A
Anoniem
Guest
Hoi meiden...
Even mijn hart luchten over die vent van mij (die grote en niet de kleine).
Hij heeft vandaag vrij. Altijd fijn. Hij had bedacht om weer eens wat te gaan klussen in huis (we hebben een waslijst van kleine klusjes die gedaan moeten worden). Boven langs de keukenkastjes moest nog altijd een plank. Dat ging hij doen vandaag.
Het is vrijdag, dus ik ging de weekboodschappen doen (kids verdeeld, Bas met mij mee en Eva met hem). Kom ik terug, staat werkelijk de HELE kamer op zijn kop! Zit hij op de salon tafel te zagen! Gewoon in zijn goede kleren! Deurtjes voor de keukenkastjes weg en alles staat nog gewoon op het aanrecht (en zit dus onder het stof en zaagsel). Dan springen me werkelijk waar de tranen in de ogen... Eva zit midden in de bende te computeren. Het eerste wat ze vroeg toen ze me zag: "Mama ik heb zo'n dorst en honger, maar papa is bezig..."
En hij moet staks 'nog even' terug naar de bouwmarkt. Hij was natuurlijk weer eens wat vergeten. Want je gaat natuurlijk niet eerst thuis even goed nadenken en opschrijven wat je nodig hebt.... Nee, je rijdt naar de bouwmarkt en koopt lukraak maar wat en dan rij je daarna nog een keer om de rest te halen !
Ik probeer me zo te focussen op het positieve (hij is tenminste aan het klussen), maar ik ben geniegd om de kids op te pakken en voor de rest van de dag naar mijn ouders te gaan. Dan zoekt hij het maar uit met zijn bende......
Groetjes van een razende en moedeloze Karin
Even mijn hart luchten over die vent van mij (die grote en niet de kleine).
Hij heeft vandaag vrij. Altijd fijn. Hij had bedacht om weer eens wat te gaan klussen in huis (we hebben een waslijst van kleine klusjes die gedaan moeten worden). Boven langs de keukenkastjes moest nog altijd een plank. Dat ging hij doen vandaag.
Het is vrijdag, dus ik ging de weekboodschappen doen (kids verdeeld, Bas met mij mee en Eva met hem). Kom ik terug, staat werkelijk de HELE kamer op zijn kop! Zit hij op de salon tafel te zagen! Gewoon in zijn goede kleren! Deurtjes voor de keukenkastjes weg en alles staat nog gewoon op het aanrecht (en zit dus onder het stof en zaagsel). Dan springen me werkelijk waar de tranen in de ogen... Eva zit midden in de bende te computeren. Het eerste wat ze vroeg toen ze me zag: "Mama ik heb zo'n dorst en honger, maar papa is bezig..."
En hij moet staks 'nog even' terug naar de bouwmarkt. Hij was natuurlijk weer eens wat vergeten. Want je gaat natuurlijk niet eerst thuis even goed nadenken en opschrijven wat je nodig hebt.... Nee, je rijdt naar de bouwmarkt en koopt lukraak maar wat en dan rij je daarna nog een keer om de rest te halen !
Ik probeer me zo te focussen op het positieve (hij is tenminste aan het klussen), maar ik ben geniegd om de kids op te pakken en voor de rest van de dag naar mijn ouders te gaan. Dan zoekt hij het maar uit met zijn bende......
Groetjes van een razende en moedeloze Karin