<p>Hoi allemaal, </p><p>Mensen met bevallingservaring gezocht!</p><p>Ik heb sinds vannacht half 4 stevige menstruatie achtige kramp die lang aanhield. Later werden het soort ween want kwam op werd erger en nam weer af. Was nog wel heel onregelmatig maar als best pijnlijk. Nu worden ze steeds heftiger en komen ongeveer om de 10 á 11 minuten dus volgens de verloskundige kan het ook nog gewoon dat het voorweeën zijn en dus weer weggegaan. Maar ze doen zo veel pijn. Als dit voorweeën zijn weet ik niet of ik de echte weeën wel trek tot ik in het ziekenhuis ben. Is dit normaal dat ze al zo sterk en ook lang zijn? Gemiddeld 1 minuut en 20 sec. </p><p>Heeft iemand die eerder bevallen is hier ervaring mee? (Of ben ik gewoon kleinzeriger dan ik dacht)</p>
Ik trek het nu al bijna niet. Ervaringen?
- Onderwerp starter Annemoon
- Startdatum
Als niet goed voelt gewoon de vk bellen en vragen voor controle en dan kun je alsnog besluiten na zh toe gaan. Gewoon doen. Bij de 1e heb ik uiteindelijk ook ruggenprik genomen omdat ik het ook niet meer trok bij 4 cm. Had ik toen al eerder moeten doen. Je hebt dan nog ff de tijd om bij te komen.
Bij mij voelde het gewoon als voorwerk, niet pijnlijker dan menstruatie, tot 5 cm. Ik zat vanwege een zwangerschapsvergiftiging voor testjes te wachten. Klaagde nog dat ik er geen zin in had, want voelde me niet zo lekker van de krampen. Oh krampen? Hoe vaak? Nou elke 5 min ofzo. Bleek ik al 5 cm ontsluiting te hebben (35 wk).
En door de adrenaline viel alles een hele nacht stil. De volgende ochtend zat ik weer te wachten op testjes en vanuit het niets kreeg ik een weeenstorm. Ik had nog nooit iets gevoeld dat ik een wee kon noemen en belandde een uur lang in heel pijnlijke rugweeen zonder pauze. Dus ja... Ik ben in paniek geraakt. Was al te laat voor ruggenprik. Maar ik heb remifentanyl gehad en dat kalmeerde me.
Weetje... Ondanks hoe mijn bevalling afliep (ga ik je niet mee vervelen), en ondanks de vroeggeboorte, weeenstorm en vergiftiging... Ik heb nergens de vraag of ik het wel aan kon relevant gevonden. Natuurlijk was dit veel te veel! En natuurlijk kon ik er toch niks aan doen. De baby gaat komen, of het nou teveel is of niet. Je lichaam neemt het van je over. En het enige dat belangrijk is, is kalm blijven. Hou je ademhaling onder controle, en duw de piekergedachten weg. Vraag de persoon die bij je is om je te helpen daarin.
Ik heb zelf persoonlijk helemaal niks gehad aan positieve gedachten als 'elke wee brengt je dichter bij je baby' of 'wat is 1 dag pijn op een leven van geluk?' Rot op! Daar stond ik echt niet voor open met wat er allemaal gebeurde. Maar ik heb me wel erg vastgehouden aan dat het niet anders kon, ze moest! eruit, ik deed het voor haar.
En door de adrenaline viel alles een hele nacht stil. De volgende ochtend zat ik weer te wachten op testjes en vanuit het niets kreeg ik een weeenstorm. Ik had nog nooit iets gevoeld dat ik een wee kon noemen en belandde een uur lang in heel pijnlijke rugweeen zonder pauze. Dus ja... Ik ben in paniek geraakt. Was al te laat voor ruggenprik. Maar ik heb remifentanyl gehad en dat kalmeerde me.
Weetje... Ondanks hoe mijn bevalling afliep (ga ik je niet mee vervelen), en ondanks de vroeggeboorte, weeenstorm en vergiftiging... Ik heb nergens de vraag of ik het wel aan kon relevant gevonden. Natuurlijk was dit veel te veel! En natuurlijk kon ik er toch niks aan doen. De baby gaat komen, of het nou teveel is of niet. Je lichaam neemt het van je over. En het enige dat belangrijk is, is kalm blijven. Hou je ademhaling onder controle, en duw de piekergedachten weg. Vraag de persoon die bij je is om je te helpen daarin.
Ik heb zelf persoonlijk helemaal niks gehad aan positieve gedachten als 'elke wee brengt je dichter bij je baby' of 'wat is 1 dag pijn op een leven van geluk?' Rot op! Daar stond ik echt niet voor open met wat er allemaal gebeurde. Maar ik heb me wel erg vastgehouden aan dat het niet anders kon, ze moest! eruit, ik deed het voor haar.
Bij mij begon het ook te rommelen (weeën duurde niet zo lang) vanaf half 8 ofzo ben ik het gaan bijhouden. Verloskundige kwam om 12u en toen was er nog niks. Ik had het zelfde idee als jou "dit ga ik niet trekken als het niks doet!". Volgens de vlk kon het 2 kanten op, of het zette door of niet. Als het niet door zou zetten zouden we een plan gaan maken. Om 3u kwam ze terug en had ik gelukkig 2cm.
Begrijp helemaal wat je bedoeld met het gevoel of het wel of niet iets doet. Misschien dat je met de vlk kan afspreken dat ze straks toch even langs komt om te kijken hoe het er voorstaat?
Veel succes!?
Begrijp helemaal wat je bedoeld met het gevoel of het wel of niet iets doet. Misschien dat je met de vlk kan afspreken dat ze straks toch even langs komt om te kijken hoe het er voorstaat?
Veel succes!?
Oh en kleinzerig is het zeker niet! Je hebt van de voren geen flauw idee wat je moet verwachten bij weeën en dat is ook voor iedereen anders. Bij mij werkte een warme douche ook goed. Ging op een krukje zitten en de warme straal op mn buik. Zeker toen ik het bij 4cm niet meer onder controle had gaf mij dat uiteindelijk weer rust (maar dat is ook voor iedereen weer anders)
Vervelend dat je nu al zoveel last ervaart. Weet dat je lichaam tijd nodig heeft om ook de hormonen aan te maken die je gaan helpen om de pijn op te vangen.
Heb vertrouwen in je lijf en weet dat als het niet gaat je altijd pijnstilling kan krijgen. Bij twijfel bel je de Vk nog een keertje, maar als ik het zo hoor zou ik eerder afleiding proberen te zoeken. Ga iets bakken, tekenen, tv kijken, lezen of neem een douche of bad. Probeer er nog niet te veel mee bezig te zijn. Nodig desnoods een vriendin en familielid, of je partner, uit om even te kletsen en de zware momenten mee op te vangen. Let op je ademhaling als er weer een (voor) wee komt en gebruik de pauze. Ja het is zwaar, maar je lichaam gaat het steeds beter over nemen.
Zet hem op en nogmaals, heb vertrouwen!
Heb vertrouwen in je lijf en weet dat als het niet gaat je altijd pijnstilling kan krijgen. Bij twijfel bel je de Vk nog een keertje, maar als ik het zo hoor zou ik eerder afleiding proberen te zoeken. Ga iets bakken, tekenen, tv kijken, lezen of neem een douche of bad. Probeer er nog niet te veel mee bezig te zijn. Nodig desnoods een vriendin en familielid, of je partner, uit om even te kletsen en de zware momenten mee op te vangen. Let op je ademhaling als er weer een (voor) wee komt en gebruik de pauze. Ja het is zwaar, maar je lichaam gaat het steeds beter over nemen.
Zet hem op en nogmaals, heb vertrouwen!
Ik heb mijn voorweeën ook echt weg moeten puffen. Zelfs met 36 weken én 39 weken in het zkh geweest, omdat het leek alsof ik zou gaan bevallen. Eerste keer op 2 cm blijven hangen en de tweede keer op 4 cm. Was dus wel ergens goed voor 
Je kunt niet meer doen dan afwachten. Evt paracetamol en een lekkere warme douche
Je kunt niet meer doen dan afwachten. Evt paracetamol en een lekkere warme douche