ik vertel mijn verhaal om ook hoop te geven

A

Anoniem

Guest
Ik heb pas een miskraam gehad , dus lees ik regelmatig de forums.

Ik had de behoefte om mijn verhaal op te zetten ook om jullie hoop te geven
Ik had het in die tijd ook nodig tussen alle zorgen die er in je hoofd omgaan iets positiefs te lezen
dat hield me op de been

Ook wij hadden zeven jaar geleden  ( 1999  )een kinderwens , maar die bleef uit
Veel goedbedoelde reacties van ; geniet maar van elkaar en kinderen zijn ook lastig etc etc   was ik al snel somber hierover en erg heel erg mee bezig (te veel ) vind ik achteraf.

We zijn al snel naar de gyneacoloog gegaan en zo kwamen we als snel doorgestuurd
naar Rotterdam ( 2001)

Daar kregen we na verschillende onderzoeken te horen dat we alleen via ICSI kinderen konden krijgen
Nou dan stort je wereldje even in .
Er was ook geen zicht op dat de situatie ooit kon verbeteren

maar een week na deze uitslag was ik (al) SPONTAAN zwanger geworden !!!!
Wat een wonder
Omdat we nog een keer terug moesten naar de dokter , vertelde we het nieuws dat ik zwanger was , hij reageerde heel koel en zakelijk

"Dat kan   1x op de 100.000 wel eens gebeuren maar als je nog kinderen wil moet je toch echt voor ICSI terugkomen....."

we kregen een gezonde dochter ( 2002 )

Ik zou hem graag nog wel eens willen spreken , want mijn dochter is nu bijna vier , ze heeft een broertje van twee ( 2004 )en ook heb ik twee keer een miskraam gehad( 2003 en 2006 )  .
Dus ik ben in 5 jaar tijd   4x zwanger geweest
Voor ons een wonder  
maar nog krijg je dan reacties dat ze wel een fout in het ziekenhuis gemaakt hebben   of  dat we er te veel mee bezig waren etc etc.
Ikkan me daar erg boos om maken , maar ik ben dankbaar
Ik leef erg mee met jullie , ik weet hoe het voelt , het lijkt  of het nooit komt en  soms zie je overal zwangere en baby 's en je voelt je er soms niet bij horen
Ik heb een maand gelden een miskraam gehad , ik ben verdrietig maar heel dankbaar om wat ik al heb en een miskraam laat zien dat ik nog zwanger kan worden

Ik hoop dat ik met mijn verhaal jullie ook hoop kan geven
heel veel sterkte allemaal , want het is echt zwaar !

Een meelevende moeder  van twee wondertjes  
 
Hoi, dankjewel voor je verhaal. Ondanks de verdrietige dingen gebeuren er gelukkig ook nog wonderen!! Heel fijn dat je dat wilde delen, vaak is het moeilijk om daar in te geloven, maar zulke verhalen geven je toch weer de hoop dat het ook zo voor ons is weggelegd. En ja, dokters weten volgens mij vaak niet hoe bot ze kunnen zijn!!
Groetjes Ant
 
Hoi Ant ,

geen dank hoor , ik weet hoe weinig hoop ik toen had , dat ik nooooooit kon denken ooit moeder te mogen worden.

Ik hoop van harte dat jullie ooit ook een kindje van jullie zelf vast te mogen houden

Mensen kunen moeilijk meeleven
van de andere kant merk ik nu , ondanks dat ik weet hoe het is , ook soms moeite heb ermee om te gaan

je weilt niet te krampachtig over je eigen kinderen en zwangerschap praten , maar aan de andere kant wil je niet kwetsen

Sterkte ant en  anderen
 
Terug
Bovenaan