Ik raak in een sociaal isolement...

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo meiden,

Hoe gaat het met iedereen? Hier gaat het wel, alleen begin ik zo langzamerhand een beetje eenzaam te worden. Ik zal even een en ander uitleggen.

Nadat ik mijn man leerde kennen zijn we gaan samenwonen in zijn huis, ong. 8 km. van mijn woonplaats vandaan. Al mijn vrienden en kennissen wonen daar ook.

Inmiddels ben ik van onze tweede in verwachting. Ik heb al een peutertje van net twee jaar rondlopen en de zwangerschap begint behoorlijk vermoeiend te worden. Door deze combinatie zit ik veel in huis. De enige met wie ik veel contact heb is mijn man (mijn maatje) en mijn moeder.

Ik voel me de laatste tijd erg alleen, ik kan gewoon niet meer zo makkelijk naar mijn vriendinnen en zij hebben het ook erg druk. Mijn dochtertje is een schat, maar verder dan een 'gesprek' over de Teletubbies komen we niet.
Sinds anderhalve week gaat mijn dochter twee ochtendjes naar de peuterspeelzaal. In theorie kan ik dan iets voor mezelf gaan doen, maar door de zwangerschap word ik daar dus weer in belemmerd.

Is er iemand die dit herkent?

Groetjes, Marisa

 
Ik herken het wel, mijn vrienden werken allemaal fulltime of studeren nog.Ik ben vrij jong moeder geworden (22), ben nu 29 en 20 weken zwanger van de 4e.
Het enige lichtpuntje wat ik je kan geven, maar daar heb je nu nog niets aan, is dat zodra je kindje 4 jaar oud is en naar school gaat je veel meer onder de mensen bent.Je komt in contact met andere moeders van je kindjes uit de klas van jouw kind, staat samen te wachten op het schoolplein na schooltijd, moet kinderpartijtjes regelen etc.Mijn oudste is nu 7 jaar dus ik loop al zo'n 3 jaar rond op de basisschool, ben een tijdje (tot de jongste werd geboren) overblijfmoeder geweest, een jaar klassemoeder, kan je lekker veel regelen voor de klas, met uitstapjes en zo, voorleesmoeder etc.

Maar ik snap je helemaal hoor, toen onze 2e werd geboren was de 1e 2,5 jaar.En duurde het dus nog 1,5 jaar eer de 1e naar school ging.Ik denk dezelfde tijd als bij jou nu.Ik vond het best pittig overdag.Moest het echt hebben van de dagdelen dat de oudste naar de peuterspeelzaal ging, 2 keer per week.
Wat me wel op de been hield was dat ik met mezelf had afgesporken dat ik minimaal 1 keer per dag naar buiten zou gaan.Toen hadden we nog een hondje dus dat kwam wel goed.Op woensdag liep ik altijd naar de markt, en maandag en vrijdag ging ik naar de sportschool 's ochtends.(Daar was kinderopvang)
Ik haalde bewust niet op zaterdag voor een hele week boodschappen, zodat ik er wel vaker uit moest in de week.
Maar inderdaad, ik had toen nog niet echt veel vriendinnen die ook jonge kids had. (ja eentje, maar die werkte 4 dagen in de week, en wilde ik dan ook niet storen op de 5e dag...was ze eindelijk vrij)
Kortom, onderneem gewoon leuke dingen met je kids...Laatste voorbeeld, vroeger gingen wij wel eens als 'vakantie-uitje' naar Artis, met man erbij, nu ga ik er op woensdag- of vrijdagmiddag (zijn de oudsten vrij van school)  naar toe met de kids.Mijn man werkt in A'dam, en komt daar dan lunchen met ons, op een terrasje.En na een klein uurtje gaat hij weer weg en loop ik nog effe lekker verder met mijn meisjes.Op deze manier vermaak ik me ook op zo'n middag ipv de heel dag weer binnen te moeten zitten.
Succes de komende tijd, en onthoud, misschien is dit je laatste zwangerschap, wel van genieten hoor!!!En over 1,5 jaar, als je oudste bijna 4 word, verandert je leven echt, omdat je dagindeling dan compleet anders is...
Groetjes Roos.
 
Hallo

Ik herken je gevoel we een beetje.
Ik ben nu ook zwanger van de 4e, net zoals mijn voorganger ben nu 26 de oudste is bijna 8  en mijn familie woont 90km verderop.
Mijn vriendinnen waren daar ook, nu heb ik contact met andere ouders van school.

Net zoals mijn voorganger was ik ook leesmoeder maar heb nu een paard gekocht.
waar ik me heerlijk mee vermaak en ontspan.
En weer heel veel contacten mee heb opgebouwd rijmaatjes en zo.

Ik ben nu ook ontzettend moe en kan weinig doen naar beetje lopen ben ik zo ontzettend moe en heel snel duizelig.
en met de andere kids om me heen gaat het ook niet veel beter.
Ik heb geen puf meer om dingen te doen waardoor ik me ook geisoleerd voel.

Even doorbijten om de zwangerschap te doorkomen en probeer er ondetussen wel van te genieten.

groetjes 4 kidz
 
Hallo!

Get idee van Reisa is ook goed, zwemmen of zwangerschapsgym....het kan zijn dat je dat al doet maar dat het niet klikt met de dames, dat had ik wel toen ik zwanger was van de eerste. Het klikte niet zo tussen de dames, het contact met die dames is ook nooit buiten de zwangerschapsgym gekomen, wel jammer.

Wij hebben bij ons in de buurt een soort van ouder&kind ochtend. Dat is elke dinsdagochtend van 9.30 - 11.30 uur. Moeders met hun kind(eren) tot 4 jaar oud komen dan bij elkaar in het wijkcentrum en drinken koffie. De kinderen krijgen ranja met een koekje. Alle moeders nemen een stuk fruit mee en dat wordt in stukjes gesneden.
Er staat veel speelgoed, loopauto's ballen etc. Na het spelen gaan we zingen in een kring en daarna krijgen de kinderen lekker fruit.
Op deze manier heb ik al heel wat moeders uit de buurt leren kennen. Ik denk dat ze dit ook wel in andere gemeentes hebben, misschien onder een andere naam?

Groetjes mamajb
 
Hoi meiden,

Bedankt voor jullie reacties. Blij om te horen dat ik niet de enige ben. Op de een of andere manier lijken mijn hormonen nu ook meer te reageren, want bij de eerste had ik er niet zo heel veel last van.

Zwangerschapsgym of zwemmen is niet zo mijn ding. Er is hier inderdaad wel een moeder en kindcentrum. Ik heb er wel eens aan gedacht om er heen te gaan, lijkt me wel een goed idee om eens te kijken hoe en wat.

Ik wil ook zeker wel betrokken zijn bij de school waar mijn dochter straks naartoe gaat en ik verheug me er ook wel op om andere moeders daar te leren kennen. Nog even wachten... Lotte gaat nu al wel naar de peuterspeelzaal, maar dat is net te ver weg voor mij met die dikke buik  en daarom breng pappa haar nu elke keer.

Meer verhalen en tips zijn natuurlijk altijd welkom!

Groetjes, Marisa

 
Ik herken het heel erg van mijn eigen tweede zwangerschap. Ik had ook bekkeninstabiliteit, waardoor ik zelf ook niet meer mobiel was. Ik was het thuiszitten echt spuugzat. En het erge was dat dat na de bevalling nog niet gelijk verbeterde, door de BI en doordat op een gegeven moment de slaapjes van beide kinderen op elkaar volgden.
Het is echt even doorzetten, maar op een gegeven moment komt het wel weer goed en kun je er weer lekker op uit.
 
quote: Marisa7 schreef document.write(friendlyDateTimeFromStr('18-05-2009 09:14:31'));

Hallo meiden,

Hoe gaat het met iedereen? Hier gaat het wel, alleen begin ik zo langzamerhand een beetje eenzaam te worden. Ik zal even een en ander uitleggen.

Nadat ik mijn man leerde kennen zijn we gaan samenwonen in zijn huis, ong. 8 km. van mijn woonplaats vandaan. Al mijn vrienden en kennissen wonen daar ook.

Inmiddels ben ik van onze tweede in verwachting. Ik heb al een peutertje van net twee jaar rondlopen en de zwangerschap begint behoorlijk vermoeiend te worden. Door deze combinatie zit ik veel in huis. De enige met wie ik veel contact heb is mijn man (mijn maatje) en mijn moeder.

Ik voel me de laatste tijd erg alleen, ik kan gewoon niet meer zo makkelijk naar mijn vriendinnen en zij hebben het ook erg druk. Mijn dochtertje is een schat, maar verder dan een 'gesprek' over de Teletubbies komen we niet.
Sinds anderhalve week gaat mijn dochter twee ochtendjes naar de peuterspeelzaal. In theorie kan ik dan iets voor mezelf gaan doen, maar door de zwangerschap word ik daar dus weer in belemmerd.

Is er iemand die dit herkent?

Groetjes, Marisa





Hai Marisa,
Ik herken dit enorm. Ben op dit moment zwanger van de 3e. Werkte fulltime als professional (en deed dus lekker mn eigen ding) totdat ik uit ben gevallen wegens rugklachten en bekkenklachten waardoor ik nu al ruim 5 weken thuiszit. En ik absoluut gewen thuiszitter, want ik hou ervan op te werken als is het maar voor een paar uur per dag.
Omdat er op dit moment voor mij lastig een opdracht op maar kan worden gezocht is het nog maar de vraag of ik uberhaupt wel weer zal gaan werken voor de bevalling.

Overdag zijn mijn 2 kinderen (van bijna 10 jaar en bijna 4 jr) naar school en naar de creche, dus overdag is er ook niemand thuis om mij gezelschap te houden of bij op bezoek te gaan.
Wat ik heb besloten is het volgende:
-Elke dag een rustmoment om even contact te maken met de baby in mn buik en meteen ook zelf even te rusten.
-Elke dag even administratieve dingetjes te bekijken op aanpassingen oid
-Verder zorg ik ervoor dat ik vooral niet teveel doe in huis door verveling (ben echt een bezige bij) en
-Verder ben ik voor mezelf een hobby gaan zoeken (educatieve boeken lezen pver bijvoorbeeld de ontwikkeling van kinderen, baby's, jezelf etc.)

Hiermee houdt ik mezelf toch een beetje bezig (naast het in de tuin bezig zijn dan..hahaha...ja ik kan het niet laten ondanks de klachten)

Verder is het echt zaak dat je accepteert dat je niet veel meer kunt. Mogelijk dat je de laatste dingetjes nog even kunt doen voor de baby komt (spulletjes goedleggen, wassen daar waar nodig (babykleren dan he), je baby lekker voorlezen, zingen voor je baby etc.

Ik hoop dat je hier wat aan zal hebben...maar...het is natuurlijk voor iedereen anders.

Groetjes, Chiquita
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan