Ik twijfel enorm!

A

Anoniem

Guest
Hallo allemaal.

Ik zou heel graag jullie mening willen horen over mijn twijfels. Ik word binnekort 29 jaar en heb al 8 jaar een vriend. Mijn vriend wil dolgraag kinderen en zeurt hier letterlijk al jaren over. Ik wil ook supergraag kinderen, maar heb ontzettend veel moeite met de leefstijl van mijn vriend. Hij heeft het namelijk gepresteerd om in een half jaar tijd 30.000 euro schuld te maken door een bedrijf te starten. Hij rookt en drinkt alcohol. Wil hierin ook geen concessies doen. Het is verder een lieve vent, maar hij is nu eenmaal niet het meest ideale plaatje. Uitstellen van kinderen doe ik inmiddels al zeker 3 jaar. Elke keer is er voor mij wel een reden om niet zwanger te kunnen worden. Financieel, studie, leeftstijl van mijn vriend. Noem maar op. Echter zowel mijn ouders als mijn zusje hebben problemen gehad om zwanger te kunnen worden. En ik word er niet jonger op! Ik ben ervan overtuigd dat ik ook zelfstandig (ik heb een goede baan en ben verpleegkundige, dus skills heb ik ook wel) een kindje kan grootbrengen. Mijn vriend wil hier namelijk weinig aandeel in hebben. (Hij is zeer traditioneel op dat gebied). Kortom.... ik twijfel. Mijn innerlijke wens wordt zo groot en de wetenschap dat het mischien ook niet meteen lukt. Daarbij komt ook nog dat mijn vriend een hartafwijking heeft en waarschijnlijk niet oud wordt. Hoe lang kan ik hem zijn kinderwens nog ontzeggen??? Dames, ik weet het niet meer. Hebben jullie raad?

Alvast bedankt

Cynthia
 
Geen makkelijke keus. Het lijkt me wel heel verstandig om dit ook met je vriend te bespreken en hem ook duidelijk te maken dat dit zo'n goede basis is om voor een kind te kiezen. HIj heeft het dus ook zelf in de hand!
Je gaat er nu eigenlijk al vanuit dat je er alleen voor komt te staan en daar moet je toch mee uitkijken. Dat heeft niet alleen heel veel invloed op jou maar natuurlijk ook op je kind! Daarmee weet je dus nu al dat dat zonder vader zal opgroeien! En ik denk dat je het ook niet moet onderschatten hoe het is om je kind alleen op te voeden...
Ik wens je veel succes met het maken van je keuze! en hou het bespreekbaar!

Groetjes LK
 
Ik vind dat je nog over een boel dingen moet nadenken want is dat echt wel de vader voor je kinderen.
Je schrijft al dat als het er van zou komen je gelukkig het kindje alleen kan opvoeden.
Vergeet niet dat kinderen krijgen veel eist van je relatie, je moet je hele lijfstijl veranderen en vooral in het begin draait het alleen nog maar om je kindje.
Als je dan niet de support krijgt van je vriend kan je het dan best zwaar krijgen.
Ik hoop dat je de juiste beslissing kunt nemen en veel sterkte hoor want zoals ik het lees, zal je het nog best moeilijk krijgen met de juiste beslissing te nemen
 
Als ik je verhaal zo lees, lees ik eruit dat je eigenlijk al weet dat je alleenstaand moeder gaat worden. Ben je wle zo gelukkig met hem? Of blijf je bij hem omdat het makkelijker is om dan voor een kindje te gaan? Ik denk dat jij/jullie eerst alles op een rijtje moeten gaan zetten voordat jullie deze grote stap gaan maken. Als iemand die geen consessies wilt doen, wilt diegene dan wel echt een kindje? Iedereen weet dat kinderen duur zijn, en als hij 30.000 euro in 6 maanden schuld weet te maken, zou ik zo net nog niet weten of ik met zo'n onverantwoord iemand de grote stap zou durven zetten. Hoe lief iemand ook is, en hoeveel je ook van diegene houdt...

Ik wil je niet kwetsen, maar dit is hoe ik het denk...

Heel veel succes meid!

Liefs, Betty
 
Het lijkt me niet zo geweldig als je vriend met wie je al heel lang hebt geen concessie wilt doen. Kijk je kunt niet ongestraft blijven roken en drinken en geld opmaken terwijl je kinderen krijgt. Sorry dat ik wellicht hard overkom, maar ben met alleen maar goede bedoelingen... Als hij geen moeite voor jou doet op die gebieden zou ik er hard over nadenken of hij wel de ware is voor jou en je toekomstige kinderen. Kijk hij wilt graag kinderen, maar wil zelf niets veranderen en tenslotte mag jij al het werk opknappen, want jij wordt zwanger en jij moet de kinderen baren en zo te horen is het grootste gedeelte van de opvoeding ook voor jou rekening. Als jij en je partner genoeg van elkaar houden dan kunnen jullie zelf wat meer balans vinden en meer rekening met elkaar houden. Ik heb zelf verschillende relaties gehad die mij helemaal kapot hebben gemaakt omdat het haat/liefde verhoudingen waren die niet klopten en nu heb ik iemand gevonden die voor mij zorgt en er altijd voor mij is en dus wel concessies wilt doen etc.
Mochten jullie wel voor 100% bij elkaar passen dan zou ik niet met kinderen wachten en helemaal voor elkaar gaan!

Heel veel succes en sterkte!

Liefs Vic
 
Hoi Cynthia...
Wat zal dit een dilemma voor je zijn zeg.. Je wilt heel graag, maar waarvan wil je het allemaal doen?? Een aanschaf van babyartikelen kan je zo duur maken als je zelf wilt natuurlijk maar baby's 1e levensjaar kost ook enorm veel. Moet jij dat allemaal in je eentje opbrengen omdat je vriend zoveel schulden heeft? Geen goede basis lijkt me zo.. En als hij het ook WEL graag wil en jullie zijn WEL zeker van de zaak dan zou ik als ik hem was maar eens gaan stoppen met (veel?) roken en drinken want dat is erg slecht voor de kwaliteit van zijn zaad en kan een zwangerschapswens behoorlijk in de weg staan. Ik hoop voor je dat jullie ondanks dit alles wel samen gelukkig worden met een kindje en wens je veel succes met je keuze...
Groetjes mamavan elise.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan