Na zo'n 3 jaar zonder enig succes geprobeerd zwanger te worden, heb ik een diagnose gekregen. Ik heb in een vergevorderd stadium endometriose en adenomyose. Heel frustrerend dat ik voor diverse klachten 12 jaar geleden al bij de huisarts kwam, maar het is altijd over het hoofd gezien. Ook verschillende ziekenhuizen hebben dit over het hoofd gezien het afgelopen 12 jaar. Doordat ik second opinion wilde begin dit jaar is het nu bij mij ontdekt.
Ik ben niet echt geschrokken van de diagnose zelf, want het vermoeden van endometriose heb ik al jaren. Vertrouwde steeds op de specialisme van artsen maar mijn gevoel bleek te kloppen. Ik ben wel geschrokken in de graad. Het zit overal in mijn bekken, al mijn organen zijn vastgekleefd door de ziekte.
Afgelopen week heb ik ook gehoord van de arts dat ik niet op de natuurlijke manier kinderen kan krijgen. Heftig om dat op je 29e te horen. Enige optie is weer aan de pil zodat de endometriose niet nog meer schade gaat doen. Over ongeveer een half jaar opereren waarbij de zoveel mogelijk cysten weghalen en daarna ivf.
Zijn er lotgenoten?
Ik ben niet echt geschrokken van de diagnose zelf, want het vermoeden van endometriose heb ik al jaren. Vertrouwde steeds op de specialisme van artsen maar mijn gevoel bleek te kloppen. Ik ben wel geschrokken in de graad. Het zit overal in mijn bekken, al mijn organen zijn vastgekleefd door de ziekte.
Afgelopen week heb ik ook gehoord van de arts dat ik niet op de natuurlijke manier kinderen kan krijgen. Heftig om dat op je 29e te horen. Enige optie is weer aan de pil zodat de endometriose niet nog meer schade gaat doen. Over ongeveer een half jaar opereren waarbij de zoveel mogelijk cysten weghalen en daarna ivf.
Zijn er lotgenoten?