Ik kom hier even kijken...

A

ANONYMOUS_USERNAME

ach wat moet je...met gevoelens enzo..5,5 week was ik zwanger..dat voelt alsof ik niet eens het recht heb om hier te zijn. Nou..om niet alleen te zijn met wat ik voel kom ik dus maar eens hier kijke..

liefs issabel
 
Hoi Issabel

Meid, wat voel ik met je mee! Ik heb gelezen dat het niet goed is gegaan. Waarom zou je hier niet mogen zijn??????????? begrijp ik het wel??????

Schrijf het goed van je af he? Neem lekker de tijd voor jezelf, je MOET nu even egoistisch zijn meid.

Heel veel sterkte!

liefs Jeannette
 
lieve Issabel,

Jij hebt net zoveel recht om hier te zijn als ieder ander die een miskraam gehad heeft hoor.

En daarbij maakt het echt niks uit hoe lang je zwanger was.

Hier weten ze precies wat je voelt en wat je doormaakt, zo fijn om dan
je gevoelens te delen. Maar ook om te zien dat het wel goed kan gaan.

Ik had gelezen dat je omgeving er anders op reageerd dan je had gehoopt, nou meid ik hoop dat je hier de steun wel kan vinden.

Veel liefs Hester

 
Hi Issabel,

Ik begrijp uit de andere verhalen dat je ook een miskraam hebt gehad?
Iedereen is hier van harte welkom maar vooral de meiden die het even moeilijk hebben en steun zoeken bij anderen die dit ook hebben ervaren.
Ik heb 4 miskramen gehad waarbij er 3 tussen de 5 en 6e week zijn geweest en ik kan je vertellen dat de pijn van de miskraam alsmede het verdriet van de miskraam niet anders was dan bij 9,5 week.

Heel veel stertke en spui vooral je verhaal asl je dat wilt.

Corina
 
Issabel,



iedereen heeft recht op haar verdriet. Zelfs al gaat het fout in de zesde week.

Wat ik je wel mee wil geven is, probeer positief te blijven. Je hebt al
twee gezonde kinderen, dus waarom zou die derde er niet komen. Nu heb
je verdriet, maar probeer er niet te lang in te blijven hangen. Geef
het een plekje maar koester het niet.



Sterkte

Miep





 
Hoi,

ja..miep heeft wel gelijk het is ongeloofelijk hoe die hersens werken..wat voor rare spinsels er in kunnen komen. Je hebt natuurlijk geen invloed op wat je overkomt maar wel invloed op hoe je ermee omgaat. Soms betrap ik mijzelf erop dat ik denk dat het mijn lot is..dat nooit iets van zelf gaat..ik had net een minicursus erop zitten waarin ik meer wilde proberen in het nu te leven en minder te plannen..meer dingen laten gebeuren enzo..mijn drang voor controle een beetje in te leveren voor het carpe diem gevoel..maar dit is meteen wel een zware test. Ik dacht al..tjee die cursus werpt snel z'n vruchten af..in 1x zwanger..maar niet dus..goed ik ga proberen positief om te gaan en heeeel veel vertouwen te hebben in een derde..maar af en toe een beetje huilen doe ik ook..het hebben van verlangens en het voelen van verdriet zijn hele goede aspecten in een mensenleven..toch..?
issabel
 
Issabel,



denk maar zo, zonder diep dal van verdriet, maak je ook nooit die berg
vol met intens geluk mee. Ik heb in de afgelopen jaren geleerd, dat
juist door alles wat ik heb meegemaakt in staat ben om intens van de
mooie kleine dingen te genieten.



Huil maar lekker hoor, maar probeer positief te blijven. Ik weet het,
het is soms moeilijk. Maar het is de beste manier om er boven op te
komen. Ik weet dat als ik me zwelg in een diepe put van verdriet, dan
is het einde zoek. En waarom, ik heb nog zoveel om voor te leven en
gelukkig mee te zijn. En denk eraan, in de toekomst is daar wellicht
dat zo gewenste derde kindje en al komt het dan later dan dat je eerst
van uit ging, het zal er niet minder om gewenst zijn.



Kop op!



Liefs

Miep

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan