ik heb het moeilijk

Hallo

Ik ben moeder van zoontje van anderhalf en wil ff mijn verhaal kwijt omdat ik met niemand kan praten!!

Mijn vriend vader van me zoontje is soms zo lax dat ik er gek van word voel me   soms egt een alleen staande moeder

ik heb al eerder tegen hem gezegt als   de kleine wakker is niet op de computer want anders ben ik dus de hele tijd aan het rennen en vliegen
maar hij vertikt het gaat gewoon zitten computeren ik voel me vreselijk omdat ik ook nog eens bij me schoonouders in woon en geen kant op kan niet me eigen stek en een eigen huis zit er nog nie in omdat de wachtijden hier vreselijk lang zijn maar ik wil nie in een andere stad wonen heb hier alles het kdv van me zoon vast werk enz

zit er over te denken te vertrekken kheb het egt ermee gehad hij luisterd nooit naar me wat we ook afpreken    

ik voel me leeg verdrietig   en geprikkeld zodat ik op alles chagerijnig reageer ook op me zoon kan de nie meer tegen egt nie kweet et nie meer wat moet ik doen

ben vaak zat tegen em opgetreden maar niks helpt loopt alleen op ruzie af

wie heeft een gelijk soort relatie en voelt zich ook alleen staande moeder???

pfff gr mama van J
 
hey

Jeetje wat vervelend zeg je zou het liefste de computer de deur uit gooien. Zit hij heel de tijd achter de computer of doet hij ook nog wel leuke of nuttige dingen met jullie zoontje. Je zegt dat je bij je schoonouders inwoont wat zeggen die van de situatie helpen die een beetje? Het lijkt me in ieder geval erg lastig en zeker omdat je geen kant op kan en alles uitloopt op ruzie tenminste als je er wat van zegt. Ik denk dat blijven praten wel goed is en duidelijk aangeven wat je van hem verwacht. Weet je wat hij verstaat onder hetopvoeden en jou gevoelens? Ja en als je er echt niet uitkomt is het misschien handig om er even tussenuit te gaan met je zoon.
Ik heb een dochter van bijna 17 maanden en mijn man werkt veel maar zit daarnaast ook nog veel achter de computer. Ik heb in het begin er erg veel moeite mee gehad en nu ook nog wel eens hoor. Maar het geen wat bij mij werkt is gewoon te doen wat ik moet doen en hem totaal negeren en lekker met mijn dochter weg te gaan. Of opmerkingen plaatsen zo van ja je lianne papa is er wel maar toch ook niet want hij moet zijn spelletjes doen. Dat werkt dan wel soms maar negeren werkt hier het beste want daar kan die niet tegen. En ik maak wel lol wat hij dan ook leuk vind maar ja ook weer stoort omdat hij aan het computeren is en wij herrie maken.
Nou ik hoop dat jullie er samen uit komen en dat je even tot rust kan komen.
groetjes auriske
 
Hoi!

Ik herken je verhaal helemaal!

Het enige wat hier helpt, is KLAGEN! Gewoon zeggen wat je denkt en voelt...
Vragen of hij even wil helpen, "doe jij ... even een schone luier dan stofzuig ik even", als je het zo vraagt, en in dezelfde zin meld je ook even dat jij ook wat gaat doen, dat werkt hier ook prima!

En dat hij dan maar moet kiezen, wat is er nou belangrijker!! Een computer, of zijn gezinnetje!

Mannen he!

Nens
 
Terug
Bovenaan