Ik vind het zwaar. :(

[Sunnymom]

<p>Lieve mama's</p><p>Ik zit dit met tranen in mijn ogen te typen en ben op zoek naar wat tips of mensen die dit herkennen.</p><p>Mijn zoontje is nu 2 weekjes jong en ik heb een dochtertje van 20 maanden. Ik vind het zo zwaar, en het valt me zo tegen ik voel me ontzettend lullig als ik dit typ, </p><p>Mijn zoontje is overdag redelijk rustig op natuurlijk wat huil buitjes na, maar snachts.. dan slaapt hij geen meter en is hij de hele nacht aan het huilen.. niks werkt dan ook het is alleen snachts,   maar dat maakt het extra zwaar omdat ik overdag nog een drukke dreumes heb rondlopen die nu heel veel (negatieve) aandacht vraagt. Mijn man is op dit moment nog wel thuis, maar ik kan gewoon mijn rust niet vinden.  Als ik een van mijn kindjes hoor huilen dan kan ik niet rustig gaan liggen/uitrusten  want ik vind dat dan sneu. Het is pas 2 weekjes maar ik ben nu al op, sliep al slecht in de zwangerschap en heb bekken instabiliteit,  wat het lichamelijk ook zwaar maakt. Ik hou met heel mijn hart van mijn kindjes maar vind deze periode heel zwaar.. heeft er iemand tips voor me of herkent iemand dit?</p><p>Veel liefs xxxx </p>

 

[Poepiemonstermama]

Hoi mama,
Alleen al dat je tranen hebt zegt dat je het allerbeste met ze beide voorhebt dus je bent een goede mama ?? iedereen zou zich zo voelen als ik jouw verhaal lees. Is niks geks aan. Wel denk ik dat je zo dichtbij staat dat je wellicht niet kunt zien wat het is. Als hij overdag niks geks doet is het niet zomaar medisch, en snachts zijn er minder prikkels dus zou een baby normaal gesproken beter slapen. Hoe het klinkt zijn het dus flinke darmkrampjes. Dan ga ik ook ervan uit dat je dus flesvoeding geeft? Die kunnen aanhouden tot zeker 12 weken. Ik heb een oma trucje meegekregen bij de eerste omdat de gewone tips allemaal niet werkten. Annique rooibosthee (cafeïne vrij is die) van de gezondheidswinkel. Kook een grote kan water af, laat daar 1 zakje goed in trekken en gebruik de hele dag dát water om zijn flesjes mee aan te maken. Ik ging toen van elke avond hel (21.00-04.00) ineens naar een baby die heel rustig was, niet meer krijste savonds en na de laatste fles van 23.00 heerlijk doorsliep tot 05.30 met 7 weken al...
Dus je begrijpt vast dat ik nu voor nr. 2 die thee al netjes in de kast heb staan, uit voorzorg, die is nog niet geboren ?. 1 pak is denk ik genoeg, zitten 80 zakjes in. Na de 3 maanden fase (dan zijn de meeste krampjes weg omdat de darmen dan eindelijk volgroeid zijn) kun je die thee heel snel afbouwen. Minder lang laten trekken tot alleen nog om en om een flesje met die thee gebruiken. Afbouwen ipv direct stoppen is zodat je niet bang hoeft te zijn dat het te vroeg was om te stoppen. Waarom de thee zo goed werkt weet ik niet precies, misschien legt het een beschermlaagje ofzo. Alle dames die ik die tip heb meegegeven zweren er ook bij dus ik hoop echt dat je hierdoor eindelijk kunt slapen als je nog vragen hebt dan zet ze maar neer hier, hoop dat je genoeg info hebt. Heel veel succes en vergeet niet: het word hoe dan ook makkelijker! ?

 

[StephW]

He wat vreselijk rot voor je! Kan je de tweede niet een nieuw stuk speelgoed geven om de negatieve aandacht daar wat te verminderen? En de baby die snachts een drama is, is natuurlijk vreselijk! Ik heb nog wel eens op de logeerkamer geslapen, dat mijn man de eerste helft van de nacht de baby deed en ik de tweede (en dan ging ik mega vroeg slapen). Dat hielp om niet volledig door te draaien. Ik wil je alleen een hart onder de riem steken verder. Mijn 2e komt over een maand ofzo, en ben ook een beetje bang voor wat jij nu beschrijft..

 

[Wolkjes]

Aller eerst een dikke knuffel voor jou!
Die eerste weken met twee kindjes zijn ook pittig. Je hersteld van zwangerschap en bevalling, je went aan het zorgen voor een baby, je oudste zoekt haar nieuwe plekje en papa wil helpen maar moet ook zijn draai vinden. Die tranen zijn helemaal normaal?
Hier wat tips van mij:

- betrek de oudste bij de verzorging voor de baby. Mijn dochter vond het geweldig om een spuugdoek te pakken of even een knuffel te geven.
- zet de oudste in de kinderstoel met fruit/maisvingers/drinken als je de jongste voedt. Ook even tv kijken is best geoorloofd. Dan is er even geen rondlopende dreumes en word voeden even ontspannen voor mama.
- wissel de nachten af met papa. Ik gaf flesvoeding en heb na 2 weken aangegeven dit niet vol te houden. De nachtvoedingen en verzorgingen hebben wij om en om gedaan. Mega ongezellig, maar dan kun je wel 3 nachten in de week rustig slapen en hoef je je niet schuldig te voelen als je om hulp vraagt. En je kunt die avond dus al optijd naar bed. Herstellen kost energie mama.
- laat de boel de boel en richt je even op de kinderen. Niet afstoffen, geen uitgebreide maaltijden maken of alle was ineens wegwerken. Het is oké als je huis een puinhoop is. Zolang de kinderen en jij gegeten hebben, een schone luier en plezier is je dag geslaagd.
-slaap als de kinderen slapen. Ik leg onze meiden nog steeds tegelijk in bed smiddags en dan ga ik zelf ook liggen.

Je doet het goed lieve vrouw! Vergeet jezelf niet de komende tijd. Herstellen kost energie en wennen aan nieuw leven kost tijd.
Wees lief voor jezelf en vraag hulp waar nodig. Het word straks rustiger en nog veel gezelliger?

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Ik herken heel erg wat je zegt!

Mijn oudste was 20 maanden toen haar zusje geboren werd. Die is geboren mer keizersnede ivm stuitligging, dus ik was lichamelijk ook NIKS waard de eerste maand na de bevalling. Maar wat was het zwaar. Die gebroken nachten, vaak beide kinderen huilend wakker. Én om 6.30 weer paraat staan voor de oudste en niet meer kunnen meeslapen/uitslapen met de baby...

Het is misschien niet wat je wilt horen, maar ik vond de eerste 6 maanden met 2 kids echt pittig.. en eerlijk gezegd tot 12 maanden ook nog wel! Ondertussen zijn ze hier 3.5 jaar en 21 maanden en nu is het vooral heel leuk, maar ik ben heeeeel blij dat dat eerste jaar met 2 kinderen achter de rug is.

Ik heb heel wat dagen overleefd op amper slaap. Ik werd er zeker niet vrolijker op, ik ging snauwen en kortaf doen tegen de kids. Maar ik liep echt op m'n tandvlees soms.

Ik ging altijd 2x per dag naar buiten zodat ds oudste ook even kon luchten. De baby sliep dan maar in de wagen of maxi cosi, dat is niet anders bij een tweede kindje

Verder veel op de grond meespelen met de oudste en de baby erbij op schoot of de draagdoek of de wipstoel.

Vooral dat slaaptekort is pittig, ik weet het! Ik kon ook moeilijk slapen in de middag als m'n man een keer thuis was omdat ik er altijd één hoorde huilen beneden en dan was ik alweer klaarwakker en lag ik te draaien in m'n bed. Wat wel hielp was om in de avond eerder te gaan slapen, echt al om 21.00. Dan zorgde m'n man voor de baby en zo kon ik toch een beetje extra slaap pakken.

Veel succes en sterkte. Het wordt beter en het wordt leuker, echt!! Maar ik kan je niet beloven wanneer... hopelijk duurt het bij jou geen jaar

 

[Gebruiker10130925]

Heel herkenbaar. Mijn oudste was 19 maanden toen onze 2e geboren werd. De eerste weken was onze oudste niet te genieten, nu is hij alle veranderingen gewend en weer net als vroeger erg vrolijk en hij zou niet zonder zijn zusje kunnen. Hij wilt nu de hele dag helpen en hij vraagt continu naar haar.
De baby is nu bijna 10 weken en slaapt nu goed. Wij hadden de eerste weken dat ze overdag ook goed sliep en snachts zo ongeveer niet. Uiteindelijk zijn we begonnen met inbakeren omdat ze alleen wilde slapen bij ons. Met het inbakeren sliep ze ineens in haar bedje en wel 3 uur achter elkaar! Nu is dat al van 23 uur tot één uur of 7. Het inslapen om 19 uur was tot vorige week ook nog steeds drama maar dat gaat nu ook zonder problemen in haar eigen bedje.
Wellicht is inbakeren ook een idee voor jullie? Dan voelen ze zich nog steeds geborgen.

 

[Kindersuprise]

Allereerst een dikke knuffel. Het valt allemaal niet mee met hormonen, vermoeidheid en twee kleintjes. Laatst werd door iemand anders ook een soortgelijk topic geopend. Dat wil ook maar zeggen dat er zoveel mamma's hier tegenaan lopen. Het is ook zwaar met gebroken nachten, hormonen en lichamelijke klachten. 
Mijn dochter werd geboren toen zoontje net 1 was. Ik zie mezelf net zoals jij nog zo in tranen zitten met baby en jengelende dreumes. Ik had het gevoel beide tekort te doen en de zorg voor 2 kleintjes niet aan te kunnen. Ik was moe en zat vol hormonen. Maar het komt echt goed!! Hier wat tips
1. Realiseer je dat het een fase is. Het wordt allemaal makkelijker.
2. Leg de lat niet te hoog. Dus huishouden ff laten, en niet vanalles moeten van jezelf. Zolang die kinderen eten, een schone luier en kleding krijgen komen ze niets tekort. 
3. Vraag hulp! Laat je man weten dat je het lastig vindt en waar je hulp bij nodig hebt. Zeker als hij weer gaat werken zou ik daarnaast hulp vragen aan een vriendin, buurvrouw, ouders, een oppas.. Om even een uurtje op te passen, schoon te maken, te koken.
4. Misschien het aller belangrijkst: zorg goed voor jezelf. Dus wanneer er iemand is om even op te letten, ga dan even in bad, douchen, een wandeling maken. Of nog beter, iemand even een paar uur laten oppassen en dan een massage nemen, winkelen, slapen oid. Hier laad je van op en kun je alles net iets beter aan.
Bedenk goed, deze fase is maar even. Als ze iets groter zijn en jij meer slaap krijgt en de hormonen afzakken wordt het allemaal veel makkelijker. Dit is gewoon iets waar je in moet groeien.
Liefs!