn mondje kreeg en er 3zusters om hem heen zaten te friemelen..
Ik ging echt kapot van binnen en heb hard mee gehuild..
Maar omdat er dus niets hielp moesten hij opgenomen worden.. longfoto's werden er gemaakt.. bloed geprikt..
hij werd om het uur vernevelt. maar het hielp gewoon niet.. hij wilde nog niet eten en drinken en hij had verhoging..pretnison kreeg tie als medicijn toegdient
om een groot verhaal klein te houden.. hij heeft van dinsdagochtend tot donderdag middag in het ziekenhuis gelegen.. wat leeek het een eeuwig heid die week.. mn man moest gewoon werken ik dag en nacht by mn zoontje op de kamer* hij mocht de kamer ook niet eens uit helemaal niks gewoon plat blijven liggen etc etc* werd om het uur wakker snachts wakker gemaakt.. had ook veel verdriet omdat hij dit allemaal mee moet maken.. hij heeft dus een infectie op zn luchtwegen/longen
kben helemaaaal op.. de energie die is echt uit mn lijf getrokken.. ik ben helemaal de kluts kwijt *nog steeds*
Nu zijn we eindelijk vandaag thuis gekomen maar nog steeds moet hij om de 4uur wakker gemaakt worden voor medicijnen toe te dienen. hij is wel wat opgeknap maar nog lang niet de oude ben k bang..Kheb al dagen last /sterretjes zien en zit niet lekker in mn vel.. denk de heletijd dat er iets is met de baby omdat ik me zo druk heb gemaakt en mn zoontje natuurlijk zo strak elke keer vast moest houden en de buik best flinke stoten heeft gehad kvoel de baby wel gewoon bewegen enzo maar het doet me niet goed ben oververmoeid nachten niet geslapen.. me man moet ook werken en die kon ook niet in het ziekenhuis blijven om het over te nemen..
ach.. het kunnen ook mn hormonen zijn die op hol slaan
maar kweet wel dat ik het echt heb gehad!
wou ff het verhaal kwijt.. En oja kwas week geleden by de verloskundige geweest en de baby lag al erg diep.. ze hebben inwendig gevoelt en de baby lag al helemaal diep naar beneden ze tikte het hoofdje aan en vroeg of ik het voelde.. Raar idee toch haha vond het maar een beetje vreemd.
gr,
Manuela
Maandag laat in de avond begon mn zoontje van 18maanden last te krijgen van benauwdheid hoesten en heel zwaar ademen..
Ik zei tegen mn man dit moet ik even naar laten kijken want dit is geen verkoudheidje.. Nou eenmaal by de huisartsenpost aangekomen bleek het een kroephoest aanvalletje geweest te zijn.. Nou je gelooft het woord van de dokter.. dus gaat daar ook vanuit..
Dinsdag ochtend was het alleen maar erger geworden en ook hij wilde niks meer drinken en eten. mn man was werken en ik zei tegen me nicht.. het kan me niks schelen maar we rijden nu als een speer naar de 1e hulp!
zo gezegt zo gedaan, we werden gelijk geholpen.. werden gelijk door gestuurd naar de kinderats, en eenmaal daar hebben ze hem gecontroleerd.. zn zuurstof gehalte was erg laag moet tussen de 90/100zitten maar by mn zontje van anderhalf jaar was dat dus niet het geval we zaten op 82.. naar 2keer te vernevelen 5minuten lang geen enkele resultaat te bekennen het werd alleen maar erger..en het was zo zwaar om mijn zoontje in mn 1tje vast te houden in een houdgreep omdat ze hem een kapje op moesten zetten voor lucht.. Maar hij was helemaal in paniek omdat hij het al benauwd had en ook nog is zo'n ding om zn mondje kreeg en er 3zusters om hem heen zaten te friemelen..
Ik ging echt kapot van binnen en heb hard mee gehuild..
Maar omdat er dus niets hielp moesten hij opgenomen worden.. longfoto's werden er gemaakt.. bloed geprikt..
hij werd om het uur vernevelt. maar het hielp gewoon niet.. hij wilde nog niet eten en drinken en hij had verhoging..pretnison kreeg tie als medicijn toegdient
om een groot verhaal klein te houden.. hij heeft van dinsdagochtend tot donderdag middag in het ziekenhuis gelegen.. wat leeek het een eeuwig heid die week.. mn man moest gewoon werken ik dag en nacht by mn zoontje op de kamer* hij mocht de kamer ook niet eens uit helemaal niks gewoon plat blijven liggen etc etc* werd om het uur wakker snachts wakker gemaakt.. had ook veel verdriet omdat hij dit allemaal mee moet maken.. hij heeft dus een infectie op zn luchtwegen/longen
kben helemaaaal op.. de energie die is echt uit mn lijf getrokken.. ik ben helemaal de kluts kwijt *nog steeds*
Nu zijn we eindelijk vandaag thuis gekomen maar nog steeds moet hij om de 4uur wakker gemaakt worden voor medicijnen toe te dienen. hij is wel wat opgeknap maar nog lang niet de oude ben k bang..Kheb al dagen last /sterretjes zien en zit niet lekker in mn vel.. denk de heletijd dat er iets is met de baby omdat ik me zo druk heb gemaakt en mn zoontje natuurlijk zo strak elke keer vast moest houden en de buik best flinke stoten heeft gehad kvoel de baby wel gewoon bewegen enzo maar het doet me niet goed ben oververmoeid nachten niet geslapen.. me man moet ook werken en die kon ook niet in het ziekenhuis blijven om het over te nemen..
ach.. het kunnen ook mn hormonen zijn die op hol slaan
maar kweet wel dat ik het echt heb gehad!
wou ff het verhaal kwijt.. En oja kwas week geleden by de verloskundige geweest en de baby lag al erg diep.. ze hebben inwendig gevoelt en de baby lag al helemaal diep naar beneden ze tikte het hoofdje aan en vroeg of ik het voelde.. Raar idee toch haha vond het maar een beetje vreemd.
gr,
Manuela