Ik schrik een beetje van hoe vaak het kennelijk niet goed gaat.

A

ANONYMOUS_USERNAME

Om heel eerlijk te zijn ben ik nooit zo bang voor het krijgen van een miskraam, heb er dan gelukkig ook nooit eentje mee moeten maken. Ondanks dat ik verstandelijk weet dat er in het eerste trimester vaak iets mis gaat, ben ik daar zelf gewoon niet zo mee bezig. Maar hier lees ik zoveel naar en verdrietig nieuws dat ik daar gewoon een beetje verdrietig van word. Het drukt me in elk geval wel met de neus op de feiten.  
Hiermee wil ik natuurlijk helemaal niet zeggen dat mensen dit nieuws niet moeten delen hoor, uiteraard is daar hier ook plaats voor. Ik vind het alleen voor mezlef nogal confronterend merk ik en zeker gezien mijn hormonale staat (moest laatst een traantje wegpinken toen ik op straat een kinderkoor er is een kindeke geboren op aard hoorde zingen, en zo ben ik normaal bepaald niet). Ik merk juist dat ik heel erg met iedereen meeleef en hoop zo dat het voor iedereen goed uitpakt, zeker als ik verhalen hoor van mensen waarbij het al zovaak mis is gegaan, dat raakt me nu best wel. Iedereen een hele fijne zwangerschap toegewenst en ik hoop dat we allemaal snel de magische 12 weken gepasseerd zijn.
 
Hoi hoi,

Hier ben ik even met een berichtje (Sientje).
Ik lees stiekem af en toe nog met jullie mee.
Moet ik natuurlijk niet te vaak doen, want ik ben geen juli mama meer.
Maar soms kan ik het niet laten om even te spieken hoe ver ik anders was geweest en tussen jullie had geschreven. Helaas is dit niet zo, maar ik hoop bij de augustus 2008 moeders te kunnen schrijven! (NOD is volgende week vrijdag, ga dinsdag een test doen...)

Okee, hier mijn verhaaltje.
Inderdaad, als je je gaat verdiepen lijkt het veel mis te gaan.
Ik heb onlangs eens even lopen rekenen.

Eerst zat ik bij de mei 2008 moeders. Van de ongeveer (toen nog) effe ruim 30 meiden is het bij 3 misgegaan.

Hier bij de julie 2008 moeders is het  van de 51 meiden bij 5 mis gegaan.

Ze zeggen ongeveer de kans op een miskraam is 1 op 10.
Zoals je hierboven zit klopt dat dus! Echt heel raar toen ik hierachter kwam.
Maar het is dus ongeveer waar dat de kans 1 op 10 is.
Als je in dit wereldje van zwanger worden terrecht komt, kom je ook in aanraking met het begrip miskramen en de kans daarop. (althans, ik had me er anders nooit in verdiept). Toch hoor ik het meer om me heen. Misschien is het iets waar niet echt heel open nog over wordt gepraat. Maar als ik het zo hoor om me heen ken ik een aantal mensen in onze vriendenkring waarbij het niet vanzelf ging het zwangerworden en ook met miskramen.

Raar allemaal he!

Maar toch zou ik positief blijven hoor! Ondanks de verhalen!
Het is heel mooi en bijzonder. En het zou zonde wezen als je straks de eerstee 3 a 4 maanden alleen maar in onzekerheid heb geleefd, dat achteraf niet nodig was.
Zo mis je een heleboel mooie momenten!

Geniet van je zwangerschap!!!
En je weet het, het is maar hoe je het bekijkt. Half leeg, half vol.
Je kunt denken dat er 10% kans is dat het misgaat, maar het is veel mooier om te denken dat er 90% kans is dat het goed gaat!!!!

Groetjes Sientje
 
hallo meiden!

Ik ken het gevoel. Ik heb vorige week dan de 1e echo gehad en alles was gelukkig goed. Ik ga over 3 dagen de 12e week in en ben dan dus uit de "gevarenzone". De eerste weken heb ik me natuurlijk enorm ingelezen over het zwanger zijn enzo via internet en boeken. Keek natuurlijk ook Babyboom. En ik heb mezelf ook echt gek lopen maken. Je leest zoveel narigheid dat je bijna gaat denken dat het niet anders kan dan misgaan. Ik heb het met de "echodame" erover gehad en die zei ook, dat de mensen waarbij het misgaat, veel over schrijven op internet en de meiden waar alles goed mee is hoor je niet. Met babyboom is dat hetzelfde. Als iedereen in het programma een goede zwangerschap zou hebben, zouden de kijkcijfers natuurlijk erg laag zijn en zou niemand meer kijken.

Dus... ik ken het gevoel, maar het kan ook gewoon goed gaan. Ik ben bijna 12 weken en het gaat super met me!

gr.
 
Nienke, ik herken je verhaal.
Ook ik maak me weleens zorgen over of het wel goed zit.
Vandaag ben ik 10 weken en 1 dag zwanger (berekening van de vk) en donderdag heb ik mijn eerste echo.
Ik heb er onwijs veel zin in, maar ik vind het ook heel eng.
Je hoort tenslotte regelmatig dat men er tijdens zo'n echo achter komt dat het mis is.

Maar ik heb verschillende kwaaltjes, en zelfs al een beginnend buikje, dus dat zou toch een goed teken moeten zijn.
Ik probeer er zo min mogelijk bij stil te staan, en hoop op een mooie echo.
Maar ik zal ook blij zijn als we hem gehad hebben.

Succes allemaal en op naar de "magische" 12 weken.
 
Hallo, ik herken echt heel veel ..... ik ben vandaag 9 weken en heb al 2 echo;s gehad maar dit komt omdat ik zwanger ben geworden via het ziekenhuis... vorige week zag alles er goed uit.. maar soms dan word ik ineens zoooo onzeker en denk ik oh het is vast mis... zo raar.. ik moet donderdag voor het eerst naar de vk maar die maakt nooit echo;s en denk dat ze nu nog niet het hartje kan horen dus nog 3 spannende weken...

Ik leef met iedereen mee want ik weet helaas wel wat het is een miskraam te hebben..

Ik duim mee met iedereen zodat we snel de 12 weken hebben gehaald....


Liefs tina
 
hey Nienke,

Ja helaas komt het nog wel eens voor. Ik heb gevoelsmatig geen angst voor een miskraam maar probeer er toch rekening mee te houden dat het kan gebeuren. Dat wil overigens niet zeggen dat ik niet heel erg geniet van het zwanger zijn ( als ik tenminste niet uitgetelt en misselijk op de bank hang hahahaha ). Het is een spannende tijd en we moeten het afwachten. Gelukkig heb je al een mooie echo gehad.

 
Hoi Nienke en alle anderen,

Bij mijn eerste zwangerschap was ik ervan overtuigd dat het goed zat en dat bleek ook te kloppen. Toen ik in september van dit jaar weer zwanger raakte voelde ik me heel anders: ik was er heel onzeker over, had het gevoel dat er iets niet klopte en heb zitten uitrekenen dat er een x-aantal vriendinnen probleemloos zwanger waren geraakt en dat ik dan "dus" de volgende met een miskraam zou zijn. Tegen beter weten in heb ik mezelf geprobeerd te overtuigen dat het goed zat, want ik had wat kwaaltjes... NIet dus.
Nu ben ik alweer 9 wkn zwanger (meteen zwanger geraakt na de miskraam, wat een geluk!) en vanaf mijn eerste vermoedens voel ik me heel zeker hierover. Het voelt weer als de eerste zw.schap. Dat klopte afgelopen vrijdag ook: een prachtige echo!
Het is gewoon een feit dat (ik geloof) 1 op de 10 vrouwen een miskraam krijgt en dat is toch best veel!
Je voorbereiden op een miskraam kan je niet, het is veel erger dan wat je je er ooit bij voorstelt, maar er rekening mee houden in je achterhoofd kan geen kwaad.

Helaas hoort het bij het leven...

En wat Nienke schrijft over kindjes die een kerstliedje zingen: heel herkenbaar! Ik kan om alles wel een traantje laten en ik weet nog goed van de tsunami in 2004. Vlak voor ik was uitgerekend vond hij plaats en ik heb echt zitten huilen voor de tv en in bed. Stel je voor dat het mijn kindje was dat ik kwijt raakte in die enorme vloedgolf... Ik kon het me net iets te levendig voorstellen en dus heb ik dat geblokt. Veel later heb ik me er over bijgelezen, maar de eerste maanden kon ik dat emotioneel niet aan!

Voor iedereen een mooie zwangerschap!
liefs, Kaskes
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan