ik kan wel janken

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo,

Morgen is mijn eerste werkdag weer, de afgelopen weken heb ik me voorgehouden dat het wel lekker kan zijn om er even uit te zijn, maar nu het zo dichtbij komt kan ik wel janken. Nou is morgen mijn man thuis en ik weet dat hij heel goed voor haar kan zorgen en daar maak ik me ook niet druk om, maar het voelt zo vervelend. Ik probeer vandaag extra van   Emma te genieten maar iedere keer als ik haar knuffel springen de tranen me in de ogen, ook nu ik dit zit te typen. Ik weet dat andere moeders dit ook al hebben geschreven maar ik moest toch ergens mijn ei kwijt.....sorry

Groetjes Monique
 
Hoi,

ik weet hoe je je voelt. mijn laatste vrije dag had ik me voorgenomen om ook volop van Mats te gaan genieten en heel de dag met hem te knuffelen, spelen enz. En wat gebeurt er; ik was doodziek, alleen maar boven de wc en op de wc, was niet eens in staat om hem op te tillen. Toen moest ik mijn zus dus bellen om hem op te halen. Mijn laatste dag dus ziek  in bed doorgebracht. Ik vond mezelf erg zielig en baalde als een stekker.
Geniet dus van je laatste dag! en werken is ook wel weer fijn hoor. zeker het thuiskomen is erg leuk :)

groetjes Martinique
 
hey meissie,

kan me goed voorstellen hoe  je je voelt en dat is helemaal niet gek hoor! Lekker dat je man morgen nog thuis is bij je meissie, kan ze gewoon lekker thuis blijven en hoef je je daar geen zorgen over te maken.

En  echt waar, na een poosje zal je zien dat het makkelijker wordt. Je hoeft je echt niet schuldig te voelen dat je haar verzorging even aan iemand anders overlaat omdat je weer gaat werken (haha, moet je mij horen, ik had vrijdag nog tranen in mijn ogen omdat ik mijn zoontje een dagje achterliet bij mijn schoonzus die ik heel erg vertrouw en die zekerweten heel goed voor hem ging zorgen). Als je eenmaal merkt dat het goed gaat, wordt het steefds makkelijker.

Spreek gewoon met je man af dat je desnoods elk uur even belt  zodat je weet hoe het gaat en wat je meissie aan het doen is. Dat vond ik nml het meest vervelende aan een dagje zonder mijn zoontje. Ik  ben er zo aan gewend dat ik altijd weet wat hij doet, wanneer hij speelt,  drinkt, huilt, slaapt enzo. Niet zo gek, ik heb hem eerst 9 maanden in mijn buik gehad en  daarna nog 2 maanden non-stop bij hem geweest. Heel gek om dan ineens een paar uur hem niet bij me te hebben.

Sterkte meid!      
 
Ik had dat ook en ik moest Teun meteen naar het kdv brengen.
Ik heb tot op het werk zitten janken in de auto en toen ik er was was het weer zo leuk dat ik me schuldig voelde dat ik Teun niet echt miste!!
Nu vind ik het heel leuk om thuis te zijn maar ben altijd blij als ik de dag erna weer mag werken. Even wat andere gesprekken.
Heel veel succes en achteraf zal het best meevallen!!
Morgen zal je me geloven!

Groetjes Mikkie.
 
Hee Monique,
Ik kan je gevoel maar al te goed voorstellen. Evi is nu ruim 5 maanden en ik had het ook heel erg. ik vond het verschrikkelijk om ze weg te moeten brengen. Ik ben nu al weer even aan het werk, maar het blijft lastig. Ik zorg het liefst zelf voor haar hihihi.
Maar aan de andere kant weet ik dat ze in goede handen is, bij papa of bij de oma's en dat geeft toch wel rust. Ook als ik op het werk ben vind ik het toch wel lekker.
Veel succes morgen, werkse!
Laat eens weten hoe je eerste dag is geweest.

groetjes Sonja
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan