Ik MOET even iets kwijt!!!!!!

Hoi Meiden

Ik heb het even heel moeilijk.
Ik ben met 20 weken zwangerschap mijn zoontje
verloren,doordat mijn vliezen spontaan gebroken waren.
Dit alles is gebeurt op 18-05-07.

Nu heb ik een collega die liep gelijk met mij op en die gaat nu
dus bijna met verlof.Ik had nu dus ook bijna met verlof gegaan.
Nu hoorde ik vandaag dat mijn andere collega nu dus ook
zwanger is en dat is voor mij erg zwaar.

Tuurlijk gun ik het ze van harte hoor en ik weet ook het leven gaat
gewoon door, maar toch heb ik het er heel moeilijk mee.
Want wij willen zo graag ook weer zwanger zijn.

We waren op 05-10-07 uitgerekend nu hebben wij besloten
om op die datum te gaan trouwen.
Dus ik heb wel iets om naar toe te leven

Sorry voor dit verhaal maar moest het even kwijt.

Groetjes Ilona
 
Hoi Ilona,
Je hoeft helemaal geen sorry te zeggen want daar is dit forum voor!

En ik kan me heel goed voorstellen dat je je heel rot voelt! Het is ook niet niks allemaal!  
De datum die nadert en ook nog eens zwangere collega's is heel confronterend!

Neem je tijd om het een plekje te geven!
En vergeet niet te genieten van de voorpret van je trouwdag!

Groetjes Janneke
 
He ilona,

Jouw reactie is heel normaal hoor, daar hoef je echt geen sorry voor te zeggen. Hopelijk ben je snel weer zwanger en gaat dan wel alles goed. Gefeliciteerd met jullie voorgenomen huwelijk. Hopelijk kun je er zo toch een fijne dag van maken. Veel plezier met de voorbereiding ervan!

Als er iets is, schrijf het hier maar neer. Daar zijn we voor !

groetjes,
Dion
 
hoi meiden

Heel erg bedankt voor jullie lieve berichtjes.
Dat had ik echt even nodig.
Ja ik ga zeker genieten van de voorbereidingen
van ons huwelijk alles is bijna geregeld dus hoef
eigenlijk alleen nog maar te wachten tot het 5 oktober word.
En wat mijn collega's betreft het zal voor mij altijd moeilijk
blijven denk ik.

Groetjes Ilona
 
Hoi,

Ik kan me wel een beetje voorstellen hoe je je voelt, ikzelf was wanger van een tweeling en een van mijn kindjes is met vier maandenhelaas overleden heb de hele zwangerschap het kindje met me meegedragen en uiteindelijk ben ik op vijftien mei 2007 bevallen van een gezonde dochter, het andere kindje is opgenomen door mijn lichaam is ook niet meegekomen met de bevalling dit noemen ze een vanishing twin syndrome, maar goed.

Mijn buurvrouw beneden bleek al zwanger te zijn van een 2 eigen tweeling net als ik en zij was hier absoluut niet blij mee nog steeds ze zijn nu ruim 6 maanden en nog steeds zegt ze ik kan er niet van genieten hoop dat ze snel groot zijn, dan denk ik bij mijzelf mijn tweeling was zo welkom ik gunde het haar van harte maar elke keer als ik haar zag tijdens mijn zwangerschap zij is twee maanden eerder bevallen dan mij en weer zo,n opmerking maakte van kreun en steun en pff dan had ik waarom ik niet terwijl ik zo graag die kleintjes wilde, en zij die ze niet echt met vreugde verwelkomde krijgt ze in haar armen en ze is er niet blij mee.

rare wereld soms, maar goed dit is een beetje mijn verhaal.

groetjes en sterkte
Bianca
 
Terug
Bovenaan