ik mis soms..........................

A

Anoniem

Guest
mijn kleine meisje om mee te knuffelen.

Tess is geen knuffelkind, ze wil wel op schoot maar alleen maar om te ouwehoeren. Soms mis ik dan ook wel eens dat kleine meisje dat lekker op mijn schoot lag te slapen en waar ik uren naar kon kijken.

Hebben jullie dat ook wel eens?
 

Kan me heel goed voorstellen dat je dat mist..
Kay is juist een knuffelkont, vooral als hij moe is, en geniet er ook heel erg van.
Kinderen hebben nu eenmaal van die fases en wie weer heeft je meisje over wat weken wel weer heel erg die behoefte!

Komt  misschien weer terug hoor!

Esmé mv Kay
 
Julian is ook erg bewegelijk, dus rustig op schoot zitten is er niet (meer) bij...Helaas, want dat is wel echt genieten. Des te dierbaarder zijn de momenten dat hij wel eventjes wil knuffelen...

Ellen mv Julian
 


Ik sluit me helamaal bij Ellen aan..........

Groetjes Sil mama van Jelle en Pim

 
Hoi,

Jammer is dat he! Tess heeft haar momenten, maar die zijn maar kort. Mijn moeder zegt dat het nog wel komt. Ik hoop het. Ze heeft trouwens nooit stil kunnen zitten, dus de knuffels die ze nu geeft zijn al een hele vooruit gang!

Nanda
 
heel herkenbaar
annique is ook helemaal GEEN knuffelkont
soms denk ik , zit ze weer in de box te spelen of op de grond... en ik doe een beetje mijn ding.. maar ze wil niets anders
zodra ik haar op schoot neem is het wurmen om eraf te komen en dan gaan mopperen.
en zolang ze lekker zelf kan spelen vermaakt ze zich zo 1 a 2 uur.. zonder te mopperen , zeuren of wat dan ook haha
als kleine baby was ze wel een knuffelbabietje .. dat mis ik echt wel eens.
of als ik dan op mijn werk ben ( creche) en je hebt dan een baby op schoot die lekker tegen je aan gaat liggen...... dan kan ik daar wel eens wat verdrietig van worden....
waarom jij wel en annique niet denk ik dan...
maar ik zie ook wel het voordeel ervan,,, mijn ervaring met babies die graag op schoot knuffelen en hangen spelen vaak niet zolang zelf... en zijn dan alleen op schoot nog rustig.
dat is ook niet altijd alles..
zolang annique maar zich vermaakt dan ben ik ook gelukkig.
liefs sandra
 
Ik heb dezelfde ervaring met Merijn, de oudste (nu 3 jaar). Hij was totaal geen knuffelkont en ik heb zo dikwijls gezegd dat ik dat zo ontzettend jammer vond, omdat ikzelf wel een grote knuffelkont ben. Ik dacht ook dat het nooit meer goed zou komen, maar na 2 jaar kwam het toch goed en is Merijn toch een knuffelig jochie geworden. Net nog, voordat hij naar bed gaat, moet hij even knuffelen. Heerlijk! Dus geen vrees, het kan nog goed komen. Houd hoop!!!!

Groetjes Fonske.
 
O ja, en ik mis de tijd heel erg dat Merijn bij me in slaap viel toen hij nog een baby was. Ik kon daar zo ontzettend van genieten. Ik zat regelmatig de hele avond met hem op schoot en dan lag hij dus bij me te slapen en keek ik er al het mooie vanaf. Met Siebe heb ik dat een stuk minder kunnen doen, daar de situatie heel anders was en dat vind ik nu nog heel jammer. Soms verlang ik dus echt terug naar die tijd, net zo goed als ik wel eens terug verlang naar de zwangerschap of naar de kraamtijd (maar dan een leuke kraamtijd). Ik denk dat iedere mama dat wel met tijden heeft. Het gaat ook allemaal zo ontzettend snel dat het soms niet bij te benen is.

Groetjes Fonske.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan