Ik ga vandaag uit het ziekenhuis naar huis. Aron moet hier nog zeker wel een week blijven. De bloedwaardes willen nog niet echt zakken. Hij ligt onder alle lampen die ze hebben maar er zit geen vaart in. Zo naar om te zien, helemaal bloot in z'n bedje met bril op. Ik mag m niet eens eruit halen om
De fles te geven. Hij moet onder de lampen blijven. Ik kolf nu steeds en hoop dat hij straks wel aan de borst wil gaan drinken als hij naar huis mag.
Ik vind t echt moeilijk om straks naar huis te gaan. Ik heb echt t gevoel dat ik hem dan echt helemaal alleen laat.
Thuis wacht gelukkig mijn dochter van 2. Maar zij heeft jeugdreuma en heeft op dit moment erg last van haar knie. Ze zegt steeds Auw knie. En ze kotst steeds al haar eten uit. Misschien virusje, Misachien door de reuma-medicijnen. Ik vind het zo naar allemaal.
Ik zit om de 5 minuten te huilen.
De fles te geven. Hij moet onder de lampen blijven. Ik kolf nu steeds en hoop dat hij straks wel aan de borst wil gaan drinken als hij naar huis mag.
Ik vind t echt moeilijk om straks naar huis te gaan. Ik heb echt t gevoel dat ik hem dan echt helemaal alleen laat.
Thuis wacht gelukkig mijn dochter van 2. Maar zij heeft jeugdreuma en heeft op dit moment erg last van haar knie. Ze zegt steeds Auw knie. En ze kotst steeds al haar eten uit. Misschien virusje, Misachien door de reuma-medicijnen. Ik vind het zo naar allemaal.
Ik zit om de 5 minuten te huilen.
Ik zou zeggen huil er lekker op las wanneer dat kan want misschien voelt dat niet zo maar het helpt je wel!