hallo dames,
Ik ben hier al een paar keer eerder geweest en ben nu weer terug omdat ik het allemaal niet meer zie zitten. Ik ben zo bang dat het zwanger worden niet voor mij is weggelegd. Hier even kort mijn verhaal.
Vorig jaar juni gestopt met de pil in sptember bleek ik zwanger na 10 weken was helaas het vruchtje dood (ik has nog een echo gehad terwijl mijn kindje nog leefde, het hartje klopte zo mooi) Op 4 november ben ik gecurreteerd. Sindsdien ben ik niet meer zwanger geweest. Ik heb ovulatietesten gebruikt, mijn cyclus is altijd 31 dagen en ik weet wanneer ik het meest vruchtbaar ben, ondanks deze informatie wil het maar niet lukken. Ik heb voor morgen een afspraak bij de huisarts ik wil namelijk een doorverwijzing naar het ziekenhuis omdat ik al vanaf het moment dat ik gecurreteerd ben het idee heb dat er iets niet goed is gegaan. Wat precies weet ik niet ik kan ook niks bedenken. Naast dit loopt het door dit hele gedoe ook met mijn mannetje niet lekker. In plaats van elkaar te steunen hebben we alleen maar ruzie.
We willen zo graag een kindje maar het duurt zo lang. Nog nooit eerder heeft het zo'n invloed op mij gehad. Ik kan het niet loslaten.
Ik blijf alles wat er gebeurt is in mijn hoofd afspelen. ik weet nog elk dettail zelfs nu het al bijna een jaar geleden is.
Sorry dat ik jullie met dit gezeur lastigval. maar ik weet niet met wie ik er over moet praten. Ik kan er wel met mijn mannetje over praten maar die ziet het toch anders dan mij. Dus misschien dat jullie als vrouwen mij wat raad kunnen geven over hoe ik huier mee om moet gaan. Soms denk ik dat ik het een plaatsje heb gegeven maar het blijkt nu wel weer dat dat niet zo is........
veel liefs simone1982
Ik ben hier al een paar keer eerder geweest en ben nu weer terug omdat ik het allemaal niet meer zie zitten. Ik ben zo bang dat het zwanger worden niet voor mij is weggelegd. Hier even kort mijn verhaal.
Vorig jaar juni gestopt met de pil in sptember bleek ik zwanger na 10 weken was helaas het vruchtje dood (ik has nog een echo gehad terwijl mijn kindje nog leefde, het hartje klopte zo mooi) Op 4 november ben ik gecurreteerd. Sindsdien ben ik niet meer zwanger geweest. Ik heb ovulatietesten gebruikt, mijn cyclus is altijd 31 dagen en ik weet wanneer ik het meest vruchtbaar ben, ondanks deze informatie wil het maar niet lukken. Ik heb voor morgen een afspraak bij de huisarts ik wil namelijk een doorverwijzing naar het ziekenhuis omdat ik al vanaf het moment dat ik gecurreteerd ben het idee heb dat er iets niet goed is gegaan. Wat precies weet ik niet ik kan ook niks bedenken. Naast dit loopt het door dit hele gedoe ook met mijn mannetje niet lekker. In plaats van elkaar te steunen hebben we alleen maar ruzie.
We willen zo graag een kindje maar het duurt zo lang. Nog nooit eerder heeft het zo'n invloed op mij gehad. Ik kan het niet loslaten.
Ik blijf alles wat er gebeurt is in mijn hoofd afspelen. ik weet nog elk dettail zelfs nu het al bijna een jaar geleden is.
Sorry dat ik jullie met dit gezeur lastigval. maar ik weet niet met wie ik er over moet praten. Ik kan er wel met mijn mannetje over praten maar die ziet het toch anders dan mij. Dus misschien dat jullie als vrouwen mij wat raad kunnen geven over hoe ik huier mee om moet gaan. Soms denk ik dat ik het een plaatsje heb gegeven maar het blijkt nu wel weer dat dat niet zo is........
veel liefs simone1982