Ik kom maar weer eens naar dit Forum

Hallo allemaal,
Ik zal me even voorstellen.
Ik ben Janneke 28 jaar en heb vorig jaar maart een miskraam gehad na een zwangerschap van 13 weken. Dit was allemaal best heftig.
Vervolgens heeft het een lange tijd geduurd voordat we ( ik ) er weer aan toe waren om het weer te proberen.
Uiteindelijk 2 maanden geleden besloten er weer voor te gaan.
De maand daarop werd ik ongesteld en ging er dus vanuit dat ik niet zwanger was. Toch merkte ik een week later allerlei dingen die ik ook merkte toen ik zwanger was en die niet pasten bij deze periode in mijn cyclus.
Een test gedaan en ja hoor zwanger.. En de test de volgende dag gaf ook positief aan.
Ik ben maar heel gematigd blij geweest omdat ik het allemaal   maar een beetje raar vond.
Een week later kreeg ik krampen en een bloeding en ik wist meteen dit is niet goed.
In het ziekenhuis was er op de echo niets te zien en ze gingen er vanuit dat mijn menstruatie een vroege miskraam is geweest.
Ik had een heel verveldende pijn rechtsonder in mijn buik en mijn zwangersch klachen bleven aanhouden.
Op advies van mijn vk nog een test gedaan en die was nog steeds positief.
Zij heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis en nu blijkt het een buitenbaarmoederlijke zwangerschap!

Het vruchtje zat/ zit in mijn eileider en zoals het er nu uitziet lijkt het erop dat mijn lichaam de zwangerschap zelf afbreekt.. Gelukkig maar want ik moet niet aan een operatie denken.
Nu is het afwachten of het allemaal goed gaat.
Ik ben er best wel van geschrokken..
Zijn jullie bekend met een buitenbaarmoederlijke zwangerschap?

Ik wilde mijn verhaal even met jullie delen en jullie zullen me nog wel vaker hier tegen komen.

Liefs Janneke
 
hoi Janneke,
Helaas komt jou verhaal mij heel bekend voor ik heb zelfs tot twee keer toe een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad.
Ik ben beide keren geopereerd en ben daarbij allebij mijn eileiders verloren.Wij zijn nu bezig met ivf omdat dit de enigste manier is om nog zwanger te worden. Ik hoop dus voor jou dat het vruchtje spontaan los komt.
Nu wij met ivf bezig zijn   zijn we ( de artsen ) erachter gekomen dat ook maar een eistok het doet de andere is waarschijnlijk beschadigd door de operatie van de bbz.
Ik wens je heel veel sterkte in deze moeilijke periode en hoop dat je over een tijdje toch weer zwanger bent.


    Groetjes Denise
 
Hoi janneke

Ik zelf ben niet bekend met een bbz maar maak het van dichtbij mee.
Bij mijn vriendin ging haar zwangerschap ook niet goed. In de baarmoeder konden ze niets vinden en aangezien haar HCG het zelfde bleef kon het niet anders dan dat het vruchtje nog ergens in haar zat.
De gyn wilde niet meteen operen omdat zoiets best in grijpend is en voor hen ook niet duidelijk was waar het zit.
Zij krijgt nu een spuit met dezelfde inhoud als bij een chemo.
Wel in een lagere dosering. Dit zou het vruchtje ook moeten afbreken en zal zo haar lichaam uit gaan.
Dit was voor haar best een schok en ze kon gelijk de volgende dag terug komen. Hiervoor heeft ze niet gekozen omdat ze ff alles wilde laten bezinken.
operen of die spuit, beide opties zijn niet echt prettig maar het moet toch je lichaam uit.
Hoe dit verder zal aflopen hoor ik nog van mijn vriendin.
In ieder geval heel veel sterkte met alles en doe rustig aan!
Groetjes
 
Bedankt voor jullie reacties.
Bij mij daalt het HCG wel dus daarom gaan ze er vanuit dat het vanzelf los komt. Het daalt wel heel traag.
Sinds 2 dagen heb ik heftig bloedverlies. Dat is nu wat minder maar ik krijg wel weer meer buikpijn.
In het ziekenhuis hebben ze gezegd dat ik mijn buikpijn heel goed in de gaten moet houden.
Nu is de pijn verdeeld over heel mijn onderbuik in plaats van rechtsonder.
Hoe voelde dat bij jou Denise?

Ik ga de komende dagen nog zeker rustig aan doen.
 
Hoi Janneke,

Bij mij ging het allemaal heel snel. Ik had al wel een paar dagen last van wat buikpijn maar dacht gewoon dat dat er bij hoorde als je net zwanger bent. Maar ineens werd het wel erg hevtig en zoals jij ook zei duiderlijk aan een kant.Ik kon het zelf aan wijzen. Ik kwam om 17.00 aan in het ziekenhuis en ben om 19.00 geopereerd. Op zich viel de operatie erg mee maar balen was wel dat ze mijn eileider moesten verwijderen. Toch was ik 4 maanden later weer zwanger. Maar helaas het zelfde liedje het zat weer niet goed. Ik ben er toen echt een poosje kapot van geweest maar bedacht mezelf ook dat er meer manieren waren om zwanger te worden.
Ik heb dus geen last gehad van bloed verlies dus kan je daarop niks antwoorden.
Sterkte !!!!



        Groetjes   Denise
 
hai

ik heb ook eem bbz gehad ! ik had een zoontje toen van 2 jaar en daana dus een bbz vreselijk moest geopenreerd worden en dacht nooit meer zwanger te raken!
het heeft even geduurd maar heb toch nog 2 kids gekregen waarvan nog een zoon nu 2 jaar en een kadootje een dochter van nu 5mnd !dit had ik nooit verwacht ik dacht dat ik nooit meer zwanger kon raken maar heb nu 3 kids en ben erg gelukkig!

geef de moed niet op!!! het kan dat zie je maar!!

gr Francis
 
ik had ook vreselijke buikpijn aan een kant en veel bloedverlies hou het goed in de gaten want het is hel gevaarlijk!als je hsg maar daalt dat is heel belangrijk!!bij mij bleef het oplopen vandaar de operatie wat niks voorstelde trouwens!

gr Francis
 
Terug
Bovenaan