ik heb moeite om Patrick te delen

A

ANONYMOUS_USERNAME

hallo,
zoals het onderwerp al aangeeft heb ik dus moeite om patrick te delen. Ik vind het best als hij bij mijn man zit en mijn familie (opa,oma,broers) maar ik vind het heel moeilijk om mijn schoonouders alleen te laten met Patrick. Ik zal het uitleggen.

Als we er komen dan drukt ze heel hard op z'n wangetje, maakt hele rare geluiden, en zegt rare dingen ( "he kleine dikke doefus") Ze verteld aan iedereen dat hij dik is ( wat hij niet is hij is alleen lang en dus wat zwaarder dan andere kinderen van dezelfde leeftijd, hij is 60 cm en weegt 6500 gram en is 9 weken.)
Ook doe ik alles fout. Ik pak hem te snel op ( alleen als hij echt huilt en rood aanloopt) Ik heb hem helemaal verpest volgens haar. Als ik zeg dat ie een beetje thee mag dan mag dat volgens haar niet. Laat maar huilen.

Ik kan mijn mannetje toch niet alleen laten bij iemand die hem maar laat huilen terwijl het niet nodig is. tuurlijk pak ik hem niet op bij ieder geluid maar ik weet wel wanneer hij echt huilt en overstuur raakt. zij wil hem dan nog maar laten liggen. Ik doe dat niet want hij is dan helemaal nat en niet meer stil te krijgen.

Is het dan zo verkeerd dat ik dit niet wil. Mijn man wil namelijk dat Patrick net zoveel bij mijn ouders is als bij die van hem en dat ben ik dus niet met hem eens.
wie herkent dit?
groetjes sacha
 
Hoi,

Ik herken dit ook heel erg. Ook ik heb moeite met mijn schoonmoeder. Bijna alles wat ik doe kan anders. Want vroeger....   Grrr, ik leef NU en ik ben de moeder. Ik heb dus ook heel veel moeite met hem delen met mijn schoonmoeder. Als ik zie dat zij belt dan neem ik al niet op, want dan wil ze langskomen. Daar heb  ik dan echt geen zin in.

Ook heb ik het idee dat zij probeert mijn moeder te vervangen. Die ben ik verloren toen ik 10 was en nu probeert zij dat op te vangen.Maar dat wil ik helemaal niet. Ik heb het al moeilijk genoeg met de wetenschap dat mijn moeder er niet meer is.

Het is heel vervelend, maar ja kan er zo weinig aan doen ben ik bang. Het is toch ook zijn moeder.

Succes ermee in ieder geval. Ik weet wat het is.

Groetjes Natasja
 
Het is heel herkenbaar, gelukkig heb ik nu de tweede gekregen en heb ik de periode waar jij in zit al 2 jaar geleden gehad. Nu is alles voor iedereen nog nieuw.
Ik wil je wat advies geven, misschien heb je er wat aan:
Laat je nooit onzeker maken, het is jouw kind en jij weet het beste wat hij wil en hoe hij het beste behandeld kan worden.
Luister naar de adviezen en kijk of je iets mee kunt, anders gooi je ze meteen het raam uit (de adviezen dan en niet de persoon).
Heel belangrijk is dat jij leert je grenzen aan te geven, voor je kind kun je dat vaak beter dan voor jezelf en je moederliefde wordt als maar sterker en sterker. Je kunt dus steeds beter zeggen tot hier en niet verder, het liefst op een aardige manier, maar dat komt bij sommige (schoon) moeders niet aan.  Laat duidelijk zien dat jouw kindje aan 1 moeder genoeg heeft en dat ben jij.
ik hoop dat je er iets aan hebt.
Sterkte met dit proces, het is nog lang niet afgelopen en iedereen mag groeien in zijn nieuwe rol.
Wat ook heel erg belangrijk is is dat jij en je man op 1 lijn staan met elkaar, waarin jij je vrouwendingen duidelijk moet maken en hij aan mag geven hoe hij het wil. Zoek naar oplossingen, jullie alleen zijn belangrijk, de kring van familie daaromheen is een bijzaak.  
Maak  het hem duidelijk, dat er geen spelletjes gespeeld mogen worden over jullie kindje, dus blijf consequent naar de moeders, dan kun je de teugels straks wat losser doen.
Ik heb ook steeds moeten vechten, maar doe niets meer wat tegen mijn gevoel gaat, met een tweede kind  ben je toch ook al wat losser.  
Nogmaals succes.  
 
heeel herkenbaar !!! pfff schoonmoeders ..... tijdens mn zwangerschap was ze totaal al niet geintereseerd in mij of de baby !!

nu is demy geboren en geeft ze mij het idee dat ze mij geen goed moeder vind , ze geeft me nooit tips ofzo maar geeft altijd gelijk haar mening en die mening is ook zo en niemand mag daar anders over denken , want dat kan niet (volgens haar dan )

Ze had demy vast en stopte haar pink in haar mondje en demy was aan het huilen ze haald haar pink er uit , en ik zeg ze heeft krampjes , nee zegt ze dat komt omdat ik mijn pink uit haar mondje haal ....

Huilt demy dan zeg ik ze heeft honger , hoelaat heb je haar dan gevoed? heeft ze nu al honger??ja zeg ik dan .... neej ze heeft krampjes zegt ze dan !! jeetje ik weet toch wel waarom MIJN kind huilt???

ik was demy aan het troosten omdat ze krampjes had , staat ze op en pakt ze zo demy uit mijn handen , zonder het te vragen ....en ik deus dat ik ben zeg niks , gelukkig zei mijn mannetje er wat van dat ze haar niet uit mijn handen moet pakken en dat ik haar wel kan troosten !!

ze weet ook alles beter , om gek van te worden !!
Ze drinkt ook bijna altijd alleen maar bier bier en bier , ik zie haar nooit iets anders drinken !!
dus ik durf demy ook niet goed bij haar alleen te laten ,(mijn man gelukkig ook niet), ik neem ook vaak mn telefoon niet op als ze belt.... en ja ik voel me hier ook wel schuldig over , ik wou ook dat ik een goede band had met haar , en dat ik durfde te zeggen wat me dwars zat .....

sorry voor mn lange verhaal maar ik moest WEER eens ff mn hart luchten over haar hahaaha

veel liefs mariska mv demy
 
Hoi
ik dacht toen ik jou stukje las "hebben we dezelfde schoonmoeder?" Ik voel precies hetzelfde. Alleen rookt mijn schoonmoeder als een ketter en drinkt ze niet veel.

Maargoed de volgende keer zeg ik er echt wat van en als mijn man dan boos is zal ik hem nog maar eens duidelijk uitleggen hoe ik me voel door haar.

groetjes sacha
 
heel herkenbaar!! heb ook zo n schoonmoeder die helemaal voor het laat maar huilen worden ze groot van motto is.En erger nog mijn  vriend is het er soms ook nog mee eens  
Maar gister heeft hij toch echt wel gemerkt wanneer ik marek overdag de hele tijd boven neer leg om te slapen dat we dan echt geen vrolijk kindje hebben.Dus hopelijk  heeft hij hiervan geleerd dat ik  onze zoon wat beter ken dan zijn moeder grrr..
En wat mijn schoonmoeder betreft die zal ik krijgen wanneer zij komt leg ik marek in zijn bedje en dan kan ze hem maar niet even lekker knuffelen hahaha (zal haar krijgen zich met ons te bemoeien)...


groetjes mira en marek 5 wk
 
schoonouders, pfff praat me er niet van. bleh bleh en nog eens bleh
die van mij zitten gelukkig in Frankrijk. nu is het best zielig want mijn schoonvader zit in Frankrijk en zegt het enige wat hem overeind houd in het zkh is dat hij opa is.

Cor sr wil graag naar Frankrijk, van mij heeft tie groot gelijk het is tenslotte zijn vader. maar ik ga niet mee. o.a niet omdat ik zulke reizen beter nog niet kan maken met de kleine.het is beter om dat niet te doen. ( en nee hij ligt ook nog niet op sterven ) maar hij   heeft bloedkorreltjes. ( klein beetje zijn eigenschuld, geeft niet toe dat hij teveel rookt en teveel alcohol drink )
maar goed. idd schoonouders denken het soms nog beter te weten. inmiddels gaat het de ene oor in en de andere oor uit. mijn oma is op dat gebied soms ook nog zo erg want begint ze VROEGER................ en dan heb ik het al gehad he.
kijk mijn moeder is vrij realistish. zij zegt namelijk. alles goed en wel en wil best oppassen indien nodig. maar dan is het naar mijn regels.
en daar ben ik het mee eens. kijk het is normaal dat ze de kleine de fles wil geven als ze er is en hij moet de fles maar weet je mijn moeder zegt wel van dat hij bijv gegroeit is of van go wat kom je lekker aan.

ze zei in het begin ( net als de rest van de fam ) denk er om hij is wel 5 weken te vroeg geboren dus hij heeft een achterstand.
toen ben ik ff een keer boos geworden en heb gezegt daar moet eens mee opgehouden worden ( op een iets bozer manier ) en toen was het duidelijk voor iedereen.

maar meid. heel veel succes. ik snap je voledig.
 
Inderdaad....ik heb er ook een. Alleen die van mij is echt een schat! Maar toch.....
We hebben afgesproken dat ie als ik weer ga werken een dag naar haar gaat.....maar stiekem vind ik dat echt vreselijk. Ik kan niet goed verklaren waarom...ze is echt lief. Maar waarschijnlijk toch omdat het niet je eigen moeder is.
Heb al gezegd dat we moeten beginnen met 'oefenen' want anders trek ik het niet als ik straks moet gaan werken.

Misschien hebben we door de hormonen(?) + moederinstinct wel meer een afkeer tegen die schoonmoeders dan anders...en vallen alle dingen die ze niet helemaal goed doen extra op ofzo...?

Nooit gedacht van mezelf dat ik zo'n zeikerd zou worden.
(Hoop dat het uiteindelijk wel een beetje weg trekt)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan