ik irriteer me weer eens

A

ANONYMOUS_USERNAME

Aan mijn schoonzusje. ze is lief, maar als ze hier is (overal waar Arjun is) is ze niet bij Arjun weg te slaan.

Vandaag stond ze de hele tijd bij de box, ik was ff in de keuken, toen ik terug kwam had ze Arjun uit de box gehaald. Ik heb me zo geirriteerd. Arjun keek een beetje moeilijk, dus ik vroeg Arjun wat er was. Zei ze hij zit lekker rustig op mijn schoot. Zijjn labeldoekje lag op de grond en ze  stond er met haar schoen op. Vroeg ze aan mijn zwager of hij het ff aan hem wilde geven. Ik zei toen gelijk, geef dat maar niet.

Daarna ging ik hem z'n jas aan  trekken en hem in de maxi-cosi zetten en dan wil ze helpen, maar eigenlijk loopt ze in de weg. Ze bedoelt alles heel goed, maar ze loopt me steeds achterna als ze hier is. Ben ik Arjun aan het masseren in z'n kamertje staat ze naast me met hem te spelen. Ik heb haar wel eens gevraagd of ze gezellig mee kwam, maar dan hoeft ze me toch niet elke keer achterna te lopen.
Gelukkig hoef ik haar niet elke dag te zien, maar vanavond komt ze wel eten.

Ik irriteer me vaak aan dit soort dingen,   als mensen heel veel aandacht aan Arjun geven ze heeft het niet door dat ze zo doet en ze bedoelt het goed.


 
ik kan me voorstellen dat het je stoort.woont ze ook waar jullie wonen zeg maar?nog thuis dus?
ik zou het ook vervelend vinden.het zou fijn zijn als jullie een eigen plekje krijgen he.
groetjes kari
 
lastig he....even tot 10 tellen en diep in ademen en dan proberen je gedachten uit te schakelen hihi....klinkt erg yoga he...ik moet vaak wel tot 25 tellen en dan is het nog niet over. Ga er maar vanuit dat het nog met mijn hormonen te maken heeft (de dingen gewoon op een rustige manier vertellen wordt trouwens ook door sommige mensen wel gewaardeerd....maar ja dat is altijd een risico he)

groetjes Yvonne
 
misschien moet je je gewoon niet teveel druk maken om alles en niets sorry hoor begrijp me niet verkeerd maar ik zou blij zijn als mijn schoonzusje zoveel aandacht aan mijn kindje zou besteden ......mijn zusje doet het ook en ach ik ga er maar vanuit dat ze van dat kind houden is toch beter als dat ze er niet naar om kijken daar zou ik me pas aan ergeren
 
Misschien moet je heel duidelijke afspraken maken. Dat je bijvoorbeeld mamatijd/gezinstijd en tantetijd invoert. Zeker omdat jullie in hetzelfde huis wonen loopt dat al snel door elkaar lijkt me. En zij heeft het waarschijnlijk niet eens in de gaten.
Als jullie op jullie zelf zouden wonen, dan zou ze ook niet de hele dag bij jullie zijn toch.
Zo zou ik dat ook bespreken.
Groetjes Veerle
 
Bij ons is de babykamer "verboden terrein" voor iedereen die ik op dat moment niet   expliciet uitnodig. Als ik me Christian daar bezig ben (of papa natuurlijk), mag niemand binnenkomen. Dat vind ik wel zo fijn, even wat privacy. En daar kan ik ook rustig de tijd nemen. Mijn familie/vrienden zijn niet anders gewend, want in het begin trok ik mezelf 6 x per dag terug om te kolven en daar mag al helemaal niemand bij zijn...
Ik heb vanaf het begin ook gezegd: dit willen wij, dit willen wij niet. En dan op besliste toon. Gelukkig luisteren ze daar goed naar. Helaas zijn niet alle mensen zo begrijpend...

Vervelend dat je schoonzusje "verliefd" geworden is op Arjun en hem niet met rust kan laten. Ik denk dat er niets anders op zit om dingen duidelijk met haar af te spreken. Zeg hoe je er over denkt, wat je voelt, zeker als je met haar onder een dak woont. Ga jezelf niet in stilte zitten opvreten! Kost alleen maar energie...

Heel veel succes!

Groetjes, Karin
 
hoi Rosita

Bij ons is de kinderkamer ( lees onze slaapkamer ) sinds danny ook verboden terrein geworden voor andere mensen dan wij en rachel.
Bij ons is alles gelijk vloers en ik ben een laag drempel mens zeg maar dus iedereen loopt hier altijd zo binnen. Ik zag dat tegen het einde van mijn zwangerschap heel hopeloos in. Ik wou rust en ik wou privacy terwijl ik dat laagdrempelige zelf in de hand gewerkt had. Ik kreeg zelfs een beetje een beklemmend gevoel op mijn keel als ik eraan dacht dat ik borstvoeding wilde gaan geven en niet wilde dat iedereen daar bij zou zijn.

 mijn man heeft na danny's geboorte allemaal "bordjes"gemaakt. Met een foto van danny of een leuke maar zeer duidelijke tekst erop.
Voor op de deur wij rusten van 12.00 tot 15.00 uur en op de slaapkamer ook nog met foto van danny die slaapt en eronder niet storen ik ben aan het eten e.d.

Ik moet zeggen dat dat hier heel goed werkt en zelfs nu bijna 4 maanden later zal er nog niemand uit zichzelf naar de slaapkamer lopen.
Ik vond het ook erg moeilijk om zo voor mezelf op te komen   hoor, maar ik ben er wel erg blij mee moet ik zeggen.

Misschien als nog een iedeetje om dat te doen?

groetjes en sterkte ermee irene
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan