Ik krijg het er steeds moeilijker mee

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo meiden!

Sommige van jullie zullen mij nog wel kennen, en sommige niet. Wij zijn nu bijna 1,5 jaar bezig met onze kinderwens en helaas wil het nog niet lukken. Elke maand die teleurstelling, die de laatste tijd gepaard gaan met huilbuien. Mensen die in je omgeving zwanger worden, mensen die aan ons vragen wanneer het bij ons zo ver is met kinderen. Kortom erg moeilijk allemaal, want niemand weet dat wij met onze kinderwens bezig zijn. Ik heb de stap al gezet om naar de huisarts te gaan. Ik heb gelijk een verwijzing gekregen voor de gyn. Ik heb nu besloten om in januari een afspraak te gaan maken. Ik vind het wel moeilijk omdat ik de medische molen niet in wil. Maar ik heb geen keus, want het wordt emotioneel te zwaar voor mij. Ik zit de laatste 2 maanden omtrend de kinderwens in een enorme dip en het kost me enorme moeite om toch nog positief proberen te blijven denken. Herkennen jullie dit gevoel? Ik ben 33 jaar, dus heb ook niet alle tijd van de wereld meer. Ik hoop dat jullie mij een beetje kunnen oppeppen of mijn gevoel kunnen delen.

Liefs van Lena.
 
Hoi lieve Lena,

Ik denk dat het heel logisch is dat het zwanger willen worden een wens is die steeds groter en groter wordt. Geestelijk leef je steeds meer toe naar een kindje maar je lichaam wil alleen niet mee. Ik krijg ook vaak te horen.. en? Wanneer gaan jullie nu eens aan de slag? Dit terwijl we al een jaar aan de slag zijn. Ik ben wel een keer al zwanger geweest maat dit mondde al snel uit in een miskraam en nu heb ik al een half jaar geen eisprong meer gehad.
Ik zit dus nu sinds kort in de medische molen... en ja, natuurlijk had ik dit liever ook allemaal niet gehad maar echt waar, ze behandelen je echt heel goed en je zult zien dat het juist heel prettig is als je straks alle onderzoeken hebt gehad en precies weet waar je staat. Je zult zien dat als je die stap hebt genomen, je alweer wat positiever wordt.

Heel veel sterkte gewenst!

X F.
 
Hai Lena!
Ik ken je nog hoor! Ken je mij nog? Wij zijn inmiddels een kleine 2 jaar onderweg en starten met IUI.
Ik heb de medische molen, waar we 2 keer doorheen moesten vanwege een ziekenhuiswissel en ook nog eens een operatie omdat mijn eileiders niet toegankelijk bleken, toch goed ervaren. Leuk is het niet maar je hoeft je er echt geen zorgen om te maken. Ze zijn allemaal erg aardig en als je er eenmaal inzit wordt het zeg maar een onderdeel van je dagelijkse leven. Probeer het niet te zwaar op te vatten dat hele medische molen gedoe. Dat scheelt je weer stress die je niet kan gebruiken!

Ik denk dat het goed is dat je de stap hebt gemaakt! Voordat je uit de molen van onderzoeken bent en kan beginnen met behandelen ben je namelijk ook zo weer een jaartje verder.
Ik wens je heel veel succes en sterkte!
Ook bij jou komt het goed echt waar!!

Liefs Inge
 
Hallo Lena,

Ik herken veel in jouw verhaal. Ondertussen ben ik 36 en gaat de tijd echt dringen. Ondertussen ben ik al een stukje in de MMM. Om je even een hart onder de riem te steken: ik ben na de eerste Clomid kuur zwanger! Volgens de dokter is dat een uitzondering, maar toch. In het begin valt het best mee met de molen. En misschien hoef je ook maar voor een kort ritje...

Sterkte en geniet van de feestdagen,
Fen
 
Hoi Lena,

Zal me even voorstellen, ik ben Mandy en heb al een zoontje van 6. Ben zelf 33 jaar en sinds Oktober vorig jaar bezig voor een tweede. Afgelopen april een miskraam gehad en ja die huilbuien, ik weet er alles van. Ik zie overal kinderwagens en dikke buiken. Wilde ook nooit naar het ziekenhuis, maar ik besef dat ook wij hulp van buitenaf nodig hebben, zo lukt het ook niet echt. Ik heb januari voor het eerst een gesprek op het ziekenhuis, dus weet echt niet wat we allemaal kunnen verwachten. Maak een afspraak en ga ervoor. Zitten we allebei in die molen. Er is zo een last van me afgevallen nu ik weet dat we onderzocht worden en dat ze wat gaan proberen voor ons. kan nu niet wachten tot januari. En ja, het wordt zwaar, maar probeer er gewoon de lol van in te zien. Klussen op commando hahahaha, je klust nu toch ook graag, gewoon blijven doen. Blijven lachen meid, we komen er wel.
Hou me op de hoogte.

Knuf Mandy
 
Het is heel normaal om je zo te voelen. ik denk dat alle vrouwen hier op het forum zich zo voelen. Maar je bent niet alleen hoor en je vind hier altijd een luisterd oor(al wordt niet altijd gereageerd, gelezen wordt het wel)

gr
Marielle
 
Hallo Lena

Ook wij hadden de instelling dat we heel graag een kindje samen wilde ,maar dan spontaan en zonder die medische molen. Na bijna twee jaar wil het nog steeds niet,en vooral ik heb het er soms moeilijk mee. Ook de leeftijd begint een rol te spelen. Vorige week ben ik toch naar de gynecoloog geweest ,allereerst wilde ik weten of er daadwerkelijk iets niet in orde zou zijn ,en daarna beslissen we pas wat we evt .kunnen doen.het toeval wilde dat ik tegen mijn eisprong aan zat ,en ik mocht de volgende dag terugkomen voor een samenlevingstest,die was gelukkig goed en ik moet je eerlijk zeggen ik was ontroerd toen ik die zaadjes zag zwemmen. Zo meteen moet ik voor een bloedonderzoek en als ik niet zwanger blijkt te zijn volgende week weer. Al met al valt het reuze mee ,en ik het geef mij toch wel een rustig gevoel.Ik weet niet wat we gaan doen als de uitslag van de onderzoeken negatief zouden zijn ,maar voor nu vind ik dit voldoende.Daarbij de gynecoloog was erg vriendelijk en begripvol,dat deed ons erg goed.

Meissie sterkte met je keuze,je heb nog wel even tijd hoor gezien je leeftijd, maar ik ken het gevoel van verdriet en verlangen en onmacht heel goed. Sterkte

Lisa
 
Hoi Lena,

Ook ik herken de gevoelens die omschrijft. Het is allemaal geen katte... en heel logisch dat je het er zwaar mee hebt. Ik heb ook een paar gesprekken gehad met een psych van het zh en dat hielp me er aardig doorheen.
Daarnaast had ik ook baat bij Bachbloesems (zie topcure.nl) en een bijbehorend boekje "Bachremedies voor vrouwen" (auteur Judy Howard), misschien een tip.

Sterkte meid. Eens komt de dag écht dat je je kleintje vasthoudt, het duurt alleen iets langer.

Hou goede moed,
lfs. Suus
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan