ik moet het even kwijt.....

A

ANONYMOUS_USERNAME

Net weer ongi geworden, ik baal er zooo van!
Iedere keer laat mijn lichaam mij weer in de steek, wij proberen 14 maanden zwanger te worden en zijn ook al bij de gynaeceloog geweest, maar mijn hormonen in mijn bloed waren goed en het sperma van mijn man ook. Begin oktober moet ik nog een inwendig onderzoek en een inwendige echo doen.
Maar iedere maand denk ik opnieuw dat ik zwanger ben en voel dan van alles, maar uiteindelijk wordt ik weer ongi... ik zou zo graag dit jaar nog zwanger willen zijn. Soms lijkt het me beter als ik weet dat het ergens aan ligt, dan kan ik me daar op focussen, nu twijfel ik aan mijn lichaam en begrijp ik steeds minder waarom ik nou juist niet zwanger wordt. Maar probeer toch nog een klein beetje positief te zijn en het gewoon weer volgende maand te proberen.

Ik duim ook voor jullie!!!

Liefs Vic
 
Heel begrijpelijk en herkenbaar je frustratie! Zit in hetzelfde schuitje, je wil zo graag dat je er zelf iets aan kunt doen, maar het enige dat je kunt doen is proberen je geduld te bewaren. Wij mogen nu na bijna 2 jr proberen starten met IUI. Hoop dat jullie dat ook snel mogen, dan heb je in ieder geval het idee dat er iets gebeurt! Sterkte ermee.
 
Hoihoi

Tuurlijk heel herkenbaar, en het is zo als er "niets"aantoonbaar is gevonden ga je heel het traject af, eerst jaar proberen dan gyn dan vaak HSG, komt daar niets uit dan tot 2 jaar zelf proberen als ze bij HSG iets zien dan KO is alles wseer goed gewoon tot 2 jaar wachten.
Ik heb toen gezeurd en mocht gelukkig 2 mnd eerder beginnen met iui. Maar nu na 6 iuis nog neit zwanger en inmiddels in behandeling bij het Geertgen en over ong 5 wkn beginnen met IVF en zelf dan gaan ze nog een hoop dingen na. Ging het maar 30 keer sneller, hahaha, maar ja alles voor zon klein wondertje.

Gr en succes.
 
Wat frustrerend Victory, natuurlijk hoop je iedere maand weer dat het misschien raak is en begin je het zelf bijna te geloven wanneer je van alles lijkt te voelen. Des te groter is de teleurstelling wanneer je dan toch weer ongesteld wordt. Geef de moed niet op meid, veel succes met de onderzoeken die je nog te gaan hebt.
 
Victory snap heel goed hoe je je voelt..Het word met de maand frustrerender..En helemaal als je allemaal kwaaltjes hebt waardoor je denkt van zou het dan toch????
Ik denk dat wanneer je de inwendige echo hebt gehad dat het je misschien geruststeld..Dat heb ik namelijk vandaag gehad en daar is een last van mijn schouders gevallen..
Ik hoop voor je dat het allemaal niet meer nodig is en je gewoon deze maand met goed nieuws komt!!
Sterkte!
 
Hoi Victory,
Heel frustrerend inderdaad, begrijp je volkomen.Maar wat je zegt, probeer toch een klein beetje moed te houden! Ondanks dat het gewoon oneerlijk voelt en iedere maand zwaarder lijkt te vallen. En ons lichaam...ach ja, ik voel nu ook weer van alles en haal me al van alles in m'n hoofd. Zit in ronde 16 dus zou inmiddels moeten weten hoe ik mezelf voor de gek kan houden... Maar toch, volgende week is nod en tot die tijd hou ik weer hoop.

Hou je haaks, de 1e dagen na je ongi zijn meestal het ergst...
Sterkte.
 
Hallo Victory,

Het is bij ons al 9,4 jaar frustrerend.
Alles is verder goed bij ons, het zal ook altijd een groot raadsel blijven waarom zwangerschap uit blijft.

Veel s6.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan